Marka 16:1-20
16 A gdy minął sabat,+ Maria Magdalena+ i Maria, matka Jakuba, oraz Salome kupiły wonnych korzeni, żeby przyjść i go natrzeć.+
2 I w pierwszym dniu+ tygodnia przyszły do grobowca pamięci bardzo wcześnie, gdy wzeszło słońce.+
3 I mówiły jedna do drugiej: „Kto nam odtoczy kamień od wejścia do grobowca pamięci?”
4 Ale gdy spojrzały, zobaczyły, że kamień został już odtoczony, chociaż był bardzo duży.+
5 Kiedy weszły do grobowca pamięci, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, odzianego w białą długą szatę, i były oszołomione.+
6 On powiedział do nich: „Otrząśnijcie się z oszołomienia. Szukacie Jezusa Nazarejczyka, którego zawieszono na palu.+ Został wskrzeszony,+ nie ma go tu. Oto miejsce, gdzie go złożyli.+
7 Ale idźcie, powiedzcie jego uczniom i Piotrowi: ‚Idzie przed wami do Galilei;+ tam go ujrzycie, tak jak wam powiedział’”.+
8 One więc, wyszedłszy, uciekły od grobowca pamięci, gdyż ogarnęło je drżenie i silna emocja. I nikomu nic nie powiedziały, bo się bały.+
ZAKOŃCZENIE KRÓTKIE
Niektóre późne manuskrypty i przekłady zawierają po Marka 16:8 następujące krótkie zakończenie:
Ale wszystko, co nakazano, opowiedziały krótko tym, którzy byli wokół Piotra. A potem sam Jezus wysłał przez nich od wschodu na zachód święte i niezniszczalne obwieszczenie o wiecznotrwałym wybawieniu.
ZAKOŃCZENIE DŁUGIE
Niektóre starożytne manuskrypty (ACD) i przekłady (VgSyc,p) dodają następujące długie zakończenie, które jednak pominięto w אBSysArm:
9 Powstawszy wcześnie w pierwszym dniu tygodnia, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której niegdyś wypędził siedem demonów.
10 Ona poszła i opowiedziała tym, którzy kiedyś z nim byli, pogrążonym w żałości i płaczącym.
11 Ale gdy ci usłyszeli, że ożył i że go widziała, nie uwierzyli.
12 A potem ukazał się w innej postaci dwom z nich w drodze, gdy szli na wieś;
13 a oni wrócili i opowiedzieli pozostałym. Ci również im nie uwierzyli.
14 Później zaś ukazał się samym jedenastu, gdy półleżeli przy stole, i zganił ich za brak wiary oraz zatwardziałość serca, gdyż nie uwierzyli tym, którzy zobaczyli go już wskrzeszonego z martwych.
15 I rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście dobrą nowinę całemu stworzeniu.
16 Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, ten będzie wybawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.
17 A te oto znaki będą towarzyszyć wierzącym: Dzięki użyciu mojego imienia będą wypędzać demony, będą mówić językami
18 i będą rękami brać węże, a jeśli się napiją czegoś śmiercionośnego, wcale im to nie zaszkodzi. Będą wkładać ręce na chorych i ci wyzdrowieją”.
19 Pan Jezus więc, przemówiwszy do nich, został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.
20 Oni zaś wyszli i wszędzie głosili, podczas gdy Pan współdziałał z nimi i wspierał tę wieść towarzyszącymi znakami.
