Wyjścia 22:1-31

  • Prawa dla Izraelitów (1-31)

    • Kradzież (1-4)

    • Zniszczenie upraw (5, 6)

    • Odszkodowania i prawo własności (7-15)

    • Uwiedzenie dziewicy (16, 17)

    • Wielbienie Boga i sprawiedliwe traktowanie bliźnich (18-31)

22  „Jeżeli ktoś ukradnie byka lub owcę i zarżnie takie zwierzę albo je sprzeda, to za byka ma dać jako odszkodowanie pięć byków, a za owcę — cztery owce+.  „(Jeżeli w nocy ktoś przyłapie złodzieja+ na włamaniu i zada mu cios, tak że ten umrze, to nie poniesie winy za przelanie jego krwi.  Ale jeśli stanie się to po wschodzie słońca, to będzie winny przelania jego krwi). „Złodziej ma dać odszkodowanie za to, co ukradł. Jeśli niczego nie posiada, zostanie sprzedany.  Jeżeli to, co ukradł, zostanie znalezione u niego żywe — byk, osioł czy owca — ma dać podwójne odszkodowanie.  „Jeżeli ktoś wypasa swoje zwierzęta na polu lub w winnicy i pozwoli im paść się na cudzym polu, to jako odszkodowanie ma dać coś najlepszego ze swego pola lub swojej winnicy.  „Jeżeli wybuchnie pożar i rozprzestrzeni się na ciernie, i spłoną snopy lub niezebrane zboże, lub całe pole, to człowiek, który wzniecił ten pożar, ma dać odszkodowanie za to, co spłonęło.  „Jeżeli ktoś da swemu bliźniemu na przechowanie pieniądze lub jakieś przedmioty, a one zostaną skradzione z domu tego człowieka, to złodziej — jeśli zostanie wykryty — ma dać podwójne odszkodowanie+.  Gdyby jednak złodzieja nie wykryto, to właściciela tego domu należy przyprowadzić przed prawdziwego Boga+, żeby stwierdzić, czy nie wyciągnął ręki po mienie swojego bliźniego.  Jeżeli wyniknie sprawa dotycząca prawa własności i dwie osoby będą się spierać, do kogo należy byk, osioł, owca, szata lub coś zgubionego, niech przedłożą tę sprawę prawdziwemu Bogu+. Ten, kogo Bóg uzna za winnego, ma dać swemu bliźniemu podwójne odszkodowanie+. 10  „Jeżeli ktoś da swemu bliźniemu do pilnowania osła lub byka, lub owcę, lub jakieś inne zwierzę domowe i ono zdechnie albo zostanie okaleczone lub uprowadzone, a nikt tego nie widział, 11  to ten, któremu powierzono zwierzę, powinien przysiąc przed Jehową, że nie wyciągnął ręki po mienie swojego bliźniego. Właściciel ma uznać jego oświadczenie i tamten nie musi dawać odszkodowania+. 12  Jeśli jednak takie zwierzę zostało mu skradzione, ma dać odszkodowanie jego właścicielowi. 13  A jeśli zostało rozszarpane przez dzikie zwierzę, należy przynieść jako dowód to, co z niego pozostało. W takim wypadku nie trzeba dawać odszkodowania. 14  „Jeżeli ktoś pożyczy od swego bliźniego zwierzę, a ono zostanie okaleczone lub zdechnie pod nieobecność właściciela, to pożyczający zapłaci właścicielowi odszkodowanie. 15  Ale jeżeli właściciel był przy tym obecny, pożyczający nie musi dawać odszkodowania. Jeśli zwierzę było wynajęte, to opłata za wynajem wyrówna stratę. 16  „Jeżeli mężczyzna uwiedzie dziewicę, która nie jest zaręczona, i będzie z nią współżył, to ma uiścić opłatę za narzeczoną i wziąć ją za żonę+. 17  Gdyby jej ojciec stanowczo odmówił mu swojej córki, to i tak ma zapłacić tyle, ile się płaci za narzeczoną. 18  „Nie wolno wam zostawić przy życiu czarownicy+. 19  „Kto współżyje ze zwierzęciem, musi zostać uśmiercony+. 20  „Kto składa ofiary jakimkolwiek bogom oprócz Jehowy, ma ponieść śmierć*+. 21  „Nie wolno wam źle traktować mieszkającego wśród was cudzoziemca ani go uciskać+, bo sami byliście cudzoziemcami w Egipcie+. 22  „Nie wolno wam krzywdzić wdowy ani sieroty*+. 23  Jeśli je skrzywdzicie, a one będą wołać do mnie o pomoc, na pewno usłyszę ich krzyk+. 24  Wtedy wybuchnę gniewem i pozabijam was mieczem — wasze żony zostaną wdowami, a dzieci sierotami. 25  „Jeżeli pożyczysz pieniądze komuś ubogiemu spośród mojego ludu, to nie postępuj wobec niego jak lichwiarz. Nie wolno ci obciążać go odsetkami+. 26  „Jeżeli weźmiesz w zastaw szatę swojego bliźniego+, to masz mu ją zwrócić do zachodu słońca. 27  Jest ona jedynym okryciem jego ciała*. Czym się przykryje, kiedy pójdzie spać?+ Gdy zawoła do mnie o pomoc, wysłucham go, bo jestem Bogiem współczującym*+. 28  „Nie wolno ci znieważać* Boga+ ani tego, kto sprawuje władzę* wśród twojego ludu+. 29  „Bez ociągania składaj ofiary ze swych obfitych plonów — z tego, co zbierzesz na polu i co uzyskasz z tłoczni*+. Masz mi dać każdego pierworodnego spośród swoich synów+. 30  Z pierworodnym cielęciem i jagnięciem masz postąpić tak+: Siedem dni pozostanie z matką, a w ósmym dniu dasz je mnie+. 31  „Macie być dla mnie ludem świętym+. Nie wolno wam jeść mięsa zwierzęcia, które zostało rozszarpane na polu przez dzikie zwierzę+. Macie je rzucić psom.

Przypisy

Lub „ma być przeznaczony na zagładę”. Zob. Słowniczek pojęć.
Dosł. „chłopca bez ojca”.
Dosł. „skóry”.
Lub „łaskawym”.
Lub „przeklinać”.
Lub „naczelnika”.
Chodzi o tłocznie oliwy i wina.