Sędziów 8:1-35
8 Potem Efraimici zapytali Gedeona: „Co nam zrobiłeś? Czemu nie zawołałeś nas wtedy, gdy ruszałeś do walki z Midianitami?”+. I robili mu ostre wyrzuty+.
2 Ale on odparł: „Czego takiego dokonałem w porównaniu z wami? Czy resztki winogron* zebrane przez Efraima+ nie są lepsze niż całe winobranie Abiezera?+
3 To w wasze ręce Bóg wydał midianickich książąt — Oreba i Zeeba+. A czego takiego ja zdołałem dokonać w porównaniu z wami?”. Po tych słowach Gedeona Efraimici się uspokoili*.
4 Następnie Gedeon i 300 wojowników przybyli nad Jordan i się przez niego przeprawili. Byli zmęczeni, ale nie przerywali pościgu.
5 Gdy więc dotarli do Sukkot, Gedeon powiedział jego mieszkańcom: „Proszę, dajcie chleba moim ludziom, bo są zmęczeni. Ścigamy midianickich królów Zebacha i Calmunnę”.
6 Ale książęta z Sukkot odrzekli: „Czy już złapałeś Zebacha i Calmunnę, żebyśmy mieli dać chleba twojemu wojsku?”.
7 Na to Gedeon odparł: „Skoro tak, to gdy Jehowa wyda Zebacha i Calmunnę w moje ręce, wymłócę was pustynnymi cierniami i ostami”+.
8 Stamtąd udał się do Penuelu i o to samo poprosił jego mieszkańców. Ci jednak odpowiedzieli mu tak jak mieszkańcy Sukkot.
9 Rzekł więc mieszkańcom Penuelu: „Gdy wrócę jako zwycięzca*, zburzę waszą wieżę”+.
10 Zebach i Calmunna akurat byli w Karkorze, a z nimi ich wojownicy — jakieś 15 000. Właśnie tylu pozostało z całego wojska mieszkańców Wschodu+, bo już zginęło 120 000 mężczyzn uzbrojonych w miecze.
11 Gedeon posuwał się w górę drogą nomadów na wschód od Nobachu i Jogbohy+ i zaatakował obóz, który nie był strzeżony.
12 Kiedy midianiccy królowie Zebach i Calmunna rzucili się do ucieczki, ruszył za nimi i pojmał ich obu, co w całym obozie wywołało panikę.
13 Potem Gedeon, syn Joasza, wracał z wyprawy wojennej drogą przez przełęcz wznoszącą się ku Cheresowi.
14 Po drodze pojmał młodego mieszkańca Sukkot i zaczął go wypytywać. Wtedy on wypisał mu imiona 77 książąt i starszych miasta.
15 Następnie Gedeon udał się do mieszkańców Sukkot i rzekł: „Przyprowadziłem Zebacha i Calmunnę, w związku z którymi szyderczo mnie pytaliście: ‚Czy już złapałeś Zebacha i Calmunnę, żebyśmy mieli dać chleba twoim wyczerpanym ludziom?’”+.
16 Potem wziął pustynne ciernie i osty i dał nimi nauczkę starszym Sukkot+.
17 Ponadto zburzył wieżę w Penuelu+ i pozabijał jego mieszkańców.
18 Następnie zapytał Zebacha i Calmunnę: „Jak wyglądali ci, których zabiliście na górze Tabor?”. Odrzekli: „Byli jak ty, każdy wyglądał na syna królewskiego”.
19 Wtedy rzekł: „Byli moimi rodzonymi braćmi. Gdybyście darowali im życie, to Jehowa mi świadkiem*, że nie musiałbym was zabić”.
20 Potem powiedział do swojego pierworodnego, Jetera: „Wstań, zabij ich”. Ale Jeter nie wyciągnął miecza, bo był jeszcze młody i się bał.
21 Wtedy Zebach i Calmunna powiedzieli: „Sam wstań i nas zabij, bo o mężczyźnie świadczy jego potęga*”. Gedeon więc wstał i zabił Zebacha i Calmunnę+, a ich wielbłądom zabrał z szyi ozdoby w kształcie półksiężyca.
22 Później Izraelici powiedzieli do Gedeona: „Panuj nad nami — ty i twój syn, i twój wnuk — bo ty nas wybawiłeś z rąk Midianitów”+.
23 Ale Gedeon odrzekł: „Ani ja nie będę nad wami panował, ani mój syn. To Jehowa będzie nad wami panował”+.
24 I dodał: „Mam do was tylko jedną prośbę: Niech każdy da mi ze swojego łupu kolczyk do nosa”. (Bo pokonani byli Ismaelitami i mieli w nosach złote kolczyki)+.
25 Odpowiedzieli: „Dobrze, damy”. Potem rozłożyli szatę i każdy rzucił na nią kolczyk do nosa ze swojego łupu.
26 Złote kolczyki do nosa, o które poprosił Gedeon, ważyły w sumie 1700 syklów*. Oprócz tego były ozdoby w kształcie półksiężyca, wisiorki, szaty z purpurowej wełny, które nosili midianiccy królowie, i naszyjniki zdobiące wielbłądy+.
27 Z tego złota Gedeon zrobił efod*+, po czym wystawił go w swoim mieście, Ofrze+. Cały Izrael zaczął temu efodowi oddawać cześć*+ i stało się to sidłem dla Gedeona i jego domowników+.
28 Tak Izraelici pokonali Midianitów+ i ci już nigdy przeciw nim nie powstali*. Za życia Gedeona panował w tej ziemi pokój przez 40 lat+.
29 Jerubbaal*+, syn Joasza, wrócił do swojego domu i dalej tam mieszkał.
30 Gedeon został ojcem 70 synów*, bo miał wiele żon.
31 Syna urodziła mu też jego nałożnica* w Szechem. Nadał mu imię Abimelech+.
32 W końcu Gedeon, syn Joasza, umarł w późnej starości i został pochowany w grobowcu swojego ojca, Joasza, w Ofrze Abiezerytów+.
33 Gdy tylko Gedeon umarł, Izraelici znowu zaczęli oddawać cześć* Baalom+ i obrali sobie za boga Baal-Berita+.
34 Nie pamiętali o swoim Bogu, Jehowie+, który ich wyratował z rąk wszystkich okolicznych wrogów+,
35 ani nie okazywali lojalnej miłości domowi Jerubbaala, czyli Gedeona, za całe dobro, które wyświadczył Izraelowi+.
Przypisy
^ Lub „pokłosie”. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „ich duch uspokoił się wobec niego”.
^ Dosł. „w pokoju”.
^ Dosł. „jako żyje Jehowa”.
^ Lub „bo jaki mężczyzna, taka jego siła”.
^ Sykl odpowiadał 11,4 g. Zob. Dodatek B14.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „uprawiać z tym efodem duchową prostytucję”.
^ Dosł. „nie podnieśli głowy”.
^ Dosł. „miał 70 synów, którzy wyszli z jego bioder”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „uprawiać duchową prostytucję”.
