Drugi List do Koryntian 13:1-14

13  Wybieram się do was już trzeci raz. „Każda sprawa ma być potwierdzona zeznaniami dwóch lub trzech świadków”+. 2  Chociaż teraz nie ma mnie z wami, ostrzegam tych, którzy wcześniej zgrzeszyli, i wszystkich pozostałych, jakbym był u was po raz drugi: kiedy znowu przyjdę*, nikogo nie oszczędzę+. 3  Bo szukacie dowodu, że naprawdę przemawia przeze mnie Chrystus, a przecież on w postępowaniu z wami nie jest słaby, lecz działa z mocą. 4  Będąc słabym*, został stracony na palu, ale teraz dzięki mocy Bożej żyje+. Wprawdzie my też jesteśmy słabi jak przedtem on, ale dzięki mocy Bożej, która na was oddziałuje+, będziemy razem z nim żyć+. 5  Stale sprawdzajcie, czy trwacie w wierze, ciągle badajcie*, jacy jesteście+. Czy nie rozpoznajecie, że Jezus Chrystus jest w jedności z wami? Powinniście. Chyba że straciliście Boże uznanie. 6  Mam szczerą nadzieję, iż zrozumiecie, że my nie straciliśmy uznania. 7  Modlimy się do Boga, żebyście nie czynili nic złego. Nie robimy tego, żeby się cieszyć uznaniem. Chcemy, żebyście postępowali dobrze, nawet gdybyśmy nie cieszyli się uznaniem. 8  Nie możemy nic uczynić przeciwko prawdzie, lecz tylko dla prawdy. 9  Zawsze cieszymy się, kiedy jesteście mocni, nawet gdy my jesteśmy słabi. I modlimy się, żebyście poprawili to, co konieczne+. 10  Właśnie dlatego piszę wam to wszystko, gdy mnie z wami nie ma, żebym gdy do was przybędę, nie musiał być surowy, korzystając z władzy, którą dał mi Pan+ — żebym mógł budować, a nie rujnować. 11  Na koniec zachęcam was, bracia: Wciąż się radujcie, poprawiajcie to, co konieczne, ceńcie pocieszenie, jakie otrzymujecie od innych+, bądźcie jednomyślni+, żyjcie ze sobą w pokoju+, a Bóg miłości i pokoju+ będzie z wami. 12  Pozdrówcie jedni drugich świętym pocałunkiem. 13  Przesyłają wam pozdrowienia wszyscy święci. 14  Obyście wszyscy zaznawali niezasłużonej życzliwości Pana Jezusa Chrystusa i miłości Boga i wspólnie korzystali z wpływu ducha świętego.

Przypisy

Lub „kiedy wrócę”.
Czyli będąc człowiekiem.
Lub „poddawajcie siebie próbie”.

Komentarze

już trzeci raz: Zob. komentarz do 2Ko 12:14.

zeznaniami dwóch lub trzech świadków: W Prawie Mojżeszowym obowiązywała zasada, zgodnie z którą czyjąś winę trzeba było potwierdzić „zeznaniami [dosł. „ustami”]” dwóch lub nawet trzech świadków (Pwt 17:6; 19:15). Jezus też kierował się tą zasadą (Mt 18:16; Jn 8:17, 18). Słowo „usta”, którego dosłownie użył Paweł, jest figurą stylistyczną znaną jako metonimia (zamiennia) i w tym kontekście oznacza właśnie zeznania świadków. To, że pisząc o swoich wizytach w Koryncie, Paweł zacytował Pwt 19:15, wskazuje, że ta zasada ma zastosowanie również w zborze chrześcijańskim (1Tm 5:19).

został stracony na palu: Lub „został przybity do pala; został przybity do słupa” (zob. komentarz do Mt 20:19Słowniczek pojęć, „Pal”; „Pal męki”).

Stale sprawdzajcie: Niektórzy w Koryncie domagali się od Pawła dowodu, że naprawdę jest przedstawicielem Chrystusa (2Ko 13:3). Paweł zwraca im uwagę, że powinni ‛stale sprawdzać’ samych siebie. W pewnym leksykonie powiedziano, że użyte przez niego słowo przetłumaczone na „sprawdzać” znaczy „próbować ustalić naturę lub charakter czegoś”. Chrześcijanie, do których zwraca się Paweł, mogli ustalić, jaki jest ich stan duchowy, porównując swoje codzienne postępowanie, nastawienie i decyzje ze świętymi prawdami, których się uczyli. Robiąc to, mogli ‛ciągle badać’ lub ‛poddawać siebie próbie’ (przyp.), czy są prawdziwymi chrześcijanami. Słowo oznaczające „badać; poddawać próbie” można też odnieść do sprawdzania autentyczności, prawdziwości czegoś, np. sprawdzania czystości metali.

w wierze: W tym kontekście słowo „wiara” odnosi się do ogółu chrześcijańskich nauk i wierzeń (Dz 6:7; Gal 6:10; Ef 4:5; Judy 3). Jest synonimem słowa „prawda”, które występuje w Gal 5:7; 2Pt 2:2 i 2Jn 1. W omawianym wersecie Paweł podkreśla, że nie wystarczy znać prawdy i zasady, których uczył Jezus. Chrześcijanie muszą ‛trwać w wierze’, czyli żyć zgodnie z tymi prawdami (2Ko 12:20, 21).

poprawili to, co konieczne: Lub „poddali się skorygowaniu”. W Chrześcijańskich Pismach Greckich jest to jedyne miejsce, w którym występuje greckie słowo katártisis. Zarówno to, jak i słowa pokrewne opisują przywracanie czegoś do właściwego stanu. Na przykład w Mt 4:21 czasownik katartízo odniesiono do naprawiania sieci. W Gal 6:1 użyto go w kontekście korygowania współwyznawcy, który ‛zrobił fałszywy krok’. Pokrewny rzeczownik katartismòs, w Ef 4:12 oddany jako „korygować” lub „szkolić”, był czasami używany w tekstach medycznych w odniesieniu do nastawiania kości, kończyn lub stawów.

Wciąż (...) poprawiajcie to, co konieczne: Lub „wciąż (...) poddawajcie się korygowaniu” (zob. komentarz do 2Ko 13:9).

świętym pocałunkiem: Zob. komentarz do Rz 16:16.

Multimedia