Estery 6:1-14
-
Mardocheusz uhonorowany przez króla (1-14)
6 Tej nocy król nie mógł zasnąć. Polecił więc przynieść kroniki+ i zaczęto mu je czytać.
2 Natrafiono na opis, jak Mardocheusz doniósł o spisku na życie króla* Aswerusa, który uknuli Bigtan i Teresz, dwaj królewscy dworzanie, odźwierni+.
3 Król zapytał: „Jak uhonorowano za to Mardocheusza i jaką nagrodę otrzymał?”. Na to osobiści słudzy króla odpowiedzieli: „Nic dla niego nie zrobiono”.
4 Później król spytał: „Kto jest na dziedzińcu?”. Akurat na zewnętrzny dziedziniec+ domu* królewskiego wszedł Haman. Chciał porozmawiać z królem o powieszeniu Mardocheusza na palu, który dla niego postawił+.
5 Słudzy króla odpowiedzieli: „Na dziedzińcu stoi Haman”+. Wtedy król polecił: „Każcie mu wejść”.
6 Kiedy Haman wszedł, król zwrócił się do niego: „Co należy zrobić dla człowieka, którego król chciałby uhonorować?”. Haman pomyślał sobie: „Kogo król chciałby uhonorować bardziej niż mnie?”+,
7 po czym powiedział do niego: „Jeśli chodzi o człowieka, którego król chciałby uhonorować,
8 należy przynieść szatę królewską+, którą nosi król, i przyprowadzić konia z ozdobioną głową, którego dosiada sam król.
9 Następnie szatę i konia należy przekazać jednemu ze szlachetnie urodzonych książąt króla. Potem niech ubiorą w nią tego, któremu król chciałby okazać uznanie, niech obwożą go na tym koniu po placu miejskim i wołają: ‚Oto co się robi dla człowieka, którego król chce uhonorować!’”+.
10 Król od razu rzekł do Hamana: „Szybko! Weź szatę i konia i zrób to wszystko, co powiedziałeś, dla Żyda Mardocheusza, który zasiada w bramie królewskiej. Tylko niczego nie pomiń”.
11 Haman wziął więc szatę i konia, ubrał Mardocheusza+ i obwoził go po placu miejskim, wołając przed nim: „Oto co się robi dla człowieka, którego król chce uhonorować!”.
12 Potem Mardocheusz wrócił do bramy królewskiej, a Haman rozżalony i z zakrytą głową poszedł szybko do domu.
13 Gdy opowiedział swojej żonie Zeresz+ i przyjaciołom o wszystkim, co go spotkało, jego doradcy* i żona stwierdzili: „Jeżeli Mardocheusz, z którym zacząłeś przegrywać, jest z pochodzenia Żydem*, to nie wygrasz z nim — czeka cię tylko upadek”.
14 Kiedy jeszcze z nim rozmawiali, przybyli dworzanie królewscy i szybko zabrali Hamana na ucztę, którą przygotowała Estera+.
Przypisy
^ Dosł. „o podniesieniu ręki na króla”.
^ Lub „pałacu”.
^ Dosł. „mędrcy”.
^ Dosł. „z nasienia Żydów”.
