Druga Księga Królów 3:1-27

3  Jehoram+, syn Achaba, został królem Izraela w 18 roku panowania Jehoszafata, króla Judy, i panował w Samarii 12 lat. 2  Robił to, co złe w oczach Jehowy, ale nie w takim stopniu, jak jego ojciec i matka, bo usunął święty słup Baala, który wykonał jego ojciec+. 3  Trwał jednak w grzechach, do których Jeroboam, syn Nebata, nakłonił Izraelitów+. Nie odstąpił od nich. 4  A Mesza, król Moabu, który był hodowcą owiec, składał królowi Izraela daninę w postaci 100 000 jagniąt i 100 000 niestrzyżonych baranów. 5  Zaraz po śmierci Achaba+ król Moabu zbuntował się przeciwko królowi Izraela+. 6  Król Jehoram wyruszył wtedy z Samarii i powołał pod broń całego Izraela. 7  Wysłał też wiadomość do Jehoszafata, króla Judy: „Król Moabu zbuntował się przeciwko mnie. Czy pójdziesz ze mną walczyć przeciwko Moabowi?”. Jehoszafat odrzekł: „Tak, pójdę z tobą+, moi ludzie z twoimi ludźmi, a moje konie z twoimi końmi”+. 8  I zapytał: „Którą drogą pójdziemy?”. On odpowiedział: „Drogą przez pustkowie Edomu”. 9  Król Izraela wyruszył z królem Judy i królem Edomu+. Po siedmiodniowej podróży okrężną drogą nie mieli już wody dla żołnierzy ani dla zwierząt, które wzięli ze sobą. 10  Król Izraela powiedział: „Co za nieszczęście! Jehowa zwołał nas, trzech królów, żeby wydać nas w ręce Moabitów!”. 11  Wtedy Jehoszafat zapytał: „Czy nie ma tu proroka Jehowy, przez którego moglibyśmy poradzić się Jehowy?”+. Na to odezwał się jeden ze sług króla Izraela: „Jest tu Elizeusz+, syn Szafata. Był sługą* Eliasza”+. 12  Jehoszafat rzekł: „On może nam powiedzieć, jaka jest wola Jehowy”. I król Izraela oraz król Jehoszafat i król Edomu poszli do niego. 13  Elizeusz powiedział do króla Izraela: „Dlaczego przyszedłeś do mnie?*+ Idź do proroków swojego ojca i do proroków swojej matki”+. Ale król Izraela odparł: „Nie mów tak, bo to Jehowa zwołał nas, trzech królów, żeby nas wydać w ręce Moabitów”. 14  Elizeusz rzekł: „Przysięgam na Jehowę, żywego Boga Zastępów, któremu służę* — gdybym nie miał względu na Jehoszafata+, króla Judy, to nie zwróciłbym na ciebie uwagi, nawet bym na ciebie nie spojrzał+. 15  Przyprowadźcie mi jakiegoś muzyka*+. Gdy tylko muzyk zagrał, na Elizeusza zaczęła oddziaływać moc* Jehowy+. 16  I powiedział: „Tak mówi Jehowa: ‚Wykopcie w tej dolinie* rów przy rowie, 17  bo Jehowa mówi: „Nie zobaczycie ani wiatru, ani deszczu, a jednak w dolinie* będzie pełno wody+. Będziecie ją pić, wy i wasze zwierzęta”’. 18  Ale to drobnostka dla Jehowy+. On zrobi więcej — wyda w wasze ręce Moab+. 19  Zburzcie wszystkie warowne miasta+ i wszystkie ważniejsze miasta, zetnijcie wszystkie dobre drzewa, pozasypujcie wszystkie źródła wody i zniszczcie kamieniami każde lepsze pole”+. 20  Rano, w porze składania ofiary zbożowej*+, od strony Edomu nagle zaczęła napływać woda i było jej pełno w całej okolicy. 21  Kiedy Moabici usłyszeli, że królowie wyruszyli, by z nimi walczyć, zwołali wszystkich mężczyzn, którzy mogli nosić broń*, i ustawili się na granicy. 22  Gdy wstali wcześnie rano, słońce rzucało blask na wodę i z naprzeciwka Moabitom wydało się, że woda jest czerwona jak krew. 23  Zawołali: „To krew! Królowie na pewno pozabijali się nawzajem mieczem. Ruszaj po łupy+, Moabie!”. 24  Kiedy weszli do obozu izraelskiego, Izraelici zaatakowali ich i zaczęli zabijać. Moabici rzucili się do ucieczki+, a Izraelici zabijali ich, posuwając się w głąb Moabu. 25  Burzyli miasta i wszyscy rzucali kamienie na każde lepsze pole, tak że wszystkie je zarzucili kamieniami. Zasypali wszystkie źródła wody+ i ścięli wszystkie dobre drzewa+. W końcu pozostały tylko kamienne mury Kir-Chareset+. Wtedy procarze otoczyli miasto i natarli na nie. 26  Gdy król Moabu zobaczył, że przegrywa bitwę, zabrał ze sobą 700 ludzi uzbrojonych w miecze i próbował przebić się do króla Edomu+, ale bezskutecznie. 27  Wziął więc swojego pierworodnego syna, który miał objąć po nim władzę, i złożył go na murze jako ofiarę całopalną+. I wybuchło wielkie oburzenie na Izraelitów, dlatego wycofali się stamtąd i wrócili do swojej ziemi.

Przypisy

Lub „polewał wodą ręce”.
Dosł. „co mnie i tobie?”.
Dosł. „jako żyje Jehowa Zastępów, przed którym stoję”.
Lub „na Elizeuszu spoczęła ręka”.
Lub „harfistę”.
Lub „wadi”. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „wadi”. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „przepasywali się pasem”.

Komentarze

Multimedia