1 Samuela 19:1-24
19 Po pewnym czasie Saul powiedział swojemu synowi Jonatanowi i wszystkim sługom, że zamierza zabić Dawida+.
2 Ale ponieważ Jonatan bardzo lubił Dawida+, uprzedził go: „Saul, mój ojciec, chce cię zabić. Dlatego rano musisz być ostrożny. Schowaj się w kryjówce i zostań tam,
3 a ja wyjdę z ojcem i staniemy w pobliżu miejsca, w którym się ukryłeś. Porozmawiam z nim o tobie i jeśli się czegoś dowiem, na pewno cię o tym powiadomię”+.
4 Kiedy Jonatan rozmawiał z Saulem, wyrażał się o Dawidzie pochlebnie+. Powiedział Saulowi: „Niech król nie grzeszy wobec swojego sługi Dawida, bo on nie zgrzeszył przeciwko tobie, a to, co dla ciebie robił, zawsze przynosiło ci korzyści.
5 Ryzykował życie*, by zabić Filistyna+, i Jehowa sprawił, że cały Izrael odniósł wielkie zwycięstwo*. Sam to widziałeś i bardzo się wtedy cieszyłeś. Dlaczego więc miałbyś zgrzeszyć i przelać niewinną krew, zabijając Dawida bez żadnego powodu?”+.
6 Saul usłuchał Jonatana i rzekł: „Przysięgam na Jehowę, żywego Boga*, że nie zostanie zabity”.
7 Potem Jonatan zawołał Dawida i o wszystkim mu opowiedział, a następnie przyprowadził go do Saula. I Dawid usługiwał Saulowi jak poprzednio+.
8 Po jakimś czasie znowu wybuchła wojna i Dawid wyruszył do walki z Filistynami. Zadał im tak dotkliwą klęskę, że przed nim uciekli.
9 Pewnego razu, gdy Saul siedział w domu z włócznią w ręku, a Dawid grał na lirze, Jehowa pozwolił, żeby Saula zaczęły dręczyć złe myśli*+.
10 I Saul usiłował przygwoździć Dawida włócznią do ściany, lecz on zrobił unik i włócznia wbiła się w ścianę. Dawid uszedł cało i tej nocy zbiegł.
11 Saul wysłał ludzi pod dom Dawida, żeby go pilnowali i rano zabili+. Ale Michal, żona Dawida, powiedziała do niego: „Jeżeli tej nocy nie uciekniesz*, jutro będziesz martwy”.
12 Michal natychmiast pomogła Dawidowi zejść przez okno, żeby mógł uciec.
13 Wzięła posążek bożka domowego* i położyła na łóżku, a tam, gdzie miał głowę, umieściła siatkę z koziej sierści, po czym przykryła go szatą.
14 Kiedy przyszli ludzie Saula, żeby pojmać Dawida, Michal powiedziała: „Jest chory”.
15 Saul wysłał więc ludzi, żeby sami zobaczyli Dawida, i nakazał im: „Przynieście go do mnie na jego łóżku, żeby został zabity”+.
16 Gdy ludzie ci przyszli, zobaczyli na łóżku posążek bożka domowego*, a na miejscu, gdzie powinna leżeć głowa — siatkę z koziej sierści.
17 Saul zapytał Michal: „Dlaczego mnie oszukałaś i pomogłaś uciec mojemu wrogowi?”+. Michal odparła: „Powiedział do mnie: ‚Pozwól mi odejść, bo inaczej cię zabiję!’”.
18 Dawid więc zbiegł i się uratował. Przybył do Samuela do Ramy+ i opowiedział mu, jak go potraktował Saul. Potem obaj udali się do Najot+ i tam pozostali.
19 Po jakimś czasie doniesiono Saulowi: „Dawid jest w Najot w Ramie”.
20 Saul natychmiast wysłał ludzi, żeby schwytali Dawida. Gdy zobaczyli starszych proroków, którzy prorokowali, oraz przewodzącego im Samuela, zstąpił na nich duch Boży i oni również zaczęli się zachowywać jak prorocy.
21 Kiedy powiadomiono o tym Saula, od razu wysłał innych ludzi, ale oni także zaczęli się zachowywać jak prorocy. Saul wysłał więc trzecią grupę ludzi i ci zaczęli się zachowywać tak samo.
22 W końcu osobiście wyruszył do Ramy. Gdy dotarł do wielkiej cysterny w Sechu, zapytał: „Gdzie jest Samuel i Dawid?”. Odpowiedziano mu: „W Najot+ w Ramie”.
23 Kiedy Saul był w drodze do Najot, duch Boży zstąpił również na niego. I szedł dalej, zachowując się jak prorok, aż dotarł do Najot w Ramie.
24 On też zdjął swoje szaty i zachowywał się w obecności Samuela jak prorok. Leżał nagi* przez cały dzień i całą noc. Dlatego mówi się: „Czy i Saul jest prorokiem?”+.
Przypisy
^ Lub „wziął swoją duszę w rękę”.
^ Lub „dokonał wielkiego wybawienia dla całego Izraela”.
^ Dosł. „jako żyje Jehowa”.
^ Lub „zły duch od Jehowy naszedł Saula”.
^ Lub „nie pozwolisz swej duszy ujść cało”.
^ Dosł. „terafim”.
^ Dosł. „terafim”.
^ Lub „częściowo rozebrany; skąpo ubrany”.
