Księga Hioba 21:1-34
21 Na to Hiob odpowiedział:
2 „Posłuchajcie uważnie tego, co mówię —przynajmniej w ten sposób mnie pocieszcie.
3 Gdy będę mówił, bądźcie wobec mnie cierpliwi.
Potem możecie mnie wyśmiać+.
4 Czy ja się skarżę człowiekowi?
Gdyby tak było, czy nie straciłbym* cierpliwości?
5 Spójrzcie na mnie i patrzcie zdumieni,połóżcie sobie rękę na ustach.
6 Kiedy o tym myślę, denerwuję sięi całe moje ciało drży.
7 Czemu niegodziwi żyją tak długo+,że dożywają starości, a w dodatku stają się bogaci*?+
8 Ich dzieci są zawsze z nimi,niegodziwi oglądają kolejne pokolenia.
9 Ich domy są bezpieczne, wolne od strachu+,Bóg nie karze ich swoją rózgą.
10 Ich byki są zawsze płodne,ich krowy cielą się i nie ronią.
11 Ich chłopcy wybiegają jak trzoda,ich dzieci podskakują dookoła.
12 Śpiewają przy akompaniamencie tamburynu i liry*,radują się przy dźwiękach fletu*+.
13 Przez całe życie są zadowolenii w spokoju* zstępują do grobu*.
14 Ale do prawdziwego Boga mówią: ‚Zostaw nas!
Nie chcemy poznawać Twoich dróg+.
15 Kim jest Wszechmocny, żebyśmy mieli Mu służyć?+
Co nam to da, że Go poznamy?’+.
16 Wiem jednak, że dobrobyt niegodziwych nie zależy od nich+.
Ich sposób myślenia* jest mi daleki+.
17 Jak często jest gaszona lampa niegodziwych?+
Jak często spada na nich nieszczęście?
Jak często Bóg w swoim gniewie wydaje ich na zagładę?
18 Czy kiedykolwiek stają się podobni do słomy na wietrzealbo do plewy, którą unosi wicher?
19 Bóg zachowa karę człowieka dla jego synów.
Ale niech odpłaci również jemu, żeby i on to odczuł+.
20 Niech taki na własne oczy zobaczy swój upadeki niech to on napije się gniewu Wszechmocnego+.
21 Bo czy będzie go obchodzić, co się dzieje z jego domem, gdy już umrze,gdy liczba jego miesięcy zostanie zmniejszona*?+
22 Czy ktokolwiek może uczyć Boga+,skoro to On sądzi nawet najwyżej postawionych?+
23 Jeden człowiek umiera, gdy jest pełen wigoru+,gdy jest zupełnie beztroski i spokojny+,
24 gdy w jego udach odłożył się tłuszcz,a jego kości pozostają mocne*.
25 Ale drugi umiera bardzo przygnębiony*,nigdy nie spróbował dobrych rzeczy.
26 Razem spoczną w ziemi+i obu pokryją robaki+.
27 Dokładnie wiem, o czym teraz myśliciei co knujecie, żeby mnie skrzywdzić*+.
28 Bo mówicie: ‚Gdzie jest dom dostojnikai gdzie jest namiot, w którym mieszkał niegodziwy?’+.
29 Czy nie pytaliście wędrowców?
Czy nie analizujecie uważnie ich spostrzeżeń*,
30 że w dniu nieszczęścia zły zostaje oszczędzonyi w dniu wielkiego gniewu zostaje ocalony?
31 Kto powie mu wprost o jego postępowaniu?
I kto mu odpłaci za to, co zrobił?
32 Gdy zostanie zaniesiony na cmentarz,będzie się czuwać nad jego grobem.
33 Grudy ziemi w dolinie* będą dla niego słodkie+i podąży za nim cała ludzkość*+,tak jak niezliczona rzesza przed nim.
34 Po co więc oferujecie mi daremne pocieszenie?+
Swoimi odpowiedziami tylko mnie zwodzicie!”.
Przypisy
^ Dosł. „czy mój duch nie straciłby”.
^ Lub „potężni”.
^ Hebr. kinnòr. Instrument strunowy przypominający lirę lub harfę.
^ Lub „piszczałki”.
^ Lub „Szeolu”, czyli wspólnego grobu ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „w jednej chwili”. Chodzi o szybką, bezbolesną śmierć.
^ Lub „rada; plany”.
^ Lub „przecięta na dwoje”.
^ Dosł. „szpik jego kości jest wilgotny”.
^ Lub „ze zgorzkniałą duszą”.
^ Możliwe też „gwałtownie wystąpić przeciwko mnie”.
^ Dosł. „znaków”.
^ Lub „wadi”. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „pociągnie za sobą całą ludzkość”.