Około 55 r. n.e. Paweł napisał pierwszy natchniony list do Koryntian. Następnie wysłał do Koryntu Tytusa, żeby pomógł w zbieraniu datków na świętych w Judei. Być może Paweł niecierpliwie czekał na informację, jak Koryntianie zareagowali na jego pierwszy list (2Ko 2:13; 8:1-6; 12:17, 18). Gdy Tytus wrócił do niego do Macedonii z dobrymi wieściami, jego serce przepełniło się miłością do współwyznawców w Koryncie. Dlatego zaledwie kilka miesięcy po napisaniu pierwszego natchnionego listu do Koryntian napisał do nich drugi list (2Ko 6:11; 7:5-7). Pochwalił ich za to, że przyjęli jego wcześniejsze rady (2Ko 7:8-12).

Paweł poruszył w tym drugim liście wiele tematów. Przypomniał m.in., że Bóg pociesza swoich sług (2Ko 1:3, 4), uzdalnia ich, żeby byli „sługami nowego przymierza” (2Ko 2:16, 17; 3:5, 6), i daje im siły do służby (2Ko 4:1, 7-18). Podkreślił również, że prawdziwi chrześcijanie muszą pozostawać czyści pod względem duchowym, moralnym i fizycznym (2Ko 7:1) i że szczodrość przynosi błogosławieństwa (2Ko 9:6, 7).

Jednym z ważnych powodów, dla których Paweł napisał ten drugi list, było to, że wśród Koryntian działali — jak ich określił — „prześwietni apostołowie”. Nazwał ich też „fałszywymi apostołami, podstępnymi pracownikami” (2Ko 11:5, 13, 14). Zagrażali oni pomyślności duchowej tego stosunkowo młodego zboru, a poza tym podważali autorytet Pawła jako apostoła (2Ko 12:11, 12). Jego drugi natchniony list do Koryntian był więc bardzo potrzebny.

Tak jak w wielu innych swoich listach Paweł wzmocnił swoją argumentację, powołując się na Pisma Hebrajskie. Na przykład żeby wykazać, jaki jest stosunek Boga do czystości duchowej, odwołał się do Kpł 26:11, 12; 2Sm 7:14; Iz 43:6; 52:11 i Oz 1:10 (2Ko 6:14-18). Zwrócił również uwagę na to, że w przeszłości słudzy Boży nie zapominali o dawaniu pod względem materialnym i że okazywanie szczodrości zapewnia uznanie Jehowy (Ps 112:9; 2Ko 9:9). Nawiązał też do zasady zawartej w Prawie Mojżeszowym, według której każdą sprawę należało potwierdzić zeznaniami dwóch lub trzech świadków, i wykazał, że ta sama zasada obowiązuje w zborze chrześcijańskim (Pwt 19:15; 2Ko 13:1). Te i inne odniesienia do Pism Hebrajskich mogą poszerzyć nasze zrozumienie tych wersetów i pomóc nam dostrzec, jak zastosować w życiu zasady leżące u ich podstaw.

Nie ulega wątpliwości, że 2 List do Koryntian, podobnie jak 1 List do Koryntian i inne listy Pawła, to autentyczna część kanonu biblijnego (zob. „Wprowadzenie do 1 Listu do Koryntian”).