Księga Jozuego 5:1-15

5  Kiedy tylko wszyscy królowie Amorytów+, którzy byli po zachodniej stronie Jordanu*, i wszyscy królowie Kananejczyków+, którzy byli nad morzem, usłyszeli, że Jehowa wysuszył wody Jordanu na czas przeprawy Izraela na drugą stronę, ich serca struchlały*+ i z powodu Izraelitów zupełnie stracili odwagę*+. 2  W tym czasie Jehowa rzekł do Jozuego: „Wykonaj krzemienne noże i ponownie, po raz drugi, dokonaj obrzezania+ wśród mężczyzn izraelskich”. 3  Jozue wykonał więc krzemienne noże i obrzezał mężczyzn izraelskich w Gibeat-Haaralot*+. 4  A oto powód, dla którego to zrobił: Wszyscy mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu, wszyscy wojownicy*, pomarli w czasie wędrówki po pustkowiu+. 5  Gdy lud wychodził z Egiptu, wszyscy byli obrzezani, ale urodzeni podczas wędrówki po pustkowiu nie zostali obrzezani. 6  Izraelici chodzili po pustkowiu 40 lat+, aż wymarli wszyscy wojownicy, którzy wyszli z Egiptu, a którzy nie byli posłuszni Jehowie+. Jehowa im przysiągł, że nigdy nie da im zobaczyć tej ziemi+ mlekiem i miodem płynącej+ — ziemi, którą Jehowa obiecał nam dać zgodnie z przysięgą złożoną praojcom+. 7  Sprawił więc, że ich miejsce zajęli ich synowie+. I to tych Jozue obrzezał, bo nie zostali obrzezani w trakcie wędrówki. 8  Kiedy już ich wszystkich obrzezano, pozostawali oni w obozie, dopóki nie odzyskali sił. 9  A Jehowa rzekł do Jozuego: „Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu”. Dlatego miejsce to po dziś dzień nosi nazwę Gilgal*+. 10  Izraelici obozowali w Gilgal i wieczorem 14 dnia tego miesiąca na pustynnych równinach Jerycha obchodzili Paschę+. 11  A następnego dnia po Passze zaczęli jeść plony ziemi — przaśny chleb+ i prażone ziarno. 12  Dzień po tym, jak już zjedli część plonów tej ziemi, manna przestała się pojawiać+. W tym roku Izraelici zaczęli jeść plony ziemi Kanaan+. 13  Kiedy Jozue był niedaleko Jerycha, zobaczył jakiegoś mężczyznę+ stojącego z mieczem w ręku+. Podszedł więc do niego i spytał: „Czy jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów?”. 14  Na to on rzekł: „Przychodzę raczej jako książę* wojska Jehowy”+. Wtedy Jozue padł twarzą do ziemi, pokłonił się i zapytał: „Co mój pan chce powiedzieć swojemu słudze?”. 15  Książę wojska Jehowy odrzekł: „Zdejmij z nóg sandały, bo miejsce, na którym stoisz, jest święte”. Jozue od razu tak zrobił+.

Przypisy

Dosł. „po stronie Jordanu w kierunku morza”.
Dosł. „stopniały”.
Dosł. „już nie było w nich ducha”.
Nazwa ta znaczy „wzgórze napletków”.
Lub „mężczyźni w wieku odpowiednim do służby wojskowej”.
Nazwa ta pochodzi od rdzenia oznaczającego „toczyć; odtoczyć; zdjąć”.
Lub „wódz”.

Komentarze

Multimedia