1 Królów 12:1-33
12 Rechoboam udał się do Szechem+, bo zgromadził się tam cały Izrael, żeby obwołać go królem+.
2 Usłyszał o tym Jeroboam, syn Nebata (w tym czasie mieszkał on jeszcze w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem)+.
3 Wtedy posłano po niego i Jeroboam z całym zborem Izraela przybyli do Rechoboama. Powiedzieli:
4 „Twój ojciec włożył na nas ciężkie jarzmo+. Ale jeśli ty uczynisz lżejszym to nieznośne jarzmo i ulżysz nam w ciężkiej pracy, do której zmusił nas twój ojciec, to będziemy ci służyć”.
5 Na to Rechoboam odpowiedział: „Odejdźcie i za trzy dni wróćcie do mnie”. Lud więc odszedł+.
6 Wtedy król Rechoboam zwrócił się po radę do starszych mężczyzn*, którzy służyli jego ojcu, Salomonowi, gdy ten jeszcze żył. Zapytał ich: „Co mi radzicie? Jak mam odpowiedzieć tym ludziom?”.
7 Odrzekli: „Jeżeli dzisiaj okażesz się sługą tych ludzi, jeżeli spełnisz ich prośbę i odpowiesz im życzliwie, to oni na zawsze zostaną twoimi sługami”.
8 Rechoboam jednak odrzucił radę starszych mężczyzn* i zaczął się naradzać z młodymi, którzy z nim dorastali, a teraz pełnili u niego służbę+.
9 Zapytał ich: „A co wy mi radzicie? Jak odpowiedzieć tym ludziom, którzy poprosili mnie: ‚Uczyń lżejszym jarzmo, które na nas włożył twój ojciec’?”.
10 Młodzi, którzy z nim dorastali, odrzekli: „Ludziom, którzy powiedzieli: ‚Twój ojciec włożył na nas ciężkie jarzmo, ale ty uczyń je lżejszym’, odpowiedz: ‚Mój mały palec będzie grubszy niż biodra mojego ojca.
11 Mój ojciec włożył na was ciężkie jarzmo, ale ja sprawię, że będzie jeszcze cięższe. Mój ojciec karał was zwykłym biczem, a ja będę was karał biczem z kolcami’”.
12 Na trzeci dzień Jeroboam razem z całym ludem przyszli do króla Rechoboama, zgodnie z jego poleceniem: „Wróćcie do mnie za trzy dni”+.
13 Król odpowiedział im ostro, odrzucając radę udzieloną mu przez starszych mężczyzn*.
14 Odpowiedział tak, jak doradzali mu młodzi: „Mój ojciec włożył na was ciężkie jarzmo, ale ja sprawię, że będzie jeszcze cięższe. Mój ojciec karał was biczem, a ja będę was karał biczem z kolcami”.
15 Król więc nie wysłuchał ludu. Stało się tak za sprawą Jehowy+, żeby Jehowa mógł spełnić swoje słowo, które przekazał Jeroboamowi, synowi Nebata, przez Achijasza+ z Szilo.
16 Kiedy wszyscy Izraelici zobaczyli, że król ich nie wysłuchał, odpowiedzieli mu: „Co wspólnego mamy z Dawidem? Nie mamy żadnego dziedzictwa z synem Jessego. Do swoich bogów, Izraelu! A ty, Dawidzie, sam teraz zadbaj o swój ród!”. Potem Izraelici wrócili do swoich domów*+.
17 Ale Rechoboam dalej panował nad Izraelitami mieszkającymi w miastach Judy+.
18 Później król Rechoboam posłał do całego Izraela Adorama+, który był przełożonym ludzi powołanych do robót przymusowych. Jednak Izraelici go ukamienowali. Król Rechoboam zdążył wsiąść na rydwan i uciec do Jerozolimy+.
19 Tak więc Izraelici zbuntowali się+ przeciwko rodowi Dawida i trwa to aż do dzisiaj.
20 Gdy tylko wszyscy Izraelici usłyszeli, że wrócił Jeroboam, wezwali go na zgromadzenie i obwołali królem Izraela+. Nikt nie poparł rodu Dawida, z wyjątkiem plemienia Judy+.
21 Kiedy Rechoboam, syn Salomona, przybył do Jerozolimy, natychmiast zebrał wszystkich potomków Judy oraz potomków Beniamina, 180 000 wyszkolonych* wojowników, żeby walczyć z Izraelem i odzyskać władzę królewską+.
22 Wtedy prawdziwy Bóg rzekł do proroka* Szemajasza+:
23 „Przekaż Rechoboamowi, synowi Salomona, królowi Judy, oraz wszystkim potomkom Judy, potomkom Beniamina i reszcie ludu:
24 ‚Tak mówi Jehowa: „Nie wolno wam iść i walczyć ze swoimi braćmi, Izraelitami. Niech każdy wróci do swojego domu, bo to wszystko stało się za moją sprawą”’”+. Posłuchali więc słowa Jehowy i wrócili do domów, tak jak im Jehowa polecił.
25 Jeroboam rozbudował* Szechem+ w górzystym regionie Efraima i tam zamieszkał. Potem wyruszył stamtąd i rozbudował* Penuel+.
26 Jeroboam pomyślał sobie: „Teraz królestwo wróci do rodu Dawida+.
27 Jeżeli ci ludzie dalej będą chodzić do Jerozolimy, żeby składać ofiary w domu Jehowy+, to ich serce znowu zwróci się do ich pana — Rechoboama, króla Judy. Wtedy mnie zabiją i wrócą do niego”.
28 Król Jeroboam zasięgnął rady, po czym wykonał dwa złote cielce+ i rzekł ludowi: „Po co macie chodzić do Jerozolimy? To dla was za ciężkie! Izraelu, tu jest twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”+.
29 I jednego cielca umieścił w Betel+, a drugiego w Dan+.
30 To doprowadziło ludzi do grzechu+. Chodzili aż do Dan, żeby czcić jednego z cielców.
31 Jeroboam postawił sanktuaria na wzniesieniach i ustanowił kapłanów spośród zwykłych ludzi, którzy nie byli Lewitami+.
32 Poza tym 15 dnia miesiąca ósmego ustanowił święto — takie samo, jakie było w Judzie+. W Betel postawił ołtarz+, na którym składał ofiary uczynionym przez siebie cielcom. Tam też wyznaczył kapłanów, żeby usługiwali na wzniesieniach, które zbudował.
33 I 15 dnia miesiąca ósmego, miesiąca, który sam sobie wybrał, zaczął składać ofiary na ołtarzu postawionym w Betel. Ustanowił święto dla Izraelitów i przyszedł do ołtarza złożyć na nim ofiary, żeby unosił się z nich dym.
Przypisy
^ Lub „starszych ludu”.
^ Lub „starszych ludu”.
^ Lub „starszych ludu”.
^ Dosł. „namiotów”.
^ Dosł. „wybranych”.
^ Dosł. „człowieka [prawdziwego] Boga”.
^ Lub „ufortyfikował”.
^ Lub „ufortyfikował”.
