1 Kronik 11:1-47

  • Cały Izrael namaszcza Dawida na króla (1-3)

  • Dawid zdobywa Syjon (4-9)

  • Dzielni wojownicy Dawida (10-47)

11  Po jakimś czasie wszyscy Izraelici zebrali się u Dawida w Hebronie+ i oświadczyli: „Jesteśmy twoimi braćmi*+.  W przeszłości, gdy jeszcze Saul był królem, ty dowodziłeś Izraelitami podczas wypraw wojennych*+. I Jehowa, twój Bóg, powiedział ci: ‚Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i zostaniesz jego wodzem’”+.  Tak więc wszyscy starsi izraelscy przyszli do króla Dawida do Hebronu, a on zawarł tam z nimi przymierze przed Jehową. Potem namaścili Dawida na króla Izraela+, zgodnie ze słowem, które Jehowa przekazał za pośrednictwem Samuela+.  Później Dawid i cały Izrael wyruszyli na Jerozolimę, czyli Jebus+, gdzie żyli Jebusyci zamieszkujący tę ziemię+.  Mieszkańcy Jebus kpili z Dawida: „Nigdy tu nie wejdziesz!”+. On jednak zdobył twierdzę Syjon+, nazywaną obecnie Miastem Dawida+.  I ogłosił: „Kto pierwszy pobije Jebusytów, zostanie wodzem* i księciem”. Pierwszy wyruszył Joab+, syn Cerui, i został wodzem.  Potem Dawid zamieszkał w tej twierdzy. Dlatego nazwano ją Miastem Dawida.  Zaczął prowadzić prace budowlane w mieście — wszędzie dookoła, począwszy od Nasypu*. Resztę miasta odbudował Joab.  Dawid stawał się coraz potężniejszy+, a Jehowa, Bóg Zastępów, był z nim. 10  To są przywódcy dzielnych wojowników Dawida, którzy wraz z całym Izraelem udzielili mu poparcia i pomogli objąć władzę królewską, tak jak Jehowa obiecał Izraelowi+. 11  To jest spis dzielnych wojowników Dawida: Jaszobeam+, syn Chachmonity, stał na czele trójki+. Pewnego razu zabił włócznią 300 ludzi+. 12  Następny po nim był Eleazar+, syn Achochity+ Doda, jeden z trzech dzielnych wojowników. 13  Był z Dawidem w Pas-Dammim+, gdzie Filistyni zebrali się na wojnę. Znajdował się tam kawałek ziemi obsiany jęczmieniem. Kiedy ludzie uciekli przed Filistynami, 14  on stanął na środku pola i bronił go, zabijając Filistynów. Jehowa odniósł wtedy wielkie zwycięstwo*+. 15  Trzech z 30 wodzów poszło ku skale, do jaskini Adullam+, gdzie przebywał Dawid. W tym czasie wojsko filistyńskie obozowało w dolinie* Refaim+. 16  Dawid przebywał w warownym miejscu, a garnizon filistyński był w Betlejem. 17  Dawid wyraził wtedy swoje pragnienie: „Gdybym tylko mógł się napić wody z cysterny, która jest przy bramie Betlejem!”+. 18  Wówczas ci trzej przedarli się do obozu Filistynów i naczerpali wody z cysterny przy bramie Betlejem. Przynieśli ją Dawidowi, ale on nie chciał jej pić i wylał ją dla Jehowy. 19  Powiedział: „To nie do pomyślenia, żebym zrobił coś takiego, bo boję się swojego Boga! Czy miałbym pić krew ludzi, którzy narazili swoje życie*?+ Przecież poszli po tę wodę z narażeniem życia*”. Nie chciał jej więc pić. Właśnie takich rzeczy dokonało tych trzech dzielnych wojowników. 20  Abiszaj+, brat Joaba+, stał na czele innej trójki. Pewnego razu zabił włócznią 300 ludzi. Był sławny jak tych pierwszych trzech dzielnych wojowników+. 21  W swojej trójce był wybitniejszy niż dwóch pozostałych i został ich dowódcą. Nie osiągnął jednak takiej pozycji jak pierwszych trzech dzielnych wojowników. 22  Benajasz+, syn Jehojady, był odważnym mężczyzną*, który wsławił się wieloma czynami w Kabceelu+. Zabił dwóch synów Ariela z Moabu i w dniu, gdy spadł śnieg, zszedł do dołu na wodę, gdzie zabił lwa+. 23  Zabił też nadzwyczaj wysokiego Egipcjanina, mającego 5 łokci* wzrostu+. Chociaż Egipcjanin miał w ręku włócznię, która była jak wał tkacki+, Benajasz zaatakował go kijem, wyrwał mu włócznię z ręki i zabił go tą włócznią+. 24  Tych rzeczy dokonał Benajasz, syn Jehojady. Był sławny jak pierwszych trzech dzielnych wojowników. 25  Chociaż był wybitniejszy od należących do trzydziestki, to nie osiągnął takiej pozycji jak pierwszych trzech dzielnych wojowników+. Dawid ustanowił go jednak dowódcą swojej straży przybocznej. 26  Dzielnymi wojownikami byli: Asahel+, brat Joaba; Elchanan, syn Doda z Betlejem+; 27  Szammot Haroryta; Chelec Pelonita; 28  Ira+, syn Ikkesza z Tekoi; Abiezer+ z Anatot; 29  Sibbechaj+ z Chuszy*; Achochita Ilaj; 30  Maharaj+ z Netofy; Cheled+, syn Baany z Netofy; 31  Itaj, syn Ribaja z Gibei Beniaminitów+; Benajasz z Piratonu; 32  Churaj z dolin* Gaasz+; Abiel z Bet-Araby*; 33  Azmawet z Bachurim*; Eliachba Szaalbonita; 34  synowie Haszema Gizonity; Jonatan, syn Szagego Hararyty; 35  Achiam, syn Sachara Hararyty; Elifal, syn Ura; 36  Chefer Mecheratyta; Achijasz Pelonita; 37  Checro z Karmelu; Naaraj, syn Ezbaja; 38  Joel, brat Natana; Mibchar, syn Hagriego; 39  Ammonita Celek; Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Cerui; 40  Itryta Ira; Itryta Gareb; 41  Hetyta Uriasz+; Zabad, syn Achlaja; 42  Adina — syn Rubenity Szizy, naczelnik Rubenitów — razem ze swoimi 30 wojownikami; 43  Chanan, syn Maaki; Joszafat Mitnita; 44  Uzzija z Asztarot; Szama i Jejel — synowie Chotama z Aroeru; 45  Jediael, syn Szimriego, oraz jego brat Jocha Ticyta; 46  Eliel Machawita; Jeribaj i Joszawiasz — synowie Elnaama; Moabita Jitma; 47  Eliel; Obed; Jaasjel z Coby*.

Przypisy

Dosł. „twoją kością i twoim ciałem”.
Dosł. „wyprowadzałeś i przyprowadzałeś Izraela”.
Dosł. „głową”.
Lub „Millo”. Hebr. określenie pochodzące od rdzenia, który oznacza „napełniać”.
Lub „zapewnił wtedy wielkie wybawienie”.
Lub „na nizinie”.
Lub „dusze”.
Lub „dusz”.
Dosł. „synem walecznego człowieka”.
Czyli 2,23 m. Zob. Dodatek B14.
Możliwe też „potomek Chuszy”.
Lub „wadi”. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „Arbatczyk”.
Lub „Bacharumita”.
Lub „Mecobaita”.