Jeremiasza 26:1-24

  • Jeremiaszowi grozi śmierć (1-15)

  • Jeremiasz oszczędzony (16-19)

    • Cytat z proroctwa Micheasza (18)

  • Prorok Urijasz (20-24)

26  Na początku panowania judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza, Jehowa wypowiedział następujące słowa: 2  „Tak mówi Jehowa: ‚Stań na dziedzińcu domu Jehowy i mów w sprawie* wszystkich mieszkańców miast judzkich, którzy przychodzą do domu Jehowy oddawać cześć*. Powiedz im wszystko, co ci każę. Nie ujmij ani jednego słowa. 3  Może posłuchają i każdy z nich zawróci ze swojej złej drogi, a ja zmienię zdanie* co do nieszczęścia, które zamierzam na nich sprowadzić z powodu ich złych uczynków+. 4  Powiedz im: „Tak mówi Jehowa: ‚Jeśli nie będziecie mnie słuchać w tym, żeby przestrzegać mojego prawa*, które wam dałem, 5  ani nie będziecie słuchać słów moich proroków, których posyłałem do was wielokrotnie*, a których nie słuchaliście+, 6  to sprawię, że ten dom będzie jak Szilo+, a to miasto będzie wspominane w przekleństwach przez wszystkie narody ziemi’”’”+. 7  A kapłani, prorocy i cały lud usłyszeli, jak Jeremiasz mówi te słowa w domu Jehowy+. 8  Kiedy więc Jeremiasz skończył mówić wszystko, co Jehowa polecił mu przekazać całemu ludowi, wtedy kapłani, prorocy i cały lud chwycili go i powiedzieli: „Na pewno umrzesz. 9  Dlaczego prorokowałeś w imieniu Jehowy, że ten dom stanie się jak Szilo, a to miasto będzie zniszczone i wyludnione?”. I cały lud zebrał się wokół Jeremiasza w domu Jehowy. 10  Kiedy te słowa usłyszeli książęta judzcy, przyszli z domu* króla do domu Jehowy i usiedli przy nowej bramie Jehowy+. 11  A kapłani i prorocy powiedzieli do książąt i całego ludu: „Ten człowiek zasługuje na karę śmierci+, bo prorokował przeciwko temu miastu, tak jak to słyszeliście na własne uszy”+. 12  Wtedy Jeremiasz odezwał się do wszystkich książąt i całego ludu: „To Jehowa mnie posłał, żebym prorokował przeciwko temu domowi i temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście+. 13  Dlatego teraz zmieńcie swoje drogi i postępowanie na lepsze i bądźcie posłuszni swojemu Bogu, Jehowie, a Jehowa zmieni zdanie* co do nieszczęścia, które wam zapowiedział+. 14  Ale jeśli chodzi o mnie, to jestem w waszych rękach. Zróbcie ze mną to, co wydaje się wam dobre i słuszne. 15  Tylko musicie wiedzieć, że jeśli mnie zabijecie, ściągniecie na siebie, na to miasto i na jego mieszkańców niewinną krew, bo Jehowa naprawdę posłał mnie do was, żebym wam przekazał wszystkie te słowa”. 16  Wtedy książęta i cały lud powiedzieli kapłanom i prorokom: „Ten człowiek nie zasługuje na karę śmierci, bo mówił do nas w imieniu naszego Boga, Jehowy”. 17  Ponadto niektórzy ze starszych tego kraju wstali i przemówili do całego zgromadzonego ludu: 18  „Za dni judzkiego króla Ezechiasza+ prorokował Micheasz+ z Moreszetu i powiedział całemu ludowi Judy: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: „Syjon zostanie zorany jak pole,Jerozolima zamieni się w rumowisko+,a góra świątyni* porośnie lasem”’+. 19  „Czy wtedy judzki król Ezechiasz razem z całą Judą zabił tego proroka? Czy nie bał się Jehowy i nie błagał Jehowy o łaskę*, tak iż Jehowa zmienił zdanie* co do nieszczęścia, które im zapowiedział?+ Jesteśmy więc o krok od ściągnięcia na siebie* wielkiego nieszczęścia. 20  „Był też inny człowiek, który prorokował w imieniu Jehowy, Urijasz, syn Szemajasza z Kiriat-Jearim+. Prorokował przeciwko temu miastu i przeciwko tej ziemi, mówiąc takie rzeczy jak Jeremiasz. 21  Kiedy słowa Urijasza usłyszał król Jehojakim+ oraz wszyscy jego dzielni wojownicy i wszyscy książęta, wtedy król starał się go zabić+. Gdy tylko Urijasz o tym usłyszał, przestraszył się i uciekł do Egiptu. 22  Wówczas król Jehojakim posłał do Egiptu Elnatana+, syna Achbora, i innych mężczyzn. 23  Zabrali oni Urijasza z Egiptu i przyprowadzili go do króla Jehojakima. Ten zabił go mieczem+, a jego zwłoki rzucił na cmentarz zwykłych ludzi”. 24  Ale Achikam+, syn Szafana+, chronił Jeremiasza, dzięki czemu ten nie został wydany ludowi na śmierć+.

Przypisy

Lub „do”.
Lub „kłaniać się”.
Lub „pożałuję”.
Lub „pouczeń”.
Dosł. „wstając wcześnie i posyłając”.
Lub „pałacu”.
Lub „pożałuje”.
Dosł. „domu”.
Lub „na swoje dusze”.
Lub „pożałował”.
Lub „nie próbował ułagodzić oblicza Jehowy”.