Druga Księga Samuela 20:1-26
20 Był tam pewien człowiek siejący zamęt, syn Beniaminity Bichriego. Miał na imię Szeba+. Zadął on w róg+ i powiedział: „Nie mamy nic wspólnego z Dawidem, nie mamy żadnego dziedzictwa z synem Jessego+. Wszyscy do swoich bogów*, Izraelu!”+.
2 Wtedy wszyscy Izraelici przestali podążać za Dawidem i poszli za Szebą, synem Bichriego+. Ale Judejczycy pozostali przy swoim królu i towarzyszyli mu od Jordanu aż do Jerozolimy+.
3 Kiedy Dawid przybył do swojego domu* w Jerozolimie+, umieścił pod strażą 10 nałożnic*, które pozostawił, żeby się troszczyły o dom+. Zaopatrywał je w żywność, ale z nimi nie współżył+. Przebywały w zamknięciu do dnia swojej śmierci i żyły jak wdowy, chociaż miały żyjącego męża.
4 Następnie król polecił Amasie+: „Masz trzy dni na zwołanie Judejczyków. Staw się tu razem z nimi”.
5 Amasa wyruszył więc, żeby zwołać Judejczyków, lecz nie stawił się w wyznaczonym czasie.
6 Wtedy Dawid rzekł do Abiszaja+: „Szeba+, syn Bichriego, może nam wyrządzić więcej szkody niż Absalom+. Weź moich sług* i rusz za nim w pościg, żeby nie dotarł do warownych miast i nam nie umknął”.
7 Abiszaj wyruszył więc z Jerozolimy z ludźmi Joaba+, jak również z Keretytami, Peletytami+ oraz wszystkimi dzielnymi wojownikami i puścili się w pogoń za Szebą, synem Bichriego.
8 Gdy byli koło wielkiego kamienia w Gibeonie+, Amasa+ wyszedł im na spotkanie. Joab miał na sobie żołnierski strój, a do biodra miał przypasany miecz w pochwie. Kiedy ruszył naprzód, miecz mu wypadł.
9 Joab odezwał się do Amasy: „Czy wszystko u ciebie w porządku, mój bracie?”. Potem prawą ręką chwycił Amasę za brodę, tak jakby chciał go pocałować.
10 Amasa nie uważał na miecz w ręku Joaba i Joab zadał mu cios w brzuch+, tak że jego jelita wypłynęły na ziemię. Joab nie musiał ponownie zadawać mu ciosu, zabił go jednym pchnięciem. Potem Joab i Abiszaj, jego brat, dalej ścigali Szebę, syna Bichriego.
11 Jeden z ludzi Joaba stał nad Amasą i wołał: „Kto jest po stronie Joaba i kto należy do Dawida, niech podąża za Joabem!”.
12 Tymczasem Amasa cały we krwi leżał na środku drogi. Kiedy człowiek ten zobaczył, że każdy, kto przechodzi obok Amasy, zatrzymuje się, ściągnął go z drogi na pole i przykrył szatą.
13 Gdy usunął go z drogi, wszyscy ludzie podążyli za Joabem, żeby ścigać Szebę+, syna Bichriego.
14 Szeba przeszedł ziemie wszystkich plemion izraelskich, aż dotarł do Abel Bet-Maaki+. Zgromadzili się też Bichryci i weszli za nim do miasta.
15 Kiedy przybył Joab i jego ludzie*, zaczęli oblegać Abel Bet-Maakę, gdzie przebywał Szeba. Usypali wał oblężniczy, bo wokół miasta znajdował się wał obronny. I wszyscy ludzie, którzy byli z Joabem, podkopywali mur, żeby go obalić.
16 W pewnej chwili jakaś mądra kobieta zawołała z miasta: „Słuchajcie, słuchajcie! Proszę, powiedzcie Joabowi: ‚Podejdź tutaj i pozwól mi z tobą pomówić’”.
17 Joab podszedł więc do niej, a ona zapytała: „Czy ty jesteś Joab?”. „Tak, to ja” — odparł. Wtedy rzekła: „Posłuchaj, co twoja służebnica chce ci powiedzieć”. On odrzekł: „Słucham”.
18 Kobieta kontynuowała: „Dawniej mówiono: ‚Niech zapytają o radę w Abel’ i to rozwiązywało sprawę.
19 Reprezentuję pokojowo usposobionych i wiernych Izraelitów. Ty usiłujesz zniszczyć miasto, które jest jak matka w Izraelu. Dlaczego miałbyś zrujnować* dziedzictwo Jehowy?”+.
20 Joab odparł: „W żadnym razie nie mam zamiaru go rujnować ani niszczyć.
21 Nie o to mi chodzi. Ale pewien człowiek z górzystego regionu Efraima+, o imieniu Szeba+, syn Bichriego, podniósł bunt* przeciwko królowi Dawidowi. Jeżeli wydacie tego jednego człowieka, odstąpię od miasta”. Wtedy kobieta powiedziała do Joaba: „Przerzucimy ci jego głowę przez mur!”.
22 Ta mądra kobieta od razu poszła porozmawiać ze wszystkimi ludźmi. I Szebie, synowi Bichriego, ścięto głowę, a potem rzucono ją Joabowi. Wówczas Joab zadął w róg i ludzie odeszli spod miasta, i udali się do swoich domów+. A Joab wrócił do Jerozolimy, do króla.
23 Teraz Joab stał na czele całej armii izraelskiej+. Benajasz+, syn Jehojady+, dowodził Keretytami i Peletytami+.
24 Adoram+ był przełożonym ludzi powołanych do robót przymusowych. Jehoszafat+, syn Achiluda, był kronikarzem.
25 Szewa był sekretarzem. Cadok+ i Abiatar+ byli kapłanami.
26 A Ira Jairyta został głównym ministrem* Dawida.
Przypisy
^ Możliwe też „namiotów”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „pałacu”.
^ Dosł. „sług swojego pana”.
^ Dosł. „oni”.
^ Dosł. „pochłonąć”.
^ Dosł. „rękę”.
^ Dosł. „został kapłanem”.