Wyjścia 12:1-51

  • Ustanowienie Paschy (1-28)

    • Opryskanie futryn drzwi krwią (7)

  • Plaga 10: śmierć pierworodnych (29-32)

  • Izraelici zaczynają wychodzić z Egiptu (33-42)

  • Wskazówki co do obchodów Paschy (43-51)

12  Potem Jehowa przemówił do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: 2  „Ten miesiąc będzie dla was pierwszym miesiącem roku+. 3  Powiedz całemu zborowi Izraela: ‚W 10 dniu tego miesiąca każdy ma sobie wziąć baranka+ dla swojej rodziny*, baranka na dom. 4  Jeśli rodzina będzie za mała, żeby zjeść całego baranka, to niech zaprosi do siebie najbliższego sąsiada. Niech podzielą baranka proporcjonalnie do liczby osób*, które będą go spożywać. 5  Macie wybrać zdrowego+ rocznego baranka. Zamiast baranka możecie też wziąć koziołka. 6  Będziecie go trzymać do 14 dnia tego miesiąca+ i każda izraelska rodzina* zarżnie go o zmierzchu*+. 7  Weźmiecie trochę krwi i opryskacie nią oba węgary i nadproże* domów, w których będziecie jeść+. 8  „‚I tej samej nocy zjecie mięso+. Macie je upiec na ogniu i zjeść z przaśnym chlebem+ oraz gorzkimi ziołami+. 9  Nie spożywajcie mięsa surowego ani ugotowanego w wodzie. Baranka macie upiec w całości — razem z głową, kończynami i wnętrznościami. 10  Niczego nie wolno wam pozostawić do rana, ale gdyby coś zostało, macie to spalić+. 11  Będziecie jeść w pośpiechu — z przepasanymi biodrami, w sandałach na nogach i z laską w ręku. Jest to Pascha ku czci Jehowy. 12  A ja przejdę tej nocy przez ziemię egipską i uśmiercę każdego pierworodnego, od człowieka do zwierzęcia+, i osądzę wszystkich bogów Egiptu+. Ja jestem Jehowa. 13  Krew na waszych domach będzie znakiem — gdy ją zobaczę, ominę ten dom i nie dotknę was niszczycielską plagą, którą ześlę na ziemię egipską+. 14  „‚Macie upamiętniać ten dzień. Będziecie wtedy obchodzić święto ku czci Jehowy. Jest to trwałe postanowienie dla wszystkich waszych pokoleń. 15  Siedem dni macie jeść przaśny chleb+. Pierwszego dnia pozbędziecie się zaczynu ze swoich domów, bo każdy, kto* by w ciągu tych siedmiu dni zjadł coś przygotowanego na zakwasie, zostanie zgładzony*. 16  Pierwszego i siódmego dnia urządzicie święte zgromadzenie. Nie wolno wam wtedy wykonywać żadnej pracy+. Możecie jedynie przyrządzić dla siebie* coś do jedzenia. 17  „‚Będziecie obchodzić Święto Przaśników+, bo w tym właśnie dniu wyprowadzę was* z ziemi egipskiej. Macie obchodzić to święto przez wszystkie pokolenia — będzie to dla was trwałe postanowienie. 18  W miesiącu pierwszym, od wieczora 14 dnia tego miesiąca do wieczora 21 dnia, macie jeść przaśny chleb+. 19  Przez siedem dni nie może się znaleźć w waszych domach żaden zaczyn, ponieważ każdy, kto* zje coś przygotowanego na zakwasie, zostanie zgładzony*+ — zarówno cudzoziemiec, jak i rodowity Izraelita+. 20  Nie wolno wam jeść niczego, co zostało przygotowane na zakwasie. We wszystkich waszych domach macie jeść przaśny chleb’”. 21  Mojżesz natychmiast zwołał wszystkich starszych Izraela+ i polecił im: „Idźcie, wybierzcie dla każdej rodziny młode zwierzę* i zarżnijcie je na ofiarę paschalną. 22  Potem zanurzcie wiązkę hizopu we krwi zebranej w misie i strząśnijcie ją na nadproże oraz dwa węgary. I niech nikt aż do rana nie wychodzi ze swojego domu. 23  Jehowa będzie przechodził przez kraj i wymierzał karę Egipcjanom. Ale gdy Jehowa zobaczy krew na nadprożu i na dwóch węgarach, ominie te drzwi i nie pozwoli, żeby śmiercionośna plaga* dotknęła wasze domy+. 24  „Będzie to trwały przepis dla was i waszych synów+. 25  Macie obchodzić to święto, kiedy wejdziecie do ziemi, którą Jehowa wam da, tak jak zapowiedział+. 26  A gdy wasi synowie zapytają: ‚Dlaczego obchodzimy to święto?’+, 27  odpowiecie im: ‚Jest to ofiara paschalna dla Jehowy, który ominął nasze domy, kiedy przechodził przez Egipt. Egipcjan ukarał, a nas ocalił’”. Wtedy lud padł na kolana i pokłonił się do ziemi. 28  Następnie Izraelici poszli i zrobili tak, jak Jehowa nakazał Mojżeszowi i Aaronowi+. Tak właśnie zrobili. 29  O północy Jehowa uśmiercił każdego pierworodnego w ziemi egipskiej+, od pierworodnego potomka faraona, który zasiada na tronie, do pierworodnego potomka jeńca, który jest uwięziony w lochu*, jak też każdego pierworodnego potomka zwierzęcia+. 30  Faraon, wszyscy jego słudzy oraz wszyscy inni Egipcjanie wstali tej nocy i w całym Egipcie rozległ się wielki lament, bo w każdym domu ktoś zmarł+. 31  Jeszcze w nocy faraon wezwał Mojżesza i Aarona+ i rzekł: „Zabierajcie się stąd, zostawcie mój lud, wy i cała reszta Izraelitów. Idźcie, oddajcie cześć* Jehowie, tak jak chcieliście+. 32  Zabierzcie też wasze stada, tak jak się domagaliście+. Ale musicie mnie pobłogosławić”. 33  I Egipcjanie zaczęli nalegać na lud Izraela, żeby szybko+ odszedł z tej ziemi, bo mówili: „Inaczej wszyscy umrzemy!”+. 34  Izraelici wzięli więc niezakwaszone ciasto i nieśli je na ramionach w dzieżach* zawiniętych w ubrania. 35  Zgodnie z poleceniem Mojżesza poprosili Egipcjan o przedmioty ze srebra i ze złota i o ubrania+. 36  Jehowa sprawił, że Egipcjanie potraktowali ich przychylnie i dali im to, o co prosili. W ten sposób Izraelici ograbili Egipcjan+. 37  Tak więc Izraelici wyruszyli z Rameses+ do Sukkot+: około 600 000 mężczyzn*, nie licząc dzieci+. 38  Poszło z nimi także wielu ludzi z różnych narodów*+. Izraelici zabrali ze sobą wielkie stada owiec, kóz i bydła. 39  A z ciasta, które wzięli z Egiptu, zaczęli piec przaśny chleb. Był on bez zakwasu, bo zostali wypędzeni tak nagle, że nie zdążyli sobie przygotować żadnego prowiantu+. 40  Izraelici, którzy mieszkali w Egipcie+, przebywali na obczyźnie 430 lat+. 41  Cały lud* Jehowy wyszedł z ziemi egipskiej dokładnie w dniu, w którym upłynęło te 430 lat. 42  Właśnie tej nocy będą świętować, ponieważ Jehowa wyprowadził ich z Egiptu. Ta noc będzie świętem ku czci Jehowy — ma je obchodzić cały Izrael przez wszystkie pokolenia+. 43  Potem Jehowa przemówił do Mojżesza i Aarona: „To jest postanowienie dotyczące Paschy: Żaden cudzoziemiec nie może jeść posiłku paschalnego+. 44  Niewolnik nabyty za pieniądze może go spożywać tylko pod warunkiem, że zostanie obrzezany+. 45  Osiedleniec i wynajęty pracownik nie może go jeść. 46  Baranka należy jeść w jednym domu. Nie wolno wynieść na zewnątrz żadnego kawałka mięsa i nie wolno złamać żadnej kości baranka+. 47  To święto ma obchodzić cały zbór Izraela. 48  A jeśli jakiś cudzoziemiec, który mieszka wśród was, chce obchodzić Paschę ku czci Jehowy, to wszyscy mężczyźni w jego domu muszą zostać obrzezani. Dopiero wtedy może ją obchodzić i będzie dla was jak rodowity Izraelita. Lecz żaden nieobrzezany mężczyzna nie może jeść posiłku paschalnego+. 49  To samo prawo będzie obowiązywać zarówno was, jak i cudzoziemca, który wśród was mieszka”+. 50  Wszyscy Izraelici zrobili tak, jak Jehowa nakazał Mojżeszowi i Aaronowi. Tak właśnie zrobili. 51  W tym dniu Jehowa wyprowadził wszystkich Izraelitów* z ziemi egipskiej.

Przypisy

Dosł. „dla domu ojców”.
Lub „dusz”.
Dosł. „cały zbór zgromadzenia Izraela”.
Dosł. „między dwoma wieczorami”.
Lub „opryskacie nią futrynę drzwi”.
Lub „każda dusza”.
Dosł. „odcięty od Izraela”.
Lub „dla swojej duszy”.
Dosł. „wasze wojska”.
Lub „każda dusza”.
Dosł. „odcięty od zgromadzenia Izraela”.
Chodzi o baranka lub koziołka.
Dosł. „zniszczenie”.
Dosł. „w domu cysterny”.
Dosł. „służcie”.
Chodzi o misy do wyrabiania ciasta.
Dosł. „pieszych mężczyzn”. Najwyraźniej chodzi o mężczyzn zdolnych do służby wojskowej.
W tym Egipcjanie.
Dosł. „wszystkie wojska”.
Dosł. „synów Izraela razem z ich wojskami”.