9  Po pewnym czasie Abimelech+, syn Jerubbaala, udał się do swoich wujów w Szechem i zwrócił się do nich oraz do całej rodziny swojego dziadka*: ² „Proszę, zapytajcie wszystkich władców* Szechem: ‚Co uważacie za lepsze — żeby panowało nad wami wszystkich 70 synów Jerubbaala+ czy żeby panował nad wami jeden człowiek? A pamiętajcie, że jestem waszym krewnym*’”. ³ Jego wujowie przekazali te słowa w jego imieniu wszystkim władcom Szechem. Władcy ci dali się przekonać do tego, żeby stanąć po stronie Abimelecha*, bo rozumowali: „Jest naszym bratem”. ⁴ Wówczas dali mu 70 srebrników ze świątyni* Baal-Berita+ i Abimelech najął za nie próżniaków i zuchwalców, żeby mu towarzyszyli. ⁵ Potem udał się do domu swojego ojca w Ofrze+ i na jednym kamieniu pozabijał swoich braci+, 70 synów Jerubbaala. Ocalał tylko Jotam, najmłodszy syn Jerubbaala, bo się ukrył. ⁶ Później zebrali się wszyscy władcy Szechem i całe Bet-Millo i przy wielkim drzewie, przy słupie, który był w Szechem, ustanowili Abimelecha królem+. ⁷ Gdy doniesiono o tym Jotamowi, natychmiast poszedł i stanął na szczycie góry Garizim+, i głośno do nich zawołał: „Posłuchajcie mnie, władcy Szechem, a wtedy Bóg posłucha was. ⁸ „Pewnego razu drzewa poszły ustanowić* nad sobą króla. Powiedziały więc do drzewa oliwnego: ‚Panuj nad nami’+. ⁹ Ale drzewo oliwne odparło: ‚Czy mam zrezygnować z dawania oliwy*, która przynosi chwałę Bogu i ludziom, i pójść, żeby się kołysać nad innymi drzewami?’. ¹⁰ Wtedy drzewa powiedziały do drzewa figowego: ‚Chodź, panuj nad nami’. ¹¹ Ale drzewo figowe odparło: ‚Czy mam zrezygnować ze swojej słodyczy i swoich dobrych owoców i pójść, żeby się kołysać nad innymi drzewami?’. ¹² Następnie drzewa powiedziały do winorośli: ‚Chodź, panuj nad nami’. ¹³ Tymczasem winorośl odparła: ‚Czy mam zrezygnować z dawania młodego wina, które rozwesela Boga i ludzi, i pójść, żeby się kołysać nad drzewami?’. ¹⁴ W końcu wszystkie drzewa rzekły do ciernistego krzewu: ‚Chodź, panuj nad nami’+. ¹⁵ Ciernisty krzew odparł: ‚Jeśli naprawdę ustanawiacie* mnie nad sobą królem, to chodźcie, szukajcie schronienia w moim cieniu. A jeśli nie, to niech wyjdzie ze mnie ogień i pochłonie cedry Libanu’. ¹⁶ „Czy więc postąpiliście uczciwie i szlachetnie, ustanawiając Abimelecha królem+, czy okazaliście dobroć Jerubbaalowi i jego domowi i czy potraktowaliście go tak, jak na to zasłużył? ¹⁷ Mój ojciec, walcząc za was+, ryzykował życie*, żeby was wybawić z rąk Midianitów+. ¹⁸ A wy dzisiaj powstaliście przeciw domowi mojego ojca i na jednym kamieniu pozabijaliście jego 70 synów+. Potem swoim królem ustanowiliście Abimelecha, syna jego niewolnicy+, tylko dlatego, że jest waszym bratem. ¹⁹ Jeśli więc postąpiliście dzisiaj uczciwie i szlachetnie wobec Jerubbaala i jego domu, to cieszcie się z Abimelecha i niech on też cieszy się z was. ²⁰ A jeśli nie, to niech od Abimelecha wyjdzie ogień i pochłonie władców Szechem oraz Bet-Millo+ i niech wyjdzie ogień od władców Szechem i z Bet-Millo i pochłonie Abimelecha”+. ²¹ Następnie Jotam+ uciekł do Beeru i tam zamieszkał, bo się bał swojego brata Abimelecha. ²² Abimelech panował* nad Izraelem trzy lata. ²³ Potem Bóg dopuścił do tego, że między Abimelechem a władcami Szechem zapanowała wrogość*, i ci ostatni zaczęli postępować zdradziecko wobec Abimelecha. ²⁴ Stało się tak, żeby zbrodnia popełniona na 70 synach Jerubbaala została pomszczona i żeby odpowiedzialność za ich krew spadła na ich brata Abimelecha, bo ich pozabijał+, oraz na władców Szechem, bo mu w tym pomogli. ²⁵ Władcy Szechem wysłali ludzi, żeby w górach urządzili na niego zasadzkę. Ludzie ci łupili każdego, kto przechodził obok nich drogą. Z czasem doniesiono o tym Abimelechowi. ²⁶ Potem do Szechem+ przybył Gaal, syn Ebeda, ze swoimi braćmi i zdobył zaufanie władców Szechem. ²⁷ Mieszkańcy tego miasta wyszli do swoich winnic, zebrali z nich winogrona i je deptali, i urządzili święto. Następnie weszli do świątyni* swojego boga+, jedli, pili i przeklinali Abimelecha. ²⁸ Wtedy Gaal, syn Ebeda, powiedział: „Kim jest Abimelech i kim jest Szechem*, żebyśmy mieli im służyć? Czy Abimelech nie jest synem Jerubbaala+ i czy nie ustanowił Zebula swoim pełnomocnikiem? Służcie raczej potomkom Chamora, ojca Szechema! Czemu mielibyśmy służyć Abimelechowi? ²⁹ Gdybym tylko to ja dowodził tym ludem, wtedy usunąłbym Abimelecha”. Potem rzucił wyzwanie Abimelechowi: „Powiększ swoje wojsko i zmierz się ze mną”. ³⁰ Kiedy słowa Gaala, syna Ebeda, usłyszał książę tego miasta Zebul, bardzo się rozgniewał. ³¹ Wysłał więc potajemnie* posłańców do Abimelecha z wiadomością: „Gaal, syn Ebeda, i jego bracia są teraz w Szechem i podburzają jego mieszkańców przeciwko tobie. ³² Dlatego wstań w nocy ze swoimi ludźmi i zaczaj się w polu. ³³ A wcześnie rano, gdy tylko wzejdzie słońce, zaatakuj miasto. Kiedy Gaal ze swoimi ludźmi wyruszy przeciwko tobie, zrób, co możesz, żeby go pokonać*”. ³⁴ Abimelech i wszyscy jego ludzie wstali więc nocą i w czterech oddziałach zaczaili się naprzeciw Szechem. ³⁵ Gdy Gaal, syn Ebeda, wyszedł i stanął przy bramie miasta, Abimelech i jego ludzie podnieśli się z zasadzki. ³⁶ Na ich widok Gaal odezwał się do Zebula: „Jacyś ludzie schodzą ze szczytów górskich”. Ale Zebul powiedział do niego: „Widzisz cienie gór, a myślisz, że to ludzie”. ³⁷ Później Gaal rzekł: „Patrz! Ludzie schodzą ze wzniesienia pośrodku tej ziemi, a jeden oddział idzie drogą koło wielkiego drzewa Meonenim*”. ³⁸ Zebul odparł: „Gdzie są teraz te twoje przechwałki, kiedy mówiłeś: ‚Kim jest Abimelech, żebyśmy mieli mu służyć?’+. Czy to nie są ci ludzie, przeciw którym wystąpiłeś? Idź teraz i z nimi walcz”. ³⁹ Gaal wyszedł więc na czele władców Szechem i walczył z Abimelechem. ⁴⁰ Abimelech go ścigał, a Gaal przed nim uciekał i padało wielu zabitych aż do bramy miasta. ⁴¹ Po tym wszystkim Abimelech dalej mieszkał w Arumie, a Zebul+ wypędził Gaala i jego braci z Szechem. ⁴² Następnego dnia ludzie z miasta wyszli na pole. Doniesiono o tym Abimelechowi. ⁴³ Wziął więc swoich wojowników, podzielił ich na trzy oddziały i zaczaił się w polu. Gdy zobaczył, że ludzie wychodzą z miasta, zaatakował ich i pozabijał. ⁴⁴ Abimelech i ci, którzy z nim byli, ruszyli naprzód i zajęli pozycje przy bramie miasta, podczas gdy dwa oddziały zaatakowały wszystkich przebywających na polu. I zaczęli ich zabijać. ⁴⁵ Abimelech walczył z miastem cały dzień i je zdobył. Pozabijał jego mieszkańców, po czym je zburzył+ i posypał solą. ⁴⁶ Kiedy o tym usłyszeli wszyscy władcy z wieży w Szechem, natychmiast udali się do podziemia* świątyni* El-Berita+. ⁴⁷ Gdy tylko doniesiono Abimelechowi, że zebrali się w jednym miejscu, ⁴⁸ wszedł on ze swoimi ludźmi na górę Calmon. Następnie wziął siekierę i ściął gałąź z drzewa, zarzucił ją sobie na ramię i powiedział ludziom, którzy z nim byli: „Widzieliście, co zrobiłem? Szybko zróbcie tak samo!”. ⁴⁹ Każdy z nich ściął więc gałąź. Potem poszli za Abimelechem i obłożyli gałęziami podziemie, i je podpalili. W rezultacie śmierć ponieśli wszyscy ludzie z wieży w Szechem, jakieś 1000 mężczyzn i kobiet. ⁵⁰ Później Abimelech wyruszył do Tebecu, rozbił obóz, żeby walczyć z tym miastem, i je zdobył. ⁵¹ W środku miasta była warowna wieża i do niej uciekli wszyscy mężczyźni i kobiety oraz wszyscy władcy miasta. Zamknęli się w niej i wspięli na jej dach. ⁵² Abimelech dotarł do wieży i przypuścił na nią atak. Kiedy podszedł do jej wejścia, żeby ją podpalić, ⁵³ pewna kobieta zrzuciła górny kamień młyński na jego głowę i roztrzaskała mu czaszkę+. ⁵⁴ Abimelech szybko zawołał swojego giermka i mu polecił: „Wyciągnij swój miecz i mnie dobij, żeby nie mówiono, że zabiła mnie kobieta”. Wtedy jego giermek przebił go mieczem i on umarł. ⁵⁵ Kiedy Izraelici zobaczyli, że Abimelech jest martwy, odeszli do swoich domów. ⁵⁶ W ten sposób Bóg ukarał Abimelecha za zło, którego dopuścił się on przeciw swojemu ojcu, gdy zabił 70 swoich braci+. ⁵⁷ Bóg ukarał też mieszkańców Szechem za całe zło, które popełnili. Tak spadło na nich przekleństwo Jotama+, syna Jerubbaala+.