Druga Księga Samuela 5:1-25
5 Po jakimś czasie wszystkie plemiona Izraela przybyły do Dawida do Hebronu+ i oświadczyły: „Jesteśmy twoimi braćmi*+.
2 W przeszłości, gdy jeszcze Saul był naszym królem, ty dowodziłeś Izraelitami podczas wypraw wojennych*+. I Jehowa ci powiedział: ‚Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i zostaniesz jego wodzem’”+.
3 Tak więc wszyscy starsi izraelscy przyszli do króla Dawida do Hebronu, a on zawarł tam z nimi przymierze+ przed Jehową. Potem namaścili Dawida na króla Izraela+.
4 Dawid miał 30 lat, gdy został królem, i panował 40 lat+.
5 Przez siedem lat i sześć miesięcy w Hebronie panował nad Judą, a przez 33 lata w Jerozolimie+ panował nad Judą i całym Izraelem.
6 Król ze swoimi ludźmi wyruszył na Jerozolimę przeciwko Jebusytom+ mieszkającym w tej ziemi. Kpili oni z Dawida: „Nigdy tu nie wejdziesz! Nawet ślepi i kulawi cię przepędzą”. Myśleli sobie: „Dawid nigdy się tu nie dostanie”+.
7 On jednak zdobył twierdzę Syjon, nazywaną obecnie Miastem Dawida+.
8 Tamtego dnia rzekł: „Każdy, kto wyruszy przeciwko Jebusytom, niech wejdzie przez tunel wodny i zaatakuje tych ‛kulawych i ślepych’, których Dawid* nienawidzi!”. Dlatego mówi się: „Ślepi ani kulawi nigdy nie wejdą do domu”.
9 Potem Dawid zamieszkał w tej twierdzy i nazwano* ją Miastem Dawida. I zaczął tam wznosić dookoła mury i inne budowle — od Nasypu*+ w kierunku środka+.
10 Dawid stawał się coraz potężniejszy+, a Jehowa, Bóg Zastępów, był z nim+.
11 Chiram+, król Tyru, wysłał do Dawida posłańców, dostarczył również drewno cedrowe+ oraz przysłał cieśli i kamieniarzy stawiających mury. I rozpoczęli oni budowę domu* dla Dawida+.
12 Dawid przekonał się, że Jehowa utwierdził jego panowanie nad Izraelem+ i że wywyższył jego królestwo+ ze względu na Izraela, swój lud+.
13 Po przeniesieniu się z Hebronu do Jerozolimy Dawid wziął sobie kolejne nałożnice*+ i żony i urodzili mu się kolejni synowie oraz córki+.
14 To są imiona synów, którzy mu się urodzili w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan+, Salomon+,
15 Jibchar, Eliszua, Nefeg, Jafia,
16 Eliszama, Eliada i Elifelet.
17 Filistyni dowiedzieli się, że Dawida namaszczono na króla Izraela+, i wszyscy wyruszyli przeciwko niemu+. Kiedy Dawid o tym usłyszał, udał się do warownego miejsca+.
18 Filistyni nadciągnęli i grasowali po dolinie* Refaim+.
19 Dawid zapytał Jehowę+: „Czy mam uderzyć na Filistynów? Czy wydasz ich w moje ręce?”. Jehowa odpowiedział: „Uderzaj, bo z całą pewnością wydam Filistynów w twoje ręce”+.
20 Dawid przybył więc do Baal-Peracim i tam ich pokonał. Wtedy rzekł: „Jehowa rozerwał przede mną szeregi wrogów+, jak rwąca woda rozrywa zaporę”. Dlatego nadał temu miejscu nazwę Baal-Peracim*+.
21 Filistyni porzucili tam swoje bożki, a Dawid i jego ludzie je zabrali.
22 Za jakiś czas Filistyni ponownie nadciągnęli i grasowali po dolinie* Refaim+.
23 Dawid jeszcze raz radził się Jehowy, a On powiedział: „Nie przypuszczaj na nich frontalnego ataku. Zajdź ich od tyłu i rusz na nich od strony krzewów baka.
24 Gdy usłyszysz jakby odgłos marszu dochodzący z wierzchołków krzewów baka, działaj zdecydowanie, bo wtedy Jehowa wyjdzie przed tobą, żeby pobić wojsko filistyńskie”.
25 Dawid zrobił tak, jak mu nakazał Jehowa, i pokonał Filistynów+ od Geby+ aż po Gezer+.
Przypisy
^ Dosł. „twoją kością i twoim ciałem”.
^ Dosł. „wyprowadzałeś i przyprowadzałeś Izraela”.
^ Lub „dusza Dawida”.
^ Możliwe też „nazwał”.
^ Lub „Millo”. Hebr. określenie pochodzące od rdzenia, który oznacza „napełniać”.
^ Lub „pałacu”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „nizinie”.
^ Nazwa ta znaczy „pan przełomów”.
^ Lub „nizinie”.