Księga Jozuego 11:1-23
11 Gdy tylko usłyszał o tym wszystkim Jabin, król Chacoru, wysłał wiadomość do Jobaba, króla Madonu+, do króla Szimronu, do króla Achszafu+,
2 do królów w górzystym regionie na północy, królów na równinach* na południe od Kinneret, królów w Szefeli i na zboczach Dor+ na zachodzie,
3 do Kananejczyków+ na wschodzie i na zachodzie, do Amorytów+, Hetytów, Peryzzytów i Jebusytów w górzystym regionie, a także do Chiwwitów+ u stóp Hermonu+ w ziemi Micpa.
4 Wyruszyli więc wszyscy ci królowie razem ze swoimi wojskami — tak liczni jak ziarnka piasku na brzegu morza — z mnóstwem koni i rydwanów wojennych.
5 Tak jak się umówili, zeszli się i rozłożyli obozem u wód Meromu, żeby walczyć z Izraelem.
6 Wtedy Jehowa rzekł do Jozuego: „Nie bój się ich+, bo jutro mniej więcej o tej porze wydam ich wszystkich Izraelowi i zostaną zabici. Ich koniom podetniesz ścięgna+, a ich rydwany spalisz”.
7 Jozue więc i wszyscy jego wojownicy zaatakowali ich znienacka nad wodami Meromu.
8 A Jehowa wydał ich w ręce Izraelitów+ i ci zadali im klęskę. Ścigali ich aż do Wielkiego Sydonu+, do Misrefot-Maim+ i do doliny Micpe na wschodzie. Zabijali ich, dopóki wszystkich nie wytracili+.
9 Potem Jozue postąpił tak, jak mu powiedział Jehowa: ich koniom podciął ścięgna, a ich rydwany spalił+.
10 Później zawrócił i zdobył Chacor, bo miasto to stało na czele wszystkich tych królestw. Jego króla zabił mieczem+.
11 W ten sam sposób Izraelici uśmiercili* wszystkich jego mieszkańców*+. Nikogo* nie pozostawili przy życiu+. Następnie Jozue spalił Chacor.
12 Zdobył wszystkie miasta tych królów, a ich samych pokonał mieczem+. Przeznaczył ich na zagładę+, tak jak nakazał sługa Jehowy Mojżesz.
13 Jednak z wyjątkiem Chacoru, spalonego przez Jozuego, Izraelici nie spalili żadnego z miast położonych na wzgórzach.
14 Cały łup z tych miast i zwierzęta zabrali dla siebie+. Ale ludzi zabili mieczem, wytracili wszystkich+. Nikogo* nie pozostawili przy życiu+.
15 To, co Jehowa nakazał swojemu słudze Mojżeszowi, Mojżesz nakazał Jozuemu+ i Jozue tak zrobił. Nie pominął niczego, co Jehowa nakazał Mojżeszowi+.
16 Jozue podbił więc całą tę ziemię: górzysty region Judy, cały Negeb+, całą ziemię Goszen*, Szefelę+, Arabę+ oraz górzysty region Izraela i jego pogórze* —
17 od góry Chalak, wznoszącej się w stronę Seiru, aż do Baal-Gad+ w Dolinie Libanu, u stóp góry Hermon+. Pojmał wszystkich tamtejszych królów i ich uśmiercił.
18 Walczył z nimi dość długo.
19 Żadne miasto oprócz Gibeonu, w którym mieszkali Chiwwici, nie zawarło pokoju z Izraelitami+. Wszystkie te miasta zdobyli oni w walce+.
20 Jehowa pozwolił ich wrogom zaciąć się w uporze+ i walczyć z Izraelem — tak żeby mógł ich przeznaczyć na zagładę bez okazania im miłosierdzia+. Mieli zostać unicestwieni, tak jak Jehowa nakazał Mojżeszowi+.
21 W tym czasie Jozue wytracił Anakitów+ z terenów górskich: z Hebronu, Debiru, Anabu i z całego górzystego regionu Judy, a także z całego górzystego regionu Izraela. Ich oraz ich miasta przeznaczył na zagładę+.
22 W ziemi izraelskiej nie pozostał żaden z Anakitów. Pozostali+ tylko w Gazie+, Gat+ i Aszdodzie+.
23 Jozue opanował więc całą tę ziemię, tak jak Jehowa obiecał Mojżeszowi+. Następnie dał ją jako dziedzictwo plemionom izraelskim+, żeby każde z nich otrzymało swój dział. I walki w tej ziemi ustały+.
Przypisy
^ Lub „w Arabie”.
^ Lub „przeznaczyli na zagładę”. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „każdą duszę”.
^ Dosł. „niczego, co oddycha”.
^ Dosł. „niczego, co oddycha”.
^ Najwyraźniej chodzi o okręg w górzystym regionie Judy.
^ Dosł. „jego szefelę”.