Izajasza 41:1-29

  • Zdobywca ze wschodu (1-7)

  • Bóg wybiera Izraela na swojego sługę (8-20)

    • „Abraham, mój przyjaciel” (8)

  • Wyzwanie rzucone bożkom (21-29)

41  „Słuchajcie mnie w milczeniu*, wyspy! Niech narody odzyskają siłę. Niech się zbliżą i przemówią+. Stańmy razem do rozprawy sądowej.   Kto powołał kogoś ze wschodu*?+ Kto wezwał go do swoich stóp*, żeby wymierzyć sprawiedliwość,wydać w jego ręce narodyi podporządkować mu królów?+ Kto jego mieczem rozbija ich w prochi jego łukiem rozrzuca ich jak gnaną wiatrem słomę?   Ściga ich, bez przeszkód idziepo ścieżkach, którymi wcześniej nie chodził.   Kto działał i tego dokonał? Kto od początku wzywał pokolenia? Ja, Jehowa, jestem Pierwszy+i dla ostatnich pokoleń będę ten sam”+.   Wyspy to ujrzały i się przestraszyły. Krańce ziemi zadrżały. Ludy zbierają się i ruszają.   Jeden drugiemu śpieszy z pomocąi mówi do swojego brata: „Bądź silny”.   Rzemieślnik wspiera złotnika+. Ten, kto wygładza młotem metal,wspiera tego, kto kuje na kowadle. Mówi o spojeniu: „Dobra robota”. Potem przymocowują bożka gwoździami, żeby się nie przewracał.   „Ale ty, Izraelu, jesteś moim sługą+,ty, Jakubie, którego wybrałem+,potomku Abrahama, mojego przyjaciela+.   Przywiodłem cię z krańców ziemi+,wezwałem z najdalszych stron. Powiedziałem do ciebie: ‚Jesteś moim sługą+. Wybrałem cię i nie odrzuciłem+. 10  Nie bój się, bo ja jestem z tobą+. Nie martw się, bo jestem twoim Bogiem+. Wzmocnię cię, naprawdę ci pomogę+. Naprawdę będę cię mocno trzymał swoją silną ręką*, ręką, która niesie sprawiedliwość’. 11  Wszyscy, którzy pałają do ciebie gniewem, zostaną zawstydzeni i upokorzeni+. Ci, którzy z tobą walczą, staną się niczym i poginą+. 12  Będziesz szukał swoich przeciwników, lecz ich nie znajdziesz. Ci, którzy prowadzą z tobą wojnę, staną się niczym, jakby nie istnieli+. 13  Bo ja, Jehowa, twój Bóg, trzymam cię za prawą rękęi mówię do ciebie: ‚Nie bój się. Ja ci pomogę’+. 14  Nie lękaj się, robaczku* Jakubie+,ludu Izraela, ja ci pomogę” — oświadcza Jehowa, twój Wykupiciel+, Święty Izraela. 15  „Uczyniłem z ciebie sanie młockarskie+,nowe zębate urządzenie do młócenia. Podepczesz i zmiażdżysz góry,a wzgórza zamienisz w plewy. 16  Odwiejesz jei wiatr je uniesie,a wichura rozwieje. Jehowa będzie twoją radością+,będziesz się szczycić Świętym Izraela”+. 17  „Potrzebujący i biedni szukają wody, ale jej nie ma. Z pragnienia wysechł im język+. Ja, Jehowa, im odpowiem+. Ja, Bóg Izraela, nie opuszczę ich+. 18  Sprawię, że na nagich wzgórzach popłyną rzeki+,a na równinach* wytrysną źródła+. Pustkowie zamienię w rozlewisko porośnięte trzciną,a bezwodną ziemię w źródła wód+. 19  Na pustyni zasadzę cedr,akację, mirt i sosnę+. Na pustynnej równinie zasadzę drzewo jałowcowerazem z jesionem i cyprysem+. 20  Wtedy wszyscy ludzie zobaczą i się dowiedzą,zwrócą uwagę i zrozumieją,że dokonała tego ręka Jehowy,że spowodował to Święty Izraela”+. 21  „Przedstawcie swoją sprawę” — mówi Jehowa. „Podajcie swoje argumenty” — mówi Król Jakuba. 22  „Przedstawcie dowody i powiedzcie nam, co się stanie. Opowiedzcie o dawnych wydarzeniach*,żebyśmy mogli o nich rozmyślać* i dowiedzieć się, co z nich wynikło. Albo oznajmijcie nam rzeczy, które mają nadejść+. 23  Powiedzcie, co się stanie w przyszłości,a przekonamy się, czy jesteście bogami+. No zróbcie coś — coś dobrego albo złego. Jak to zobaczymy, będziemy się zachwycać+. 24  Ale wy jesteście nicością,niczego nie zdziałaliście+. Każdy, kto was wybiera, jest odrażający+. 25  Powołałem kogoś z północy i on przybędzie+,kogoś ze wschodu*+, kto będzie wzywać mojego imienia. Niczym glinę podepcze on władców*+,jak garncarz, który udeptuje wilgotną glinę. 26  Kto mówił o tym od początku, żebyśmy mogli się dowiedzieć,od minionych czasów, żebyśmy mogli stwierdzić: ‚Ma rację’?+ Nikt niczego nie ogłosił! Nikt niczego nie oznajmił! Nikt od was niczego nie usłyszał!”+. 27  Ja pierwszy powiedziałem Syjonowi: „Zobacz, co się wydarzy!”+. Do Jerozolimy poślę zwiastuna dobrej nowiny+. 28  Rozglądałem się, ale nie było nikogo. Nikt z nich nie udzielał rad. Chociaż pytałem, nikt nie odpowiadał. 29  Wszyscy oni są iluzją*. Ich dzieła są niczym. Ich posągi z metalu to wiatr i nicość+.

Przypisy

Lub „milczcie przede mną”.
Lub „wschodu słońca”.
Czyli po to, żeby Mu służył.
Dosł. „swoją prawicą”.
Chodzi o kogoś bezbronnego, mało znaczącego.
Lub „dolinnych równinach”.
Lub „o pierwszych rzeczach”.
Lub „przyłożyć do nich serce”.
Lub „wschodu słońca”.
Lub „zarządców”.
Lub „czymś, co nie istnieje”.