Jana 17:1-26
17 Gdy Jezus to wszystko powiedział, popatrzył w niebo i rzekł: „Ojcze, nadszedł już czas. Otocz swojego syna chwałą, żeby syn otoczył chwałą Ciebie+.
2 Otocz go chwałą, podobnie jak powierzyłeś mu władzę nad wszystkimi ludźmi*+, tak by wszystkich, których mu dałeś+, obdarzył życiem wiecznym+.
3 Żeby mogli żyć wiecznie+, muszą poznać* Ciebie, jedynego prawdziwego Boga+, oraz tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa+.
4 Ja otoczyłem Cię chwałą na ziemi+, bo dokończyłem dzieła, które mi zleciłeś+.
5 Teraz więc Ty, Ojcze, otocz mnie przy sobie chwałą, jaką miałem przy Tobie, zanim powstał świat+.
6 „Wyjawiłem* Twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata+. Byli Twoi, a Ty powierzyłeś ich mnie i przestrzegają* Twojego słowa.
7 Teraz wiedzą, że wszystko, co mi dałeś, jest od Ciebie.
8 Bo to, co Ty mówiłeś mnie, ja przekazałem im+, a oni to przyjęli i naprawdę zrozumieli, że przyszedłem jako Twój przedstawiciel+. Uwierzyli, że to Ty mnie posłałeś+.
9 Modlę się za nich. Nie modlę się za świat, ale za tych, których mi dałeś, bo są Twoi.
10 Wszystko moje jest Twoje, a Twoje jest moje+. I zostałem otoczony wśród nich chwałą.
11 „Ja opuszczam świat i idę do Ciebie, ale oni pozostają na świecie+. Święty Ojcze, czuwaj nad nimi+ ze względu na swoje imię, które mi dałeś — żeby stanowili jedno, tak jak my stanowimy jedno*+.
12 Gdy byłem z nimi, sam nad nimi czuwałem+ ze względu na Twoje imię, które mi dałeś. Chroniłem ich i żaden z nich nie zginął+ oprócz syna zagłady+, żeby spełniło się to, co napisano w Pismach+.
13 A teraz idę do Ciebie. Ale dopóki jestem na świecie, mówię to wszystko, żeby w pełni zaznali radości, jakiej ja zaznaję+.
14 Przekazałem im Twoje słowo, ale świat ich znienawidził, bo nie są częścią świata+, tak jak ja nie jestem częścią świata.
15 „Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś czuwał nad nimi z powodu Niegodziwca+.
16 Nie są częścią świata+, tak jak ja nie jestem częścią świata+.
17 Uświęć ich* przez prawdę+. Twoje słowo jest prawdą+.
18 Jak Ty mnie posłałeś na świat, tak też ja posłałem ich na świat+.
19 I uświęcam się na ich rzecz, żeby również oni zostali uświęceni przez prawdę.
20 „Modlę się nie tylko za nich, ale też za tych, którzy dzięki ich słowom uwierzą we mnie —
21 żeby oni wszyscy stanowili jedno+, tak jak Ty, Ojcze, pozostajesz w jedności ze mną, a ja w jedności z Tobą+. Niech pozostają w jedności z nami, żeby świat uwierzył, że to Ty mnie posłałeś.
22 Obdarzyłem ich chwałą, jaką Ty obdarzyłeś mnie, żeby stanowili jedno, tak jak my stanowimy jedno+.
23 Ja pozostaję w jedności z nimi, a Ty w jedności ze mną, żeby i oni osiągnęli doskonałą jedność* i w rezultacie żeby świat poznał, że to Ty mnie posłałeś i że kochasz ich tak samo jak mnie.
24 Ojcze, pragnę, żeby ci, których mi dałeś, byli tam, gdzie ja+, i zobaczyli chwałę, jaką mnie obdarzyłeś, bo pokochałeś mnie jeszcze przed założeniem świata+.
25 Prawy Ojcze, świat w rzeczywistości Cię nie poznał+, ale ja Cię znam+, a oni zrozumieli, że to Ty mnie posłałeś.
26 Dałem im poznać Twoje imię i dalej będę to robił+, żeby przejawiali taką miłość, jaką Ty darzysz mnie, i żebym dzięki temu pozostawał z nimi w jedności”+.
Przypisy
^ Dosł. „wszelkim ciałem”.
^ Lub „poznawać; zdobywać wiedzę”. Użyty tu gr. czasownik jest w formie niedokonanej i wskazuje na proces ciągły.
^ Lub „dałem poznać”.
^ Lub „są posłuszni”.
^ Lub „żeby pozostawali w jedności, tak jak my pozostajemy w jedności”.
^ Lub „oddziel ich dla siebie; uczyń ich świętymi”.
^ Lub „byli w pełni zjednoczeni”.
