Księga Powtórzonego Prawa 31:1-30

31  Potem Mojżesz stanął przed całym Izraelem i przemówił do niego takimi słowami: 2  „Mam już 120 lat+. Nie mogę wam dłużej przewodzić*, bo Jehowa mi powiedział: ‚Nie przekroczysz Jordanu’+. 3  Przed wami przeprawi się Jehowa, wasz Bóg. On sam na waszych oczach wytraci te narody, a wy zajmiecie ich ziemię+. Poprowadzi was Jozue+, tak jak Jehowa powiedział. 4  Jehowa zniszczy ich tak, jak amoryckich królów Sychona+ i Oga+. Również z ich ziemią uczyni to, co z ziemią tych królów+. 5  Jehowa zapewni wam zwycięstwo i postąpicie z nimi zgodnie ze wszystkimi nakazami, które wam dałem+. 6  Bądźcie odważni i silni+. Nie bójcie się ich ani się nie przerażajcie+, bo z wami idzie Jehowa, wasz Bóg. Nie opuści was ani nie porzuci”+. 7  Następnie Mojżesz wezwał Jozuego i rzekł do niego na oczach całego Izraela: „Bądź odważny i silny+, bo to ty wprowadzisz ten lud do tej ziemi, którą Jehowa mu obiecał zgodnie z przysięgą złożoną praojcom, i dasz mu ją jako dziedzictwo+. 8  Jehowa idzie przed tobą i stale będzie z tobą+. Nie opuści cię ani nie porzuci. Nie bój się ani się nie przerażaj”+. 9  Potem Mojżesz spisał to Prawo+ i dał je kapłanom lewickim, noszącym Arkę Przymierza Jehowy, oraz wszystkim starszym Izraela. 10  Nakazał im: „Co siódmy rok — będący rokiem uwolnienia od długów+ — w wyznaczonym czasie tego roku, z okazji Święta Szałasów+, 11  gdy cały Izrael stawi się przed Jehową+, swoim Bogiem, w miejscu, które On wybierze, będziecie czytać to Prawo, tak żeby cały lud je słyszał+. 12  Zbierzcie lud+ — mężczyzn, kobiety, dzieci* i cudzoziemców, którzy osiedlili się w waszych miastach*. Niech słuchają i uczą się o Jehowie, swoim Bogu, niech się Go boją i wprowadzają w czyn wszystkie słowa tego Prawa. 13  Ich synowie, którzy nie znają tego Prawa, mają słuchać+ i uczyć się bać Jehowy, waszego Boga, przez całe swoje życie w ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, żeby wziąć ją na własność”+. 14  Potem Jehowa rzekł do Mojżesza: „Zbliża się czas twojej śmierci+. Wezwij Jozuego i stawcie się przy namiocie spotkania, żebym mógł mu powierzyć obowiązki”+. Mojżesz i Jozue stawili się więc przy namiocie spotkania. 15  Wtedy Jehowa ukazał się tam w słupie obłoku, który się zatrzymał przed wejściem do namiotu+. 16  I Jehowa rzekł do Mojżesza: „Ty wkrótce umrzesz*, a ten lud zacznie oddawać cześć* cudzoziemskim bogom w ziemi, do której idzie+. Opuszczą mnie+ i złamią przymierze, które z nimi zawarłem+. 17  Wtedy zapłonę na nich gniewem+ i też ich opuszczę+. Zakryję przed nimi swoją twarz+, aż zaczną ginąć*. Gdy spadnie na nich wiele nieszczęść i udręk+, powiedzą: ‚Czy nie dlatego spadły na nas te nieszczęścia, że nie ma wśród nas naszego Boga?’+. 18  Ale ja dalej będę zakrywał przed nimi swoją twarz z powodu całej niegodziwości, której będą się dopuszczać, oddając cześć innym bogom+. 19  „A teraz zapisz sobie pieśń+ i naucz jej Izraelitów. Niech się jej nauczą*+, żeby służyła za świadka przeciwko nim+. 20  Gdy zaprowadzę ich do ziemi, którą przysiągłem ich praojcom+ — ziemi mlekiem i miodem płynącej+ — gdy będą jeść do syta i żyć w dostatku*+, wtedy zaczną służyć innym bogom, a mną wzgardzą i złamią moje przymierze+. 21  Kiedy spadną na nich liczne nieszczęścia i udręki+, ta pieśń będzie świadczyć przeciwko nim (ich potomkowie nie mogą jej zapomnieć), bo ja wiem, jakie już teraz mają skłonności+ — choć jeszcze nie wprowadziłem ich do ziemi, którą im przysiągłem”. 22  Tego dnia Mojżesz zapisał więc tę pieśń i nauczył jej Izraelitów. 23  Następnie Bóg ustanowił wodzem Jozuego+, syna Nuna, i rzekł: „Bądź odważny i silny+, bo to ty wprowadzisz Izraelitów do ziemi, którą im przysiągłem+, a ja będę z tobą”. 24  Gdy tylko Mojżesz skończył spisywać w księdze wszystkie słowa Prawa+, 25  nakazał Lewitom noszącym Arkę Przymierza Jehowy: 26  „Weźcie tę księgę Prawa+ i połóżcie ją obok Arki+ Przymierza Jehowy, swojego Boga. Będzie tam służyć za świadka przeciwko wam. 27  Bo ja dobrze znam waszą buntowniczość+ i wasz upór*+. Skoro tak buntujecie się przeciw Jehowie, gdy ja jeszcze jestem wśród was, to co dopiero będzie po mojej śmierci! 28  Zwołajcie do mnie wszystkich starszych ze swoich plemion i wszystkich zwierzchników, a ja przekażę im te słowa i powołam niebo i ziemię na świadków przeciwko nim+. 29  Bo dobrze wiem, że po mojej śmierci będziecie postępować niegodziwie+, że zejdziecie z drogi, którą nakazałem wam iść. I pod koniec dni z całą pewnością spadnie na was nieszczęście+, bo będziecie robić to, co złe w oczach Jehowy, obrażając Go tym*”. 30  Potem w obecności całego zboru Izraela Mojżesz wyrecytował wszystkie słowa tej pieśni, od początku do końca+:

Przypisy

Dosł. „wychodzić i wchodzić”.
Dosł. „maleństwa”.
Dosł. „bramach”.
Lub „uprawiać duchową prostytucję”.
Dosł. „spoczniesz ze swoimi ojcami”.
Lub „żeby zostali pochłonięci”.
Dosł. „włóż ją w ich usta”.
Dosł. „utyją”.
Dosł. „sztywny kark”.
Lub „dziełami swoich rąk”.

Komentarze

Multimedia