Księga Rodzaju 2:1-25
2 Tak zostało ukończone stwarzanie nieba i ziemi oraz wszystkiego, co je wypełnia*+.
2 Do siódmego dnia Bóg ukończył swoją pracę i w siódmym dniu zaczął odpoczywać od całej pracy, którą wykonał+.
3 Bóg pobłogosławił dzień siódmy i ustanowił go świętym, ponieważ tego dnia odpoczywa po stworzeniu wszystkiego, co zamierzał.
4 To jest relacja o stworzeniu nieba i ziemi — z czasu ich stworzenia, z dnia, w którym Jehowa* Bóg uczynił ziemię i niebo+.
5 Na ziemi nie było jeszcze żadnego krzewu ani żadnych innych roślin, bo Jehowa Bóg nie spuścił na ziemię deszczu. Nie było też człowieka, który by uprawiał rolę.
6 Ale z ziemi unosiła się mgła i nawilżała całą powierzchnię gruntu.
7 I Jehowa Bóg ukształtował człowieka z prochu+ ziemi, tchnął w jego nozdrza dech życia+ i człowiek stał się istotą* żywą+.
8 Jehowa Bóg zasadził też ogród w Edenie+, na wschodzie, i tam umieścił człowieka, którego ukształtował+.
9 Jehowa Bóg sprawił, że z ziemi wyrosły wszelkiego rodzaju drzewa, które pięknie wyglądały i miały owoce dobre do jedzenia, a także drzewo życia+ w środku ogrodu oraz drzewo poznania dobra i zła+.
10 Z Edenu wypływała rzeka, która nawadniała ogród. Potem rozdzielała się na cztery rzeki.
11 Pierwsza nazywa się Piszon. Opływa całą ziemię Chawila, gdzie znajduje się złoto.
12 A złoto tej ziemi jest bardzo dobrej jakości. Znajduje się tam również żywica bdelium oraz onyks.
13 Druga rzeka nazywa się Gichon i opływa całą ziemię Kusz.
14 Trzecia rzeka to Chiddekel*+. Płynie ona na wschód od Asyrii+. A czwartą rzeką jest Eufrat+.
15 Jehowa Bóg umieścił człowieka w ogrodzie Eden, żeby go uprawiał i o niego dbał+.
16 Jehowa Bóg dał też człowiekowi taki nakaz: „Możesz jeść do syta owoce ze wszystkich drzew ogrodu+.
17 Tylko owoców z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz”+.
18 Potem Jehowa Bóg powiedział: „Nie jest dobrze, żeby człowiek pozostawał sam. Uczynię dla niego pomoc, która będzie jego uzupełnieniem”+.
19 A Jehowa Bóg ukształtował z ziemi wszelkie dzikie zwierzęta i wszelkie stworzenia latające pod niebem i przyprowadzał je do człowieka, żeby zobaczyć, jak nazwie każde z nich. I każde żywe stworzenie* miało nosić taką nazwę, jaką mu nada człowiek+.
20 Człowiek nadał więc nazwy wszelkim zwierzętom domowym i stworzeniom latającym pod niebem, i wszelkim dzikim zwierzętom. Ale dla człowieka nie znalazła się żadna pomoc, która byłaby jego uzupełnieniem.
21 Dlatego Jehowa Bóg sprawił, że człowiek zapadł w głęboki sen, a gdy on spał, wyjął jedno z jego żeber i zasklepił ciało w tym miejscu.
22 I Jehowa Bóg ukształtował kobietę z żebra, które wyjął z mężczyzny, i przyprowadził ją do niego+.
23 Wtedy mężczyzna powiedział:
„To wreszcie jest kość z moich kościi ciało z mojego ciała.
Będzie zwana kobietą,bo została wzięta z mężczyzny*”+.
24 Dlatego mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie* do swojej żony i staną się jednym ciałem+.
25 Mężczyzna i jego żona byli nadzy+, mimo to się nie wstydzili.
Przypisy
^ Dosł. „oraz całego ich wojska”.
^ W tym miejscu po raz pierwszy pojawia się imię własne Boga — יהוה (JHWH). Zob. Dodatek A4.
^ Lub „duszą”. Użyte tu hebr. słowo néfesz dosł. znaczy „oddychające stworzenie”. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Hebr. nazwa rzeki Tygrys.
^ Lub „każda dusza żyjąca”.
^ W języku hebr. słowa „kobieta” (ʼiszszáh) i „mężczyzna” (ʼisz) brzmią podobnie.
^ Użyte tu hebr. słowo znaczy „przywrzeć mocno, jak przez przyklejenie”.