Marka 8:1-38
8 W owych dniach, gdy znowu był wielki tłum i nie mieli nic do jedzenia, wezwał uczniów i powiedział do nich:+
2 „Odczuwam litość+ dla tego tłumu, bo już trzy dni pozostają przy mnie i nie mają nic do jedzenia;
3 a gdybym ich odesłał wyposzczonych do domów, mogliby w drodze ustać z wyczerpania. Przecież niektórzy z nich są z daleka”.
4 Ale jego uczniowie mu odpowiedzieli: „Skądże tu, w odosobnionym miejscu, zdoła ktoś nasycić tych ludzi chlebami?”+
5 Lecz on jeszcze ich zapytał: „Ile macie chlebów?” Rzekli: „Siedem”.+
6 I polecił tłumowi ułożyć się na ziemi, i wziął te siedem chlebów, a złożywszy podziękowania,+ połamał je i zaczął dawać swym uczniom, by rozdawali, oni zaś podawali tłumowi.+
7 Mieli też trochę rybek; a pobłogosławiwszy je, powiedział, by również je podawali.+
8 Toteż jedli i się nasycili, i zebrali nadmiar ułomków: siedem pełnych koszy na żywność.+
9 A było tam około czterech tysięcy mężczyzn. W końcu ich odprawił.+
10 I natychmiast wsiadł ze swymi uczniami do łodzi, i przybył w okolice Dalmanuty.+
11 Tam wyszli faryzeusze i zaczęli się z nim spierać, domagając się od niego jakiegoś znaku z nieba, żeby go wystawić na próbę.+
12 On zaś, westchnąwszy głęboko+ w swym duchu, powiedział: „Czemuż to pokolenie domaga się znaku? Zaprawdę mówię: Żaden znak nie będzie dany temu pokoleniu”.+
13 Po czym ich opuścił, wsiadł znowu do łodzi i udał się na przeciwległy brzeg.
14 I zapomnieli wziąć ze sobą chleby, a oprócz jednego chleba nic nie mieli ze sobą w łodzi.+
15 I zaczął im kategorycznie nakazywać i mówić: „Miejcie oczy otwarte, strzeżcie się zakwasu faryzeuszy i zakwasu Heroda”.+
16 Oni zaś zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chlebów.+
17 Zauważywszy to, powiedział do nich: „Czemuż rozprawiacie o tym, że nie macie chlebów?+ Czy jeszcze nie spostrzegacie i nie pojmujecie znaczenia? Czy wasze serca mają przytępioną zdolność rozumienia?+
18 ‚Mając oczy, nie widzicie, a mając uszy, nie słyszycie?’+ I czy nie pamiętacie,
19 gdy połamałem pięć chlebów+ dla pięciu tysięcy mężczyzn, ile zebraliście koszy pełnych ułomków?” Powiedzieli mu: „Dwanaście”.+
20 „Kiedy połamałem siedem dla czterech tysięcy mężczyzn, ile zebraliście koszy na żywność, pełnych ułomków?” I powiedzieli mu: „Siedem”.+
21 Wtedy rzekł do nich: „Jeszcze nie pojmujecie znaczenia?”+
22 I zaszli do Betsaidy. Tam ludzie przyprowadzili doń ślepego i upraszali go, by go dotknął.+
23 I wziąwszy ślepego za rękę, wyprowadził go poza wioskę, a plunąwszy+ na jego oczy, włożył na niego ręce i zaczął go pytać: „Czy coś widzisz?”
24 A on spojrzał w górę i się odezwał: „Widzę ludzi, gdyż dostrzegam coś, co wydaje się drzewami, ale chodzącymi”.
25 Potem znowu położył ręce na jego oczy i ów człowiek widział wyraźnie, i wyzdrowiał, i widział wszystko dokładnie.
26 Odesłał go więc do domu, mówiąc: „Tylko nie wchodź do wioski”.+
27 A Jezus udał się ze swymi uczniami do wiosek Cezarei Filipowej i w drodze zaczął pytać swych uczniów, mówiąc do nich: „Jak ludzie mówią, kim jestem?”+
28 Oni mu rzekli: „Janem Chrzcicielem,+ a inni: Eliaszem,+ jeszcze inni: jednym z proroków”.+
29 I zadał im pytanie: „A wy jak mówicie, kim jestem?” Piotr, odpowiadając, rzekł do niego: „Tyś jest Chrystus”.+
30 Wtedy stanowczo im przykazał, aby nikomu o nim nie mówili.+
31 Zaczął ich też nauczać, że Syn Człowieczy musi znieść wiele cierpień i być odrzucony przez starszych oraz naczelnych kapłanów i uczonych w piśmie, i zostać zabity,+ a w trzy dni później powstać z martwych.+
32 Oświadczył to całkiem otwarcie. Ale Piotr wziął go na bok i zaczął go ganić.+
33 On zaś, odwróciwszy się i spojrzawszy na swych uczniów, zganił Piotra i powiedział: „Zejdź mi z oczu, Szatanie, gdyż nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku”.+
34 A przywoławszy do siebie tłum wraz ze swymi uczniami, rzekł do nich: „Jeżeli ktoś chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie swój pal męki, i stale mnie naśladuje.+
35 Bo kto by chciał wybawić swą duszę, ten ją straci, ale kto by stracił swą duszę ze względu na mnie i na dobrą nowinę, ten ją wybawi.+
36 Właściwie jakiż pożytek odniesie człowiek, gdy pozyska cały świat, a postrada swą duszę?+
37 Cóż bowiem mógłby dać człowiek w zamian za swoją duszę?+
38 Bo kto by się zawstydził mnie i moich słów przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego Syn Człowieczy też się zawstydzi,+ gdy przybędzie w chwale swego Ojca ze świętymi aniołami”.+
