2 Kronik 23:1-21
23 W siódmym roku Jehojada zdobył się na odwagę i zawarł porozumienie* z dowódcami setek+: Azariaszem, synem Jerochama, Ismaelem, synem Jehochanana, Azariaszem, synem Obeda, Maasejaszem, synem Adajasza, i Eliszafatem, synem Zikriego.
2 Potem obeszli oni całą Judę i ze wszystkich miast zebrali Lewitów+, a także mężczyzn będących głowami rodów izraelskich. Kiedy przybyli do Jerozolimy,
3 cały zbór zawarł z królem przymierze+ w domu prawdziwego Boga, po czym Jehojada powiedział:
„Teraz będzie panował syn królewski, zgodnie z obietnicą Jehowy dotyczącą synów Dawida+.
4 Macie zrobić tak: jedna trzecia kapłanów i Lewitów pełniących służbę+ w ten szabat będzie odźwiernymi+,
5 jedna trzecia stanie przy domu* królewskim+, a jedna trzecia przy Bramie Fundamentowej. Natomiast cały lud będzie na dziedzińcach domu Jehowy+.
6 Nie pozwólcie wejść do domu Jehowy nikomu oprócz kapłanów i Lewitów pełniących służbę+. Oni mogą wejść, ponieważ są święci. Niech cały lud wypełni swój obowiązek wobec Jehowy.
7 Lewici mają otoczyć króla ze wszystkich stron z bronią w ręku. Jeśli ktoś wejdzie do domu, ma zostać zabity. Nie odstępujcie króla ani na krok*”.
8 Lewici oraz cała Juda postąpili dokładnie tak, jak rozkazał kapłan Jehojada. Każdy z nich wziął swoich ludzi — tych, którzy pełnili służbę w ten szabat, jak i tych, którzy jej nie pełnili+, bo kapłan Jehojada nie zwolnił tych oddziałów+ ze służby.
9 Kapłan Jehojada dał dowódcom setek+ włócznie, puklerze* i okrągłe tarcze, które należały do króla Dawida+ i znajdowały się w domu prawdziwego Boga+.
10 Następnie ustawił wszystkich ludzi z bronią* w ręku, od prawej do lewej strony domu, koło ołtarza i koło domu. Otoczyli oni króla ze wszystkich stron.
11 Wtedy wyprowadzono syna królewskiego+, włożono mu na głowę koronę* oraz Świadectwo*+ i obwołano go królem, a Jehojada i jego synowie go namaścili. Ludzie zaczęli wołać: „Niech żyje król!”+.
12 Gdy Atalia usłyszała wrzawę panującą wśród ludzi wysławiających króla, natychmiast przyszła do ludu zebranego koło domu Jehowy+.
13 Zobaczyła tam króla, który stał przy swojej kolumnie obok wejścia. Z królem stali książęta+ i trębacze. Cały lud tej ziemi radował się+ i dął w trąby, a śpiewacy z instrumentami muzycznymi przewodzili w tej uroczystości*. Widząc to, Atalia rozdarła swoje szaty i zaczęła krzyczeć: „Spisek! Spisek!”.
14 Wówczas kapłan Jehojada wyprowadził dowódców setek, stojących na czele wojska, i polecił: „Zabierzcie ją poza szeregi! A jeśli ktoś za nią pójdzie, zabijcie go mieczem!”. Bo przedtem powiedział: „Nie zabijajcie jej w domu Jehowy”.
15 Pojmali ją więc, zabrali do Bramy Końskiej domu* królewskiego i tam od razu ją zabili.
16 Następnie Jehojada zawarł przymierze z całym ludem i z królem, że nadal będą ludem Jehowy+.
17 Później cały lud przyszedł do świątyni* Baala, zburzył ją+ i porozbijał jego ołtarze i posągi+. A Mattana, kapłana Baala, zabito+ przed ołtarzami.
18 Potem Jehojada powierzył nadzór nad domem Jehowy kapłanom i Lewitom, których Dawid podzielił na oddziały, żeby opiekowali się domem Jehowy i składali Jehowie ofiary całopalne+ zgodnie z tym, co jest napisane w Prawie Mojżeszowym+. Mieli to robić z radością, przy pieśniach, tak jak to zalecił Dawid.
19 Jehojada postawił też odźwiernych+ przy bramach domu Jehowy, żeby nie wszedł tam nikt nieczysty pod jakimkolwiek względem.
20 Wziął dowódców setek+, dostojników, władców ludu i cały lud tej ziemi i towarzyszyli królowi w drodze z domu Jehowy. Wprowadzili go do domu* królewskiego przez górną bramę, a on zasiadł na tronie+ królewskim+.
21 Cały lud tej ziemi się cieszył i w mieście zapanował spokój, bo Atalię zabito mieczem.
Przypisy
^ Lub „przymierze”.
^ Lub „pałacu”.
^ Dosł. „gdy wychodzi i gdy wchodzi”.
^ Chodzi o małe tarcze, często noszone przez łuczników.
^ Lub „pociskiem”.
^ Może chodzić o zwój zawierający Prawo Boże.
^ Lub „diadem”.
^ Lub „dawali sygnał do wysławiania”.
^ Lub „pałacu”.
^ Dosł. „domu”.
^ Lub „pałacu”.
