Księga Sędziów 1:1-36
1 Po śmierci Jozuego+ Izraelici* pytali Jehowę+: „Kto z nas ma ruszyć pierwszy do walki z Kananejczykami?”.
2 Jehowa odrzekł: „Wyruszy plemię Judy+. Wydaję* tę ziemię w jego ręce”.
3 Wtedy Judejczycy powiedzieli do swoich braci Symeonitów: „Wyruszcie z nami na przydzielone nam terytorium*+, żeby walczyć z Kananejczykami. Potem my pójdziemy z wami na terytorium przydzielone wam”. Symeonici więc z nimi poszli.
4 Kiedy Judejczycy wyruszyli, Jehowa wydał w ich ręce Kananejczyków i Peryzzytów+ i pokonali w Bezeku 10 000 mężczyzn.
5 Gdy w Bezeku walczyli z Kananejczykami+ i Peryzzytami+, napotkali Adoni-Bezeka i też zaczęli z nim walczyć.
6 Adoni-Bezek rzucił się do ucieczki, a oni ruszyli za nim w pościg i go schwytali. Następnie obcięli mu kciuki i duże palce u stóp.
7 Wtedy Adoni-Bezek powiedział: „Pod moim stołem zbiera jedzenie 70 królów, którym obciąłem kciuki i duże palce u stóp. Jak ja zrobiłem im, tak Bóg mi odpłacił”. Potem zaprowadzono go do Jerozolimy+ i tam umarł.
8 Ponadto Judejczycy walczyli przeciwko Jerozolimie+ i ją zdobyli. Mieszkańców zabili mieczem, a miasto podpalili.
9 Następnie ruszyli do walki z Kananejczykami zamieszkującymi tereny górskie, Negeb i Szefelę+.
10 Zaatakowali Kananejczyków, którzy mieszkali w Hebronie (przedtem Hebron nazywał się Kiriat-Arba), i pokonali Szeszaja, Achimana i Talmaja+.
11 Stamtąd wyruszyli przeciwko mieszkańcom Debiru+ (przedtem Debir nazywał się Kiriat-Sefer)+.
12 Wtedy Kaleb+ powiedział: „Temu, kto zaatakuje Kiriat-Sefer i je zdobędzie, dam za żonę swoją córkę, Achsę”+.
13 I zdobył je Otniel+, syn Kenaza+, młodszego brata Kaleba. Kaleb dał mu więc za żonę swoją córkę, Achsę.
14 A w drodze do domu Achsa namawiała Otniela, żeby poprosił jej ojca o jakieś pole. Gdy zsiadła z osła*, Kaleb zapytał: „Co byś chciała?”.
15 Odrzekła: „Daj mi, proszę, dowód swojego błogosławieństwa. Podarowałeś mi suchą ziemię na południu*, to daj mi też Gullot-Maim*”. Kaleb dał jej więc Gullot Górne i Gullot Dolne.
16 Potomkowie Kenity+, który był teściem Mojżesza+, wyruszyli razem z Judejczykami z miasta palm*+ na Pustkowie Judzkie, na południe od Aradu+. Poszli tam i zamieszkali wśród miejscowej ludności*+.
17 A Judejczycy wyruszyli ze swoimi braćmi Symeonitami i zaatakowali Kananejczyków mieszkających w Cefacie, i zniszczyli* to miasto+. Dlatego nazwali je Chorma*+.
18 Potem zdobyli Gazę+, Aszkelon+ i Ekron+ oraz terytoria należące do tych miast.
19 Jehowa był z Judejczykami i wzięli oni na własność tereny górskie, ale nie zdołali wypędzić mieszkańców równin*, bo ci mieli rydwany wojenne z żelaznymi kosami*+.
20 Judejczycy dali Kalebowi Hebron, tak jak obiecał Mojżesz+, a Kaleb wypędził stamtąd trzech synów Anaka+.
21 Beniaminici nie wypędzili Jebusytów mieszkających w Jerozolimie, dlatego Jebusyci mieszkają tam z nimi po dziś dzień+.
22 Tymczasem potomkowie Józefa+ wyruszyli przeciw Betel, a Jehowa był z nimi+.
23 Wysłali do Betel zwiadowców (przedtem to miasto nazywało się Luz)+
24 i zwiadowcy zobaczyli mężczyznę wychodzącego z miasta. Powiedzieli więc do niego: „Pokaż nam, jak się dostać do miasta, to cię oszczędzimy*”.
25 Pokazał im więc, jak się dostać do miasta. Wtedy oni zabili mieczem jego mieszkańców, ale tego mężczyznę i całą jego rodzinę puścili wolno+.
26 Człowiek ten udał się do ziemi Hetytów i zbudował miasto, które nazwał Luz. Nosi ono tę nazwę po dziś dzień.
27 Z kolei Manassesyci nie wzięli na własność Bet-Szean, Taanachu+, Dor, Ibleamu ani Megiddo z ich mieszkańcami i okolicznymi* miejscowościami+. Kananejczycy dalej mieszkali w tej ziemi.
28 Gdy Izraelici urośli w siłę, obarczyli Kananejczyków pracą przymusową+, ale nie wypędzili ich całkowicie+.
29 Również Efraimici nie wypędzili Kananejczyków, którzy mieszkali w Gezerze. Kananejczycy dalej mieszkali tam wśród nich+.
30 Zebulonici nie wypędzili mieszkańców Kitronu ani Nahalolu+. Kananejczycy dalej mieszkali wśród nich i zostali obarczeni pracą przymusową+.
31 Aszeryci nie wypędzili mieszkańców Akko, Sydonu+, Achlabu, Achzibu+, Chelby, Afiku+ ani Rechobu+.
32 Ponieważ nie wypędzili tamtejszych Kananejczyków, dalej mieszkali pośród nich.
33 Naftalici nie wypędzili mieszkańców Bet-Szemesz ani Bet-Anat+, ale dalej mieszkali wśród tamtejszych Kananejczyków+. Mieszkańców Bet-Szemesz i Bet-Anat obarczyli jednak pracą przymusową.
34 Danici z powodu Amorytów musieli pozostawać w okolicach górskich, bo tamci nie pozwalali im schodzić na równinę*+.
35 Amoryci dalej mieszkali na górze Cheres, w Ajjalonie+ i w Szaalbim+. Ale gdy potomkowie Józefa urośli w siłę*, zmusili Amorytów do wykonywania ciężkiej pracy.
36 Terytorium Amorytów ciągnęło się od stoku Akrabbim+ i od Seli w górę.
Przypisy
^ Dosł. „synowie Izraela”.
^ Lub „wydałem”.
^ Dosł. „na mój los”.
^ Możliwe też „siedząc na ośle, klasnęła w dłonie”.
^ Lub „w Negebie”.
^ Nazwa ta znaczy „zbiorniki wód; czasze wód”.
^ Dosł. „wśród ludu”.
^ Chodzi o Jerycho.
^ Nazwa ta znaczy „przeznaczenie na zagładę”.
^ Lub „przeznaczyli na zagładę”. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „nizin”.
^ Dosł. „rydwany żelazne”.
^ Dosł. „okażemy ci lojalną miłość”.
^ Lub „zależnymi od nich”.
^ Lub „nizinę”.
^ Dosł. „gdy ręka domu Józefa stała się ciężka”.