2 Kronik 36:1-23
36 Potem Judejczycy wybrali Jehoachaza, syna Jozjasza+, i obwołali go królem w Jerozolimie w miejsce jego ojca+.
2 Jehoachaz miał 23 lata, gdy został królem, i panował w Jerozolimie trzy miesiące.
3 Król Egiptu pozbawił go władzy w Jerozolimie i nałożył na kraj daninę w wysokości 100 talentów* srebra i talentu złota+.
4 A królem Judy i Jerozolimy Necho+ ustanowił Eliakima, brata Jehoachaza, i zmienił mu imię na Jehojakim. Natomiast Jehoachaza zabrał do Egiptu+.
5 Jehojakim+ miał 25 lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie 11 lat. Robił to, co złe w oczach Jehowy, swojego Boga+.
6 Przeciwko niemu wyruszył babiloński król Nabuchodonozor*+, żeby zakuć go w podwójne miedziane kajdany i uprowadzić do Babilonu+.
7 Nabuchodonozor zabrał też do Babilonu niektóre sprzęty z domu Jehowy i umieścił je tam w swoim pałacu+.
8 Pozostałe fakty z życia Jehojakima — obrzydliwości, których się dopuścił, i wszystkie złe rzeczy na jego temat, które wyszły na jaw — opisano w Księdze Królów Izraela i Judy. Władzę po nim objął jego syn Jehojachin+.
9 Jehojachin+ miał 18 lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie trzy miesiące i dziesięć dni. Robił to, co złe w oczach Jehowy+.
10 Na początku roku* król Nabuchodonozor posłał swoich ludzi, żeby sprowadzili do Babilonu Jehojachina+ oraz cenne przedmioty z domu Jehowy+. A królem Judy i Jerozolimy ustanowił brata jego ojca — Sedekiasza+.
11 Sedekiasz+ miał 21 lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie 11 lat+.
12 Robił to, co złe w oczach Jehowy, swojego Boga. Nie upokorzył się przed prorokiem Jeremiaszem+, który przemawiał z rozkazu Jehowy.
13 Zbuntował się także przeciwko królowi Nabuchodonozorowi+, który wcześniej kazał mu złożyć przysięgę przed Bogiem. Sedekiasz zaciął się w uporze*, jego serce było nieczułe i nie chciał wrócić do Jehowy, Boga Izraela.
14 Wszyscy przełożeni kapłanów oraz lud na wielką skalę dopuszczali się niewierności — przejęli obrzydliwe zwyczaje narodów i skalali dom Jehowy+, który On uświęcił w Jerozolimie.
15 Jehowa, Bóg ich przodków, wielokrotnie ostrzegał ich za pośrednictwem swoich posłańców, bo było Mu żal swojego ludu i świątyni*.
16 Ale oni szydzili z posłańców prawdziwego Boga+, gardzili Jego słowami+ i drwili z Jego proroków+, aż Jehowa zapłonął na nich gniewem+ i aż nie było już żadnej nadziei, że zostaną uleczeni.
17 Posłał więc przeciwko nim króla Chaldejczyków+, który w sanktuarium pozabijał mieczem ich młodzieńców+. Nie okazał współczucia ani młodzieńcom, ani dziewczętom, ani starym, ani zniedołężniałym+. Bóg wszystko wydał w jego ręce+.
18 Wywiózł on do Babilonu wszystkie sprzęty z domu prawdziwego Boga, wielkie i małe, a także skarby domu Jehowy oraz skarby króla i jego książąt+.
19 Spalił dom prawdziwego Boga+, zburzył mury Jerozolimy+, spalił jej wieże obronne i zniszczył wszystko, co było cenne+.
20 Tych, którzy ocaleli od miecza, uprowadził do niewoli do Babilonu+. Byli oni sługami jego+ i jego synów, dopóki nie zaczęło panować królestwo perskie+.
21 Tak spełniło się słowo Jehowy wypowiedziane przez Jeremiasza+, a ziemia nadrobiła zaległe szabaty+. Przez cały czas spustoszenia obchodziła szabat, aż minęło 70 lat+.
22 W pierwszym roku Cyrusa+, króla Persji — żeby się spełniła zapowiedź Jehowy przekazana przez Jeremiasza+ — Jehowa skłonił* Cyrusa do ogłoszenia po całym królestwie słów, które ten utrwalił na piśmie+:
23 „Tak mówi Cyrus, król Persji: ‚Jehowa, Bóg niebios, dał mi wszystkie królestwa ziemi+ i polecił zbudować dla Niego dom w Jerozolimie, która jest w Judzie+. Ktokolwiek z was należy do Jego ludu, niech tam wyrusza i niech Jehowa, jego Bóg, będzie z nim’”+.
Przypisy
^ Talent odpowiadał 34,2 kg. Zob. Dodatek B14.
^ Lub „Nebukadneccar”.
^ Czyli wiosną.
^ Dosł. „swój kark uczynił twardym”.
^ Dosł. „i swojego mieszkania”.
^ Dosł. „pobudził ducha”.
