Psalm 32:1-11
Psalm Dawida. Maskil*.
32 Szczęśliwy jest ten, któremu przebaczono przewinienie, ten, którego grzech zakryto*+.
2 Szczęśliwy jest człowiek, którego Jehowa nie obciąża winą+i który nie myśli o tym, żeby zwodzić.
3 Dopóki milczałem, moje kości niszczały, ponieważ ciągle się zadręczałem*+.
4 Bo dniem i nocą ciążyła na mnie Twoja ręka*+.
Moje siły wyparowały* jak woda podczas letnich upałów. (Sela).
5 W końcu wyznałem Ci swój grzech,nie zakryłem swojej winy+.
Powiedziałem: „Wyznam swoje przewinienia Jehowie”+.
A Ty odpuściłeś moją winę — moje grzechy+. (Sela).
6 Właśnie dlatego każdy lojalny będzie się do Ciebie modlił+,dopóki jeszcze można się do Ciebie zwracać+.
Potem nie dosięgnie go nawet powódź.
7 Ty jesteś dla mnie kryjówką,będziesz mnie strzegł od udręki+.
Otoczysz mnie radosnymi okrzykami z powodu wyzwolenia+. (Sela).
8 „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę, którą drogą masz iść+.
Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie+.
9 Nie stawaj się jak koń lub muł niemający zrozumienia+.
Ich wigor trzeba poskramiać uzdą lub kantarem,zanim się do ciebie zbliżą”.
10 Niegodziwy zaznaje wielu boleści,ale ten, kto ufa Jehowie, jest otoczony Jego lojalną miłością+.
11 Prawi, cieszcie się ze względu na Jehowę i się radujcie,wykrzykujcie radośnie, wszyscy, którzy macie szczere serce.
Przypisy
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „odpuszczono”.
^ Lub „wzdychałem”.
^ Lub „niezadowolenie”.
^ Lub „moje soki żywotne odmieniły się”.