Kapłańska 7:1-38

  • Wskazówki dotyczące ofiar (1-21)

    • Ofiara za przewinienie (1-10)

    • Ofiara współuczestnictwa (11-21)

  • Zakaz jedzenia tłuszczu i krwi (22-27)

  • Część ofiar należna kapłanom (28-36)

  • Podsumowanie wskazówek dotyczących ofiar (37, 38)

7  „‚Takie jest prawo dotyczące ofiary za przewinienie+: Jest ona czymś szczególnie świętym. 2  Zwierzę składane w ofierze za przewinienie należy zarżnąć w miejscu, gdzie się zarzyna zwierzęta przeznaczone na ofiary całopalne, a jego krwią+ zostanie pokropiony ołtarz ze wszystkich stron+. 3  Należy złożyć cały jego tłuszcz+, łącznie z tłustym ogonem i tłuszczem okrywającym jelita, 4  oraz obie nerki i otaczający je tłuszcz, który jest w okolicach lędźwi. Wraz z nerkami należy też oddzielić tłuszcz na wątrobie+. 5  Kapłan spali to na ołtarzu jako ofiarę dla Jehowy spalaną w ogniu+. Jest to ofiara za przewinienie. 6  Jej mięso będzie jadł w świętym miejscu* każdy mężczyzna spośród kapłanów+. Jest ona czymś szczególnie świętym+. 7  Prawo dotyczące ofiary za przewinienie odnosi się też do ofiary za grzech. Należy się ona kapłanowi, który dokonuje nią przebłagania+. 8  „‚Gdy kapłan składa za kogoś zwierzę na ofiarę całopalną, przypadnie mu skóra+ tego zwierzęcia. 9  „‚Każda ofiara zbożowa* upieczona w piecu lub przyrządzona w rondlu czy na patelni+ należy do kapłana, który ją składa. Przypadnie jemu+. 10  Ale każda ofiara zbożowa wymieszana z oliwą+ lub sucha+ przypadnie wszystkim synom Aarona — każdemu po równo. 11  „‚Takie jest prawo dotyczące ofiary współuczestnictwa*+, którą ktoś składa Jehowie: 12  Jeśli ją składa w dowód wdzięczności+, to razem ze zwierzęciem złoży przaśne okrągłe placki z oliwą, przaśne cienkie placki posmarowane oliwą oraz okrągłe placki z najlepszej mąki dobrze wymieszanej i wyrobionej z oliwą. 13  Oprócz tego złoży okrągłe chleby na zakwasie. Będzie to jego ofiara współuczestnictwa złożona jako ofiara dziękczynna. 14  Weźmie z niej po jednym z każdego rodzaju wypieków i złoży jako świętą część dla Jehowy. Przypadnie to kapłanowi, który kropi ołtarz krwią ofiar współuczestnictwa+. 15  Mięso ofiar współuczestnictwa będących wyrazem wdzięczności ma być zjedzone w dniu ich złożenia. Nic z nich nie można zostawić do rana+. 16  „‚Ofiarę związaną z jakimś ślubem+ albo jakąś inną dobrowolną ofiarę+ powinno się jeść w dniu jej złożenia, ale jeśli coś z niej pozostanie, można to zjeść również nazajutrz. 17  Natomiast to, co z mięsa ofiary pozostanie na trzeci dzień, ma zostać spalone+. 18  Jeśli coś z mięsa ofiary współuczestnictwa będzie jedzone trzeciego dnia, ofiarodawca nie zjedna sobie Bożego uznania, a jego ofiara nie zostanie przyjęta. Mięso to będzie czymś odrażającym, a osoba*, która je zje, odpowie za swój grzech+. 19  Nie można też jeść mięsa, które zetknęło się z czymś nieczystym. Należy je spalić. Każdy, kto jest czysty, może jeść czyste mięso. 20  „‚Jeśli ktoś* zje mięso ofiary współuczestnictwa złożonej Jehowie, a jest nieczysty, zostanie zgładzony*+. 21  Jeśli ktoś* dotknie nieczystego człowieka+, nieczystego zwierzęcia+ bądź czegokolwiek innego, co jest nieczyste i budzi wstręt+, a potem zje coś z mięsa ofiary współuczestnictwa złożonej Jehowie, zostanie zgładzony*’”. 22  Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza: 23  „Powiedz Izraelitom: ‚Nie wolno wam jeść żadnego tłuszczu+ — ani tłuszczu byka, ani baranka, ani kozy. 24  Tłuszczu zwierzęcia padłego czy zabitego przez inne zwierzę można użyć do różnych celów, lecz jeść wam go nie wolno+. 25  Każdy, kto je tłuszcz zwierzęcia, które składa na ofiarę dla Jehowy spalaną w ogniu, zostanie zgładzony*. 26  „‚Nie wolno wam jeść żadnej krwi+ — czy to krwi ptaka, czy innego zwierzęcia — w żadnym z waszych miejsc zamieszkania. 27  Każdy, kto* by jadł jakąkolwiek krew, zostanie zgładzony*’”+. 28  Jehowa dalej mówił do Mojżesza: 29  „Powiedz Izraelitom: ‚Kto składa Jehowie ofiarę współuczestnictwa, część tej ofiary przyniesie przed Jehowę+. 30  Przyniesie w rękach tłuszcz+ razem z mostkiem jako ofiarę dla Jehowy spalaną w ogniu i będzie kołysał mostkiem. Będzie to ofiara kołysana+ przed Jehową. 31  Tłuszcz kapłan spali na ołtarzu+, a mostek przypadnie Aaronowi i jego synom+. 32  „‚Prawy udziec otrzyma kapłan jako świętą część z waszych ofiar współuczestnictwa+. 33  Przypadnie on synowi Aarona, który składa krew ofiar współuczestnictwa oraz ich tłuszcz+. 34  Bo z ofiar współuczestnictwa składanych przez Izraelitów biorę mostek ofiary kołysanej oraz udziec ze świętej części i na stałe przydzielam je kapłanowi Aaronowi i jego synom+. 35  „‚Jest to część z ofiar dla Jehowy spalanych w ogniu należna kapłanom, Aaronowi i jego synom, od dnia, w którym zaczęli pełnić służbę kapłańską dla Jehowy+. 36  Jehowa kazał dać im tę część w dniu, gdy ich namaszczał+. Jest to trwałe postanowienie dla wszystkich waszych pokoleń’”. 37  Takie jest prawo dotyczące całopalenia+, ofiary zbożowej+, ofiary za grzech+, ofiary za przewinienie+, ofiary składanej z okazji wprowadzenia kapłanów na urząd+ oraz ofiary współuczestnictwa+. 38  Jehowa przekazał to prawo Mojżeszowi na górze Synaj+ w dniu, w którym polecił Izraelitom, by składali Jehowie ofiary na pustkowiu Synaj+.

Przypisy

Lub „dusza”.
Lub „jakaś dusza”.
Dosł. „odcięty od swojego ludu”.
Dosł. „odcięty od swojego ludu”.
Lub „jakaś dusza”.
Dosł. „odcięty od swojego ludu”.
Lub „każda dusza”.
Dosł. „odcięty od swojego ludu”.