1 Kronik 12:1-40

  • Zwolennicy ustanowienia Dawida królem (1-40)

12  To są ci, którzy przyszli do Dawida do Ciklag+, gdy ukrywał się on przed Saulem+, synem Kisza. Należeli do dzielnych wojowników wspierających go w walce+.  Byli uzbrojeni w łuki i potrafili miotać kamieniami+ i strzelać z łuku zarówno prawą, jak i lewą ręką+. Byli to bracia Saula, z plemienia Beniamina+.  Na ich czele stał Achiezer i Joasz — synowie Szemai z Gibei+; Jezjel i Pelet — synowie Azmaweta+; Beracha; Jehu z Anatot;  Jiszmajasz z Gibeonu+ — dzielny wojownik, który należał do trzydziestki+ i nią dowodził; Jeremiasz, Jachazjel, Jochanan, Jozabad z Gedery,  Eluzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemariasz, Szefatiasz Charifitczyk;  Korachici+ — Elkana, Jiszszijasz, Azarel, Joezer i Jaszobeam;  synowie Jerochama z Gedoru — Joela i Zebadiasz.  Kiedy Dawid przebywał w warownym miejscu na pustkowiu+, na jego stronę przeszli niektórzy Gadyci. Byli to dzielni wojownicy, wyszkoleni do walki. Mieli wprawę w posługiwaniu się wielkimi tarczami i dzidami. Byli szybcy jak górskie gazele, a ich twarze przypominały oblicza lwów*.  Pierwszy był Ezer, drugi — Abdiasz, trzeci — Eliab, 10  czwarty — Miszmanna, piąty — Jeremiasz, 11  szósty — Attaj, siódmy — Eliel, 12  ósmy — Jochanan, dziewiąty — Elzabad, 13  dziesiąty — Jeremiasz, jedenasty — Machbannaj. 14  Byli oni Gadytami+, dowódcami wojska. Najsłabszy z nich był jak stu żołnierzy, a najsilniejszy jak tysiąc+. 15  To oni przeprawili się przez Jordan w miesiącu pierwszym, gdy występował z brzegów, i wypędzili wszystkich mieszkańców nizin na wschód i na zachód. 16  Niektórzy z plemienia Beniamina i Judy również przyszli do warownego miejsca, gdzie przebywał Dawid+. 17  Dawid wyszedł do nich i powiedział: „Jeśli przychodzicie w pokojowych zamiarach i chcecie mi pomóc, to chętnie się z wami sprzymierzę. Ale jeśli chcecie wydać mnie w ręce wrogów, choć nie zrobiłem nic złego, to niech Bóg naszych przodków zobaczy to i osądzi”+. 18  Wtedy na Amasaja, dowódcę trzydziestki, zstąpił* duch+: „Należymy do ciebie, Dawidzie, jesteśmy z tobą, synu Jessego+. Pokój, pokój tobie i pokój temu, kto ci pomaga,bo twój Bóg cię wspiera”+. Dawid więc ich przyjął i mianował dowódcami oddziałów. 19  Również niektórzy z plemienia Manassesa zbiegli do Dawida, gdy razem z Filistynami przyszedł on stoczyć bitwę z Saulem. Dawid nie pomógł jednak Filistynom, bo filistyńscy władcy+ po naradzie odesłali go, mówiąc: „Przejdzie na stronę Saula, swojego pana, a my zapłacimy za to swoimi głowami”+. 20  Kiedy Dawid dotarł do Ciklag+, przyłączyli się do niego ludzie z plemienia Manassesa: Adnach, Jozabad, Jediael, Michael, Jozabad, Elihu i Cilletaj — dowódcy tysięcy Manassesa+. 21  Pomogli Dawidowi w walce z oddziałem grabieżców, ponieważ wszyscy byli odważnymi, walecznymi wojownikami+. I zostali dowódcami wojska. 22  Codziennie do Dawida dołączali kolejni ludzie+, żeby mu pomagać, aż powstał obóz tak wielki jak obóz Boży+. 23  Oto liczba uzbrojonych ludzi, którzy przyszli do Dawida do Hebronu+, aby zgodnie z rozkazem Jehowy przekazać mu władzę królewską Saula+. 24  Judejczyków, uzbrojonych w wielkie tarcze i dzidy, było 6800. 25  Symeonitów, odważnych i walecznych wojowników, było 7100. 26  Lewitów było 4600. 27  Wodzem synów Aarona+ był Jehojada+. Było z nim 3700 ludzi, 28  a także Cadok+, odważny i waleczny młody mężczyzna, który przybył z 22 naczelnikami ze swojego rodu. 29  Beniaminitów, braci Saula+, było 3000. Wcześniej większość z nich wspierała dom Saula. 30  Efraimitów, odważnych i walecznych wojowników cieszących się sławą w swoich rodach, było 20 800. 31  Z połowy plemienia Manassesa było 18 000 ludzi, których wyznaczono imiennie, żeby przyszli i ustanowili Dawida królem. 32  Z plemienia Issachara było 200 dowódców, którzy rozumieli sytuację i wiedzieli, jak w takim czasie powinni postąpić Izraelici, a wszyscy ich bracia podlegali ich rozkazom. 33  Z plemienia Zebulona było 50 000 żołnierzy wyszkolonych do walki w szyku bojowym, wyposażonych we wszelkiego rodzaju broń. Wszyscy oni przyłączyli się do Dawida i byli wobec niego całkowicie lojalni*. 34  Z plemienia Naftalego było 1000 dowódców, a z nimi 37 000 żołnierzy mających wielkie tarcze i włócznie. 35  Z plemienia Dana było 28 600 żołnierzy gotowych do walki w szyku bojowym. 36  A z plemienia Aszera było 40 000 żołnierzy wyszkolonych do walki w szyku bojowym. 37  Z tych, którzy mieszkali po drugiej stronie Jordanu+ — z plemienia Rubena, Gada i połowy plemienia Manassesa — było 120 000 żołnierzy wyposażonych we wszelkiego rodzaju broń. 38  Wszyscy oni byli wojownikami i wspólnie stawali w szyku bojowym do walki. Przybyli do Hebronu, zdecydowani ustanowić Dawida królem całego Izraela. Również wszyscy pozostali Izraelici jednomyślnie* chcieli obwołać Dawida królem+. 39  Przebywali tam z Dawidem przez trzy dni, jedli i pili, bo ich bracia wszystko dla nich przygotowali. 40  Także ci, którzy byli w pobliżu, a nawet ci, którzy mieszkali daleko, w ziemi Issachara, Zebulona i Naftalego, przywozili żywność na osłach, wielbłądach, mułach i bykach — mąkę, placki ze sprasowanych fig i rodzynek, wino, oliwę, bydło i owce, wszystko w wielkiej ilości — bo w Izraelu panowała radość.

Przypisy

Może chodzić o odwagę lub wygląd.
Dosł. „ubrał”.
Lub „i nie mieli dwoistego serca”.
Dosł. „byli jednego serca”.