Druga Księga Samuela 9:1-13

9  Pewnego razu Dawid powiedział: „Czy pozostał jeszcze ktoś z domu Saula, komu mógłbym okazać lojalną miłość ze względu na Jonatana?”+. 2  A w domu Saula był sługa o imieniu Ciba+. Wezwano go więc do Dawida i król spytał: „Czy ty jesteś Ciba?”. Ten odparł: „Tak, to ja, twój sługa”. 3  Król pytał dalej: „Czy pozostał ktoś z domu Saula, komu mógłbym okazać lojalną miłość Bożą?”. Ciba odpowiedział: „Został jeszcze syn Jonatana, który ma niesprawne obie nogi*+. 4  „Gdzie on jest?” — zapytał król. Ciba odrzekł: „Jest w Lo-Debar, w domu Machira+, syna Ammiela”. 5  Król Dawid natychmiast posłał po niego do Lo-Debar i kazał go przyprowadzić z domu Machira, syna Ammiela. 6  Gdy Mefiboszet, syn Jonatana, syna Saula, przybył do Dawida, od razu padł przed nim na twarz. Dawid zwrócił się do niego: „Mefiboszecie!”, a on odpowiedział: „Tak, mój panie”. 7  Dawid rzekł: „Nie obawiaj się, bo na pewno okażę ci lojalną miłość+ przez wzgląd na twojego ojca, Jonatana. Zwrócę ci całą ziemię, która należała do Saula, twojego dziadka, i zawsze będziesz jadł* przy moim stole”+. 8  Wtedy Mefiboszet padł przed nim na twarz i powiedział: „Czym jest twój sługa, że zwróciłeś uwagę* na takiego zdechłego psa+ jak ja?”. 9  Król wezwał Cibę, sługę Saula, i rzekł do niego: „Wszystko, co należało do Saula i całego jego domu, daję wnukowi twojego pana+. 10  Będziesz uprawiał dla niego ziemię — ty, twoi synowie i twoi słudzy — i będziesz zbierał plony, żeby zapewnić żywność domownikom wnuka twojego pana. Ale Mefiboszet, wnuk twojego pana, zawsze będzie jadł przy moim stole”+. A Ciba miał 15 synów i 20 sług+. 11  Powiedział do króla: „Twój sługa zrobi wszystko, co mój pan, król, nakazuje”. Mefiboszet jadał więc przy stole Dawida* jak jeden z synów królewskich. 12  Miał on młodego syna o imieniu Micha+. Wszyscy, którzy mieszkali w domu Ciby, zostali sługami Mefiboszeta. 13  Mefiboszet mieszkał w Jerozolimie, bo zawsze jadł przy stole króla+. Miał niesprawne obie nogi+.

Przypisy

Lub „utyka na nogi”.
Dosł. „jadł chleb”.
Dosł. „oblicze”.
Możliwe też „moim stole”.

Komentarze

Multimedia