Księga Jozuego 22:1-34

22  Potem Jozue zwołał Rubenitów, Gadytów i połowę plemienia Manassesa 2  i powiedział: „Zrobiliście wszystko, co wam polecił sługa Jehowy Mojżesz+, i byliście posłuszni wszystkiemu, co wam nakazałem+. 3  Przez cały czas aż do dzisiaj+ nie opuściliście swoich braci i spełnialiście polecenie Jehowy, waszego Boga+. 4  Teraz wasz Bóg, Jehowa, zapewnił waszym braciom wytchnienie, tak jak im obiecał+. Możecie więc wrócić do swoich namiotów w ziemi, którą Mojżesz, sługa Jehowy, dał wam na własność po drugiej* stronie Jordanu+. 5  Tylko starannie przestrzegajcie nakazów i Prawa, które dał wam Mojżesz, sługa Jehowy+ — kochajcie swojego Boga, Jehowę+, chodźcie wszystkimi Jego drogami+, przestrzegajcie Jego przykazań+, przylgnijcie do Niego+ i służcie Mu+ całym sercem i całą duszą*+. 6  Następnie Jozue pobłogosławił ich i odesłał. Poszli więc do swoich namiotów. 7  Wcześniej połowie plemienia Manassesa Mojżesz dał dziedzictwo w Baszanie+. Potem drugiej połowie Manassesytów Jozue przydzielił ziemię pośród ich braci po zachodniej stronie Jordanu+. Kiedy Jozue ich odsyłał, pobłogosławił ich 8  i im powiedział: „Wracajcie do swoich namiotów z wielkim bogactwem, licznymi stadami, srebrem, złotem, miedzią, żelazem i z mnóstwem odzieży+. Zabierzcie swoją część łupu+ zdobytego na wrogach i podzielcie się ze swoimi braćmi”. 9  Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manassesa pozostawili więc w Szilo w ziemi Kanaan innych Izraelitów i wrócili do Gileadu+ — do ziemi, którą otrzymali na własność i w której już wcześniej osiedlili się na rozkaz Jehowy dany za pośrednictwem Mojżesza+. 10  Gdy przybyli w okolice Jordanu w ziemi Kanaan, zbudowali nad rzeką wielki, okazały ołtarz. 11  Później inni Izraelici usłyszeli, jak mówiono+: „Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manassesa zbudowali ołtarz na granicy ziemi Kanaan, w okolicach Jordanu, po stronie należącej do nas”. 12  Na tę wiadomość cały lud Izraela zgromadził się w Szilo+, żeby wyruszyć do walki przeciwko tamtym. 13  Następnie do Gileadu — do Rubenitów, Gadytów i połowy plemienia Manassesa — Izraelici wysłali Pinechasa+, syna kapłana Eleazara, 14  a z nim 10 naczelników, którzy byli głowami rodów wśród tysięcy* Izraela, po jednym naczelniku z każdego plemienia izraelskiego+. 15  Kiedy wszyscy dotarli do Gileadu — do Rubenitów, Gadytów i połowy plemienia Manassesa — odezwali się do nich: 16  „Tak mówi cały lud Jehowy: ‚Co znaczy ten akt niewierności+, której dopuściliście się przeciw Bogu Izraela? Dzisiaj odwróciliście się od Jehowy, bo zbudowaliście sobie ołtarz i podnieśliście bunt przeciw Jehowie+. 17  Czy mało nam jeszcze tego, że zgrzeszyliśmy koło Peoru? Do dziś się z tego nie oczyściliśmy, chociaż na lud Jehowy spadła plaga+. 18  A wy teraz odwracacie się od Jehowy! Jeżeli dzisiaj zbuntujecie się przeciw Jehowie, to jutro On oburzy się na cały lud Izraela+. 19  Jeśli uważacie, że ziemia, którą macie na własność, jest nieczysta, to przeprawcie się do ziemi będącej własnością Jehowy+, gdzie znajduje się przybytek Jehowy+, i zamieszkajcie między nami. Ale nie buntujcie się przeciw Jehowie ani nie róbcie buntowników z nas, budując sobie jakiś ołtarz oprócz ołtarza Jehowy, naszego Boga+. 20  Czy Bóg nie oburzył się na cały lud Izraela, gdy Achan+, syn Zeracha, dopuścił się niewierności w związku z tym, co było przeznaczone na zagładę*?+ I nie tylko on jeden zginął za swój grzech’”+. 21  Na to Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manassesa odpowiedzieli mężczyznom będącym zwierzchnikami tysięcy* Izraela+: 22  „Jehowa to Bóg bogów!* Jehowa to Bóg bogów!+ On wie i Izrael też się dowie. Jeśli zbuntowaliśmy się przeciw Jehowie i dopuściliśmy się niewierności wobec Niego, to niech nas dzisiaj nie oszczędzi. 23  Jeśli zbudowaliśmy sobie ołtarz, żeby odwrócić się od Jehowy i składać na nim całopalenia, ofiary zbożowe* i ofiary współuczestnictwa*, to Jehowa wymierzy nam karę+. 24  Ale tak nie jest. Zrobiliśmy to z innego powodu. Powiedzieliśmy sobie: ‚W przyszłości wasi synowie odezwą się do naszych synów: „Jakie macie prawo wielbić razem z nami Jehowę*, Boga Izraela? 25  Jehowa uczynił Jordan granicą między nami a wami, Rubenici i Gadyci. Nie macie nic wspólnego z Jehową”. I wasi synowie spowodują, że nasi synowie przestaną wielbić* Jehowę’. 26  „Dlatego powiedzieliśmy: ‚Koniecznie zbudujmy ołtarz — nie na całopalenia czy inne ofiary, 27  ale żeby był świadkiem między wami a nami+ i naszymi potomkami*, że będziemy pełnić służbę dla Jehowy, składając całopalenia, ofiary współuczestnictwa i inne ofiary+, tak by wasi synowie nigdy w przyszłości nie powiedzieli naszym synom: „Nie macie nic wspólnego z Jehową”’. 28  I rzekliśmy: ‚A gdyby w przyszłości powiedzieli tak nam i naszym potomkom*, to my odpowiemy: „Spójrzcie na replikę ołtarza Jehowy. Nasi przodkowie wykonali ją nie po to, żebyśmy składali tu całopalenia czy inne ofiary, ale żeby służyła jako świadek między wami a nami”’. 29  Jest dla nas nie do pomyślenia, żebyśmy zbuntowali się przeciw Jehowie i odwrócili się dziś od Jehowy+, budując jakiś ołtarz na całopalenia, ofiary zbożowe i inne ofiary oprócz ołtarza Jehowy, naszego Boga, który jest przed Jego przybytkiem!”+. 30  Kiedy kapłan Pinechas i naczelnicy ludu — mężczyźni będący zwierzchnikami tysięcy* Izraela, którzy z nim byli — usłyszeli wyjaśnienia potomków Rubena, Gada i Manassesa, uznali je za zadowalające+. 31  Pinechas, syn kapłana Eleazara, rzekł więc do potomków Rubena, Gada i Manassesa: „Teraz wiemy, że Jehowa jest pośród nas, bo nie dopuściliście się przeciw Jehowie tej niewierności. I wyzwoliliście Izraelitów z rąk Jehowy”. 32  Wtedy Pinechas, syn kapłana Eleazara, oraz naczelnicy wrócili z Gileadu — od Rubenitów i Gadytów — do Kanaanu i przynieśli wiadomość pozostałym Izraelitom. 33  To sprawozdanie zadowoliło Izraelitów. I zaczęli wysławiać Boga, i już więcej nie mówili, że wyruszą do walki przeciw Rubenitom i Gadytom, żeby spustoszyć zamieszkaną przez nich ziemię. 34  Rubenici i Gadyci nadali więc temu ołtarzowi nazwę*, bo powiedzieli: „Jest on świadkiem między nami, że Jehowa to prawdziwy Bóg”.

Przypisy

Czyli wschodniej.
Lub „rodów”.
Lub „głowami rodów”.
Lub „Boski, Bóg, Jehowa”.
Lub „cóż wam do Jehowy”.
Dosł. „bać się”.
Dosł. „pokoleniami”.
Dosł. „pokoleniom”.
Lub „głowami rodów”.
Z podanego dalej wyjaśnienia wynika, że ołtarz prawdopodobnie otrzymał nazwę „Świadek”.

Komentarze

Multimedia