Księga Sędziów 5:1-31

5  Tamtego dnia Debora+ i Barak+, syn Abinoama, zaśpiewali następującą pieśń+:  2  „Wysławiajcie Jehowę,bo wojownicy w Izraelu rozpuścili włosy*,bo lud ochoczo stawił się do bitwy!+  3  Słuchajcie, królowie! Nadstawcie ucha, władcy! Zaśpiewam Jehowie. Będę wysławiać pieśnią Jehowę*+, Boga Izraela+.  4  Jehowo, gdy wychodziłeś z Seiru+,gdy wyruszałeś z terytorium Edomu,ziemia się trzęsła, a z nieba lunęło,z chmur spadła ulewa*.  5  Przed Jehową stopniały* góry+,przed Jehową, Bogiem Izraela+, stopniał nawet Synaj+.  6  Za dni Szamgara+, syna Anata,za dni Jael+ było pusto na drogach. Wędrowcy trzymali się bocznych szlaków.  7  Nie było już* w Izraelu mieszkańców wsi. Nie było ich dotąd, aż ja, Debora+, powstałam,aż powstałam jako matka w Izraelu+.  8  Gdy lud wybrał sobie nowych bogów+,w bramach toczono wojnę+. Wśród 40 000 w Izraelunie dało się znaleźć tarczy ani dzidy.  9  Jestem sercem z dowódcami Izraela+,którzy dobrowolnie wyruszyli z ludem+. Wysławiajcie Jehowę! 10  Wy, którzy jeździcie na płowych osłach*,wy, którzy siedzicie na wytwornych kobiercach,i wy, którzy chodzicie drogą —zastanówcie się! 11  Przy wodopojach było słychać głosy tych, którzy rozdzielają wodę dla zwierząt. Opowiadali tam o prawych dziełach Jehowy,o prawych dziełach mieszkańców izraelskich wsi. Wtedy lud Jehowy zszedł do bram. 12  Zbudź się, zbudź, Deboro!+ Zbudź się, zbudź, zaśpiewaj pieśń!+ Powstań, Baraku!+ Poprowadź swoich jeńców, synu Abinoama! 13  Wtedy ci, którzy zostali, zeszli do znamienitych. Lud Jehowy zszedł do mnie, żeby walczyć przeciwko mocarzom. 14  Ci w dolinie* pochodzili z Efraima,idą z tobą, Beniaminie, pośród twoich wojowników. Od Machira+ zeszli dowódcy,a od Zebulona — ci, którzy powołują do wojska*. 15  Książęta Issachara byli z Deborąi jak było z Issacharem, tak było z Barakiem+. Posłano go pieszo na nizinę*+. Ale w plemieniu Rubena serca wielu były niezdecydowane. 16  Dlaczego usiadłeś między dwoma jukamii słuchasz, jak grają trzodom na piszczałkach?+ W plemieniu Rubena serca wielu były niezdecydowane. 17  Gilead pozostał za Jordanem+. A Dan? Czemu był przy swoich statkach?+ Aszer siedział bezczynnie na brzegu morzai pozostał przy swoich przystaniach+. 18  Zebulon to lud, który ryzykował życie*, gotowy na śmierć,i podobnie Naftali+ — na wzgórzach+. 19  W Taanachu, nad wodami Megiddo+,walczyli wtedy królowie Kanaanu+. Królowie przyszli i walczyli,ale nie zagarnęli łupu w srebrze+. 20  Z nieba walczyły gwiazdy,walczyły z Syserą ze swoich orbit. 21  Potok Kiszon porwał wrogów+,prastary potok Kiszon. Moja duszo*, podeptałaś mocarza. 22  Gdy jego ogiery szaleńczo cwałowały,słychać było tętent ich kopyt+. 23  Anioł Jehowy powiedział: ‚Przeklinajcie Meroz,tak, przeklinajcie jego mieszkańców,bo nie przyszli na pomoc Jehowie,nie przyszli z mocarzami na pomoc Jehowie’. 24  Jael+, żona Kenity Chebera+,jest wielce błogosławiona wśród kobiet,wielce błogosławiona wśród kobiet mieszkających w namiotach. 25  Sysera prosił o wodę, dała mu mleko,we wspaniałej czaszy biesiadnej podała zsiadłe mleko*+. 26  Sięgnęła po palik namiotowy,prawą ręką — po młotek robotnika. Uderzyła Syserę i rozbiła mu głowę,roztrzaskała i przebiła jego skronie+. 27  Runął między jej stopy, upadł i znieruchomiał. Runął między jej stopy i upadł. Runął i tam upadł pokonany. 28  Z okna wyglądała kobieta,matka Sysery patrzyła przez ażurową kratę: ‚Czemu jego rydwan się opóźnia? Czemu jeszcze nie słychać stukotu jego rydwanów?’+. 29  Najmądrzejsze spośród jej dostojnych dam dawały jej odpowiedź,a i ona sama wciąż sobie powtarzała: 30  ‚Pewnie dzielą między siebie zdobyty łup:po dziewczynie, po dwie dziewczyny* dla każdego wojownika,łup z farbowanych tkanin dla Sysery, łup z farbowanych tkanin,haftowana szata, farbowana tkanina, dwie haftowane szatyna szyje grabieżców’. 31  Tak więc niech zginą wszyscy Twoi wrogowie+, Jehowo,ale ci, którzy Cię kochają, niech będą jak słońce wschodzące w swojej chwale”. Odtąd w tej ziemi panował pokój przez 40 lat+.

Przypisy

Mógł to być wyraz oddania się Bogu lub złożenia Mu ślubu.
Lub „grać Jehowie”.
Lub „woda”.
Możliwe też „zadrżały”.
Lub „zniknęli”.
Dosł. „oślicach”.
Możliwe też „ci, którzy posługują się przyborami pisarskimi”.
Lub „na nizinie”.
Lub „dolinną równinę”.
Lub „gardził swoimi duszami”.
Lub „podała śmietankę”.
Dosł. „łono, dwa łona”.

Komentarze

Multimedia