2 Kronik 25:1-28

  • Amacjasz królem Judy (1-4)

  • Wojna z Edomem (5-13)

  • Bałwochwalstwo Amacjasza (14-16)

  • Wojna z izraelskim królem Jehoaszem (17-24)

  • Śmierć Amacjasza (25-28)

25  Amacjasz objął władzę, gdy miał 25 lat, i panował w Jerozolimie 29 lat. Jego matką była Jehoaddan z Jerozolimy+.  Robił to, co słuszne w oczach Jehowy, jednak jego serce nie było Mu w pełni oddane*.  Kiedy tylko Amacjasz umocnił swą władzę, pozabijał swoich sług, którzy zamordowali króla, jego ojca+.  Ale ich synów nie zabił, bo postąpił zgodnie z nakazem Jehowy zapisanym w Prawie, w księdze Mojżesza: „Ojcowie nie będą umierać za swoich synów, a synowie za swoich ojców. Każdy umrze za swój własny grzech”+.  Amacjasz zebrał Judę i kazał wszystkim mężczyznom z plemienia Judy i Beniamina ustawić się według rodów, według dowódców tysięcy i dowódców setek+. Spisał mężczyzn w wieku od 20 lat wzwyż+ i okazało się, że było 300 000 wyszkolonych* wojowników, zdolnych do służby wojskowej, sprawnie posługujących się dzidą i wielką tarczą.  Ponadto za 100 talentów* srebra najął 100 000 dzielnych wojowników z Izraela.  Wtedy przyszedł do niego pewien sługa prawdziwego Boga i powiedział: „Królu, niech wojsko izraelskie nie idzie z tobą, bo Jehowa nie jest z Izraelem+, nie jest z żadnym Efraimitą.  Idź sam i walcz odważnie. Prawdziwy Bóg ma moc, żeby ci pomóc+. Ale może też sprawić, że wróg cię pokona”.  Amacjasz zapytał sługę prawdziwego Boga: „A co ze 100 talentami, które dałem wojskom izraelskim?”. Sługa prawdziwego Boga odparł: „Jehowa ma środki, żeby dać ci o wiele więcej”+. 10  Amacjasz odprawił więc oddziały, które do niego przyszły z Efraima, i odesłał żołnierzy do domu. Oni jednak bardzo się oburzyli na Judę i wrócili do siebie rozwścieczeni. 11  Amacjasz nabrał odwagi i poprowadził swoje wojsko do Doliny Soli+, gdzie zabił 10 000 żołnierzy z Seiru+. 12  Oprócz tego 10 000 żołnierzy Judejczycy pojmali żywcem. Zaprowadzili ich nad urwisko i zrzucili stamtąd. Wszyscy roztrzaskali się na kawałki. 13  A żołnierze, których Amacjasz nie wziął na wojnę i odesłał do domu+, napadali na miasta judzkie — od Samarii+ aż po Bet-Choron+. Zabili 3000 ludzi i zagarnęli wielki łup. 14  Po rozgromieniu Edomitów Amacjasz sprowadził bogów Seiru i uczynił ich swoimi bogami+. Zaczął się im kłaniać i składać ofiary*. 15  Wtedy Jehowa bardzo się rozgniewał na Amacjasza i posłał do niego proroka, który mu powiedział: „Dlaczego oddajesz cześć bogom, którzy nie byli w stanie uratować swojego ludu z twoich rąk?”+. 16  Gdy prorok do niego mówił, król rzekł: „Czy ustanowiliśmy cię doradcą królewskim?+ Zamilknij+, jeśli nie chcesz umrzeć!”. Prorok więc zamilkł, ale wcześniej dodał: „Wiem, że Bóg postanowił cię zgubić, bo postąpiłeś w ten sposób i nie posłuchałeś mojej rady”+. 17  Po skonsultowaniu się ze swoimi doradcami Amacjasz, król Judy, wysłał do izraelskiego króla Jehoasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, taką wiadomość: „Przybądź, zmierzmy się w bitwie*+. 18  Jehoasz, król Izraela, posłał Amacjaszowi, królowi Judy, następującą odpowiedź: „Ciernisty chwast rosnący na Libanie wysłał wiadomość do libańskiego cedru: ‚Daj swoją córkę za żonę mojemu synowi’. Ale przechodziło dzikie zwierzę żyjące na Libanie i zdeptało ten ciernisty chwast. 19  Powiedziałeś sobie: ‚Pokonałem* Edom’+. I twoje serce stało się zbyt pewne siebie, zapragnęło chwały. Ale teraz pozostań we własnym domu*. Po co miałbyś doprowadzić do nieszczęścia, upaść i pociągnąć za sobą Judę?”. 20  Jednak Amacjasz nie posłuchał+, ponieważ prawdziwy Bóg postanowił wydać go razem z ludem w ręce wrogów+ za to, że oddawali cześć bogom Edomu+. 21  Jehoasz, król Izraela, wyruszył więc i zmierzył się z Amacjaszem, królem Judy, w bitwie pod Bet-Szemesz+, które należy do Judy. 22  Izrael pokonał Judę i wszyscy judzcy żołnierze pouciekali do swoich domów*. 23  Izraelski król Jehoasz pojmał pod Bet-Szemesz Amacjasza, króla Judy, syna Jehoasza, syna Jehoachaza*. Przyprowadził go ze sobą pod Jerozolimę i zrobił w jej murze wyłom na 400 łokci*, od Bramy Efraima+ do Bramy Narożnej+. 24  Zabrał całe złoto i srebro oraz wszystkie przedmioty, które znajdowały się w domu prawdziwego Boga pod opieką Obed-Edoma* i w skarbcach domu* królewskiego+. Wziął też zakładników, po czym wrócił do Samarii. 25  Judzki król Amacjasz+, syn Jehoasza, żył jeszcze 15 lat po śmierci Jehoasza+, syna Jehoachaza, króla Izraela+. 26  Pozostałe fakty z życia Amacjasza, od początku do końca, spisano w Księdze Królów Judy i Izraela. 27  Gdy Amacjasz odwrócił się od Jehowy, uknuto przeciwko niemu spisek+ w Jerozolimie, dlatego uciekł do Lachisz. Ale wysłano tam za nim pościg i go zabito. 28  Potem przywieziono go końmi z powrotem i został pochowany przy swoich praojcach w mieście Judy.

Przypisy

Lub „nie było niepodzielne”.
Dosł. „wybranych”.
Talent odpowiadał 34,2 kg. Zob. Dodatek B14.
Lub „i sprawiał, że wznosił się dla nich dym ofiarny”.
Lub „spotkajmy się twarzą w twarz”.
Dosł. „pokonałeś”.
Lub „pałacu”.
Dosł. „namiotów”.
Nazywanego też Achazjaszem.
Czyli 178 m. Zob. Dodatek B14.
Dosł. „u Obed-Edoma”.
Lub „pałacu”.