2 Koryntian 13:1-14

  • Końcowe przestrogi i usilne zachęty (1-14)

    • „Stale sprawdzajcie, czy trwacie w wierze” (5)

    • ‛Poprawiajcie to, co konieczne, bądźcie jednomyślni’ (11)

13  Wybieram się do was już trzeci raz. „Każda sprawa ma być potwierdzona zeznaniami* dwóch lub trzech świadków”+.  Chociaż teraz nie ma mnie z wami, ostrzegam tych, którzy wcześniej zgrzeszyli, i wszystkich pozostałych, jakbym był u was po raz drugi: kiedy znowu przyjdę, nikogo nie oszczędzę.  Bo szukacie dowodu, że naprawdę przemawia przeze mnie Chrystus, a przecież on w postępowaniu z wami nie jest słaby, lecz działa z mocą.  Będąc słabym*, został stracony na palu, ale teraz dzięki mocy Bożej żyje+. Wprawdzie my też jesteśmy słabi jak przedtem on, ale dzięki mocy Bożej, która na was oddziałuje+, będziemy razem z nim żyć+.  Stale sprawdzajcie, czy trwacie w wierze, ciągle badajcie*, jacy jesteście+. Czy nie rozpoznajecie, że Jezus Chrystus jest w jedności z wami? Powinniście. Chyba że straciliście Boże uznanie.  Mam szczerą nadzieję, iż zrozumiecie, że my nie straciliśmy uznania.  Modlimy się do Boga, żebyście nie czynili nic złego. Nie robimy tego, żeby się cieszyć uznaniem. Chcemy, żebyście postępowali dobrze, nawet gdybyśmy nie cieszyli się uznaniem.  Nie możemy nic uczynić przeciwko prawdzie, lecz tylko dla prawdy.  Zawsze cieszymy się, kiedy jesteście mocni, nawet gdy my jesteśmy słabi. I modlimy się, żebyście poprawili to, co konieczne*. 10  Właśnie dlatego piszę wam to wszystko, gdy mnie z wami nie ma, żebym gdy do was przybędę, nie musiał być surowy, korzystając z władzy, którą dał mi Pan+ — żebym mógł budować, a nie rujnować. 11  Na koniec zachęcam was, bracia: Wciąż się radujcie, poprawiajcie to, co konieczne*, ceńcie pocieszenie, jakie otrzymujecie od innych+, bądźcie jednomyślni+, żyjcie ze sobą w pokoju+, a Bóg miłości i pokoju+ będzie z wami. 12  Pozdrówcie jedni drugich świętym pocałunkiem. 13  Przesyłają wam pozdrowienia wszyscy święci. 14  Obyście wszyscy zaznawali niezasłużonej życzliwości Pana Jezusa Chrystusa i miłości Boga i wspólnie korzystali z wpływu ducha świętego.

Przypisy

Dosł. „ustami”.
Czyli będąc człowiekiem.
Lub „poddawajcie siebie próbie”.
Lub „poddali się skorygowaniu”.
Lub „poddawajcie się korygowaniu”.