2 Królów 18:1-37

  • Ezechiasz królem Judy (1-8)

  • Przyczyny upadku Izraela (9-12)

  • Najazd Sancheryba na Judę (13-18)

  • Rabszak szydzi z Jehowy (19-37)

18  W trzecim roku panowania Hoszei+, syna Eli, króla Izraela, królem Judy został Ezechiasz+, syn Achaza+.  Objął władzę, gdy miał 25 lat, i panował w Jerozolimie 29 lat. Jego matką była Abi*, córka Zachariasza+.  Ezechiasz robił to, co słuszne w oczach Jehowy+, tak jak Dawid, jego przodek+.  To on pousuwał święte wzniesienia+, porozbijał święte słupy* i ściął święty pal*+. Roztrzaskał też miedzianego węża, którego wykonał Mojżesz+ — bo aż do tego czasu Izraelici składali ofiary* temu wężowi i nazwali go Nechusztan*.  Ezechiasz ufał Jehowie+, Bogu Izraela. Takiego króla jak on nie było w Judzie ani przed nim, ani po nim.  Mocno przylgnął do Jehowy+ i nie odwrócił się od Niego. Przestrzegał przykazań, które Jehowa dał Mojżeszowi.  A Jehowa był z nim. Ezechiasz działał rozważnie we wszystkim, czego się podjął. Zbuntował się przeciwko królowi Asyrii i nie chciał mu służyć+.  Ponadto pokonał Filistynów+ aż po Gazę i jej terytoria, od wieży strażniczej po warowne miasto*.  W czwartym roku panowania króla Ezechiasza, czyli w siódmym roku panowania Hoszei+, syna Eli, króla Izraela, asyryjski król Salmanasar wyruszył przeciwko Samarii i zaczął ją oblegać+. 10  Po trzech latach Samaria została zdobyta+. Stało się to w szóstym roku panowania Ezechiasza, czyli w dziewiątym roku panowania Hoszei, króla Izraela. 11  Następnie król Asyrii uprowadził Izraelitów na wygnanie+ do Asyrii i osiedlił ich w Chalachu i w Chaborze nad rzeką Gozan oraz w miastach Medów+. 12  Doszło do tego, ponieważ nie słuchali Jehowy, swojego Boga, ale ciągle łamali Jego przymierze — wszystko, czego nakazał im przestrzegać Mojżesz, sługa Jehowy+. Ani tego nie słuchali, ani nie przestrzegali. 13  W 14 roku panowania króla Ezechiasza asyryjski król Sancheryb+ wyruszył przeciwko wszystkim warownym miastom Judy i je zdobył+. 14  Ezechiasz, król Judy, posłał więc do króla Asyrii do Lachisz następującą wiadomość: „Popełniłem błąd. Odstąp ode mnie, a dam ci wszystko, czego zażądasz”. Wtedy król Asyrii nałożył na Ezechiasza, króla Judy, daninę w wysokości 300 talentów* srebra i 30 talentów złota. 15  Wówczas Ezechiasz oddał całe srebro, które znajdowało się w domu Jehowy i w skarbcach domu* królewskiego+. 16  Ponadto Ezechiasz, król Judy, zdemontował* drzwi świątyni+ Jehowy i futrynę, które sam kiedyś pokrył złotem+, i dał to złoto królowi Asyrii. 17  Potem król Asyrii wysłał z Lachisz+ do króla Ezechiasza do Jerozolimy tartana*, rabsarisa* i rabszaka* wraz z potężną armią+. Przybyli pod Jerozolimę i zajęli pozycje koło kanału górnej sadzawki, przy drodze prowadzącej do pola pracza+. 18  Kiedy zaczęli przywoływać króla, wyszedł do nich zarządca domu* Eliakim+, syn Chilkiasza, oraz sekretarz Szebna+ i kronikarz Joach, syn Asafa. 19  Rabszak odezwał się do nich: „Powiedzcie, proszę, Ezechiaszowi: ‚Tak mówi wielki król, władca Asyrii: „Na co ty liczysz?+ 20  Twierdzisz: ‚Mam opracowaną strategię i jestem na tyle silny, żeby prowadzić wojnę’, ale to tylko puste słowa. Komu zaufałeś, że odważyłeś się zbuntować przeciwko mnie?+ 21  Pewnie myślisz, że wesprze cię Egipt+, ta nadłamana trzcina, która każdemu, kto się na niej oprze, przebija dłoń. Taki właśnie jest faraon, król Egiptu, dla wszystkich, którzy mu ufają. 22  Może powiecie: ‚Ufamy Jehowie, naszemu Bogu’+. Ale czy to nie Jego święte wzniesienia i ołtarze pousuwał Ezechiasz+, mówiąc do Judy i Jerozolimy: ‚Macie się kłaniać tylko przed ołtarzem w Jerozolimie’?”’+. 23  Załóż się więc teraz z moim panem, królem Asyrii: Dostaniesz 2000 koni, jeśli uda ci się znaleźć dla nich jeźdźców+. 24  Nawet jeśli liczysz na rydwany i jeźdźców Egiptu, to czy zdołasz odeprzeć atak choćby jednego, najmniej znaczącego namiestnika spośród sług mojego pana? 25  Czy to nie z upoważnienia Jehowy wyruszyłem przeciwko temu miejscu, żeby je zniszczyć? To Jehowa powiedział do mnie: ‚Wyrusz przeciwko tej ziemi i zniszcz ją’”. 26  Na to Eliakim, syn Chilkiasza, oraz Szebna+ i Joach odezwali się do rabszaka+: „Prosimy, rozmawiaj ze swoimi sługami po aramejsku*+, bo my rozumiemy ten język. Nie mów do nas w języku Żydów, gdy słyszą cię ludzie na murze”+. 27  Ale rabszak im odrzekł: „Czy mój pan posłał mnie z tymi słowami tylko do twojego pana i do ciebie? Czy nie posłał mnie również do ludzi siedzących na murze, do tych, którzy razem z wami będą jeść swój kał i pić swój mocz?”. 28  Rabszak więc stał i głośno wołał w języku Żydów: „Słuchajcie słów wielkiego króla, władcy Asyrii+. 29  Król mówi: ‚Nie pozwólcie się zwodzić Ezechiaszowi. On nie zdoła was ocalić z moich rąk+. 30  Nie dajcie się przekonać Ezechiaszowi do ufania Jehowie, kiedy mówi: „Jehowa na pewno nas ocali i to miasto nie zostanie wydane w ręce króla Asyrii”+. 31  Nie słuchajcie Ezechiasza, bo król Asyrii mówi: „Zawrzyjcie ze mną pokój i się poddajcie*. Wtedy każdy będzie jadł owoce ze swojej winorośli i ze swojego drzewa figowego oraz będzie pił wodę z własnej cysterny, 32  aż przyjdę i zabiorę was do takiej ziemi jak wasza+ — do ziemi zboża i młodego wina, ziemi chleba i winnic, ziemi drzew oliwnych i miodu. Pozostaniecie przy życiu, nie umrzecie. Nie słuchajcie Ezechiasza, bo on was oszukuje, gdy zapewnia: ‚Jehowa nas ocali’. 33  Czy jacyś bogowie narodów ocalili swoją ziemię przed królem Asyrii? 34  Gdzie są bogowie Chamatu+ i Arpadu? Gdzie są bogowie Sefarwaim+, Heny i Iwwy? Czy uratowali Samarię przed moją potęgą?+ 35  Który ze wszystkich bogów tych ziem ocalił przede mną swoją ziemię? Czy w takim razie Jehowa ocali Jerozolimę?”’”+. 36  Ale ludzie milczeli i nie odpowiedzieli mu ani słowem, ponieważ król wydał rozkaz: „Nie odpowiadajcie mu”+. 37  A zarządca domu* Eliakim, syn Chilkiasza, oraz sekretarz Szebna i kronikarz Joach, syn Asafa, przyszli do Ezechiasza w rozdartych szatach i przekazali mu słowa rabszaka.

Przypisy

Skrócona forma imienia Abija.
Lub „sprawiali, że wznosił się dym ofiarny”.
Lub „miedzianym wężem-bożkiem”.
Czyli wszędzie — zarówno w słabo, jak i gęsto zaludnionych miejscach.
Talent odpowiadał 34,2 kg. Zob. Dodatek B14.
Lub „pałacu”.
Dosł. „odciął”.
Lub „głównodowodzącego”.
Lub „naczelnego dworzanina”.
Lub „wielkiego podczaszego”.
Lub „pałacu”.
Lub „syryjsku”.
Dosł. „uczyńcie ze mną błogosławieństwo i wyjdźcie do mnie”.
Lub „pałacu”.