Księga Izajasza 42:1-25

42  To jest mój sługa, którego wspieram!+ Wybrałem go+ i darzę* uznaniem!+ Dałem mu swojego ducha+i on przyniesie narodom sprawiedliwość+.  2  Nie będzie wołał, nie będzie wykrzykiwał,nie usłyszy się jego głosu na ulicach+.  3  Nie złamie nadłamanej trzcinyani nie zgasi tlącego się knota+. Okaże się wierny i przyniesie sprawiedliwość+.  4  Nie przygaśnie ani się nie złamie, dopóki nie zaprowadzi sprawiedliwości na ziemi+. Wyspy wyczekują jego prawa*.  5  Tak mówi prawdziwy Bóg, Jehowa,Stwórca nieba — Ten, który je rozpostarł+,Ten, który uformował* ziemię i uczynił wszystko, co na niej jest+,Ten, który daje dech jej mieszkańcom+i ducha tym, którzy po niej chodzą+:  6  „Ja, Jehowa, powołałem cię, kierując się prawością. Wziąłem cię za rękę. Będę cię strzegł i uczynię przymierzem dla ludzi+i światłem dla narodów+,  7  żebyś otworzył ślepym oczy+,wyprowadził więźniów z lochui wyzwolił tych, którzy siedzą w ciemności+.  8  Ja jestem Jehowa. To jest moje imię. Swojej chwały nie oddam nikomu*ani należnej mi czci wizerunkom+.  9  Zobaczcie! To, co kiedyś zapowiedziałem, spełniło się. Teraz oznajmiam coś nowego. Zanim to się wydarzy, powiadamiam was o tym”+. 10  Śpiewajcie Jehowie nową pieśń+,na całej ziemi śpiewajcie o Jego chwale+,wy, którzy pływacie po morzu i pośród wszystkiego, co w nim jest,oraz wy, wyspy, i wasi mieszkańcy+. 11  Niech zawoła pustkowie i jego miasta+,osady zamieszkiwane przez Kedara!+ Niech wykrzykują z radości mieszkańcy skalistych terenów,niech głośno wołają ze szczytów gór! 12  Niech przypisują chwałę Jehowiei oznajmiają Jego sławę na wyspach!+ 13  Jehowa wyruszy jak mocarz+. Rozbudzi w sobie zapał jak wojownik+. Krzyknie, wzniesie okrzyk wojenny. Pokaże, że jest silniejszy od swoich wrogów+. 14  „Przez długi czas nic nie mówiłem,milczałem, powstrzymywałem się. Teraz jak kobieta, która rodzi,będę jęczeć, dyszeć i sapać. 15  Spustoszę góry i wzgórza,sprawię, że cała ich roślinność uschnie. Rzeki zamienię w wyspy*,a rozlewiska porośnięte trzciną osuszę+. 16  Poprowadzę ślepych drogą, którą nie chodzili+,ścieżkami, których nie znają+. Ciemność przed nimi zamienię w światło+,a nierówny teren — w równinę+. Zrobię to dla nich i ich nie opuszczę”. 17  Wycofają się, okryją się wielkim wstydem,ci, którzy pokładają ufność w rzeźbionych wizerunkachi mówią do posągów z metalu: „Jesteście naszymi bogami”+. 18  Posłuchajcie, głusi,i popatrzcie, ślepi!+ 19  Kto jest ślepy, jeśli nie mój sługa,i tak głuchy jak posłaniec, którego wysyłam? Kto jest ślepy jak ten, który otrzymał zapłatę,tak ślepy jak sługa Jehowy?+ 20  Widzisz wiele, ale nie zwracasz na to uwagi. Otwierasz uszy, ale nie słuchasz+. 21  Jehowa ze względu na swoją prawośćz radością wykazuje, że prawo* jest wielkie i wspaniałe. 22  Ale ten lud został ograbiony i splądrowany+. Wszystkich ich schwytano w doły i ukryto w więzieniach+. Ograbiają ich i nikt nie przychodzi im z pomocą+,plądrują ich i nikt nie mówi: „Oddaj!”. 23  Kto z was to usłyszy? Kto zwróci na to uwagę i będzie tego słuchał z myślą o przyszłości? 24  Kto wydał Jakuba na splądrowanie? Kto oddał Izraela w ręce grabieżców? Czy nie Jehowa — Ten, przeciwko któremu zgrzeszyli? Nie chcieli chodzić Jego drogami,nie przestrzegali Jego prawa*+. 25  Dlatego On wylewał na nich swoją złość i swój gniewi dał im odczuć okrucieństwo wojny+. Płomienie pochłaniały wszystko wokół nich, ale oni nie zwracali na to uwagi+. Trawił ich ogień, lecz oni nie brali sobie tego do serca+.

Przypisy

Lub „moja dusza darzy”.
Lub „pouczeń”.
Dosł. „rozpostarł”.
Lub „z nikim nie dzielę swojej chwały”.
Lub „wybrzeża”.
Lub „pouczenia”.
Lub „pouczeń”.

Komentarze

Multimedia