Jozuego 24:1-33

  • Jozue wspomina historię Izraela (1-13)

  • Zachęta do służenia Jehowie (14-24)

    • „Ja i mój dom będziemy służyć Jehowie” (15)

  • Przymierze Jozuego z Izraelem (25-28)

  • Śmierć i pochowanie Jozuego (29-31)

  • Kości Józefa pochowane w Szechem (32)

  • Śmierć i pochowanie Eleazara (33)

24  Potem Jozue zgromadził w Szechem wszystkie plemiona Izraela i zwołał jego starszych, naczelników, sędziów i innych zwierzchników+. I stanęli przed prawdziwym Bogiem.  Wtedy Jozue przemówił do całego ludu: „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚Wasi przodkowie+ — w tym Terach, ojciec Abrahama i Nachora — mieszkali dawno temu+ po drugiej stronie Eufratu* i służyli innym bogom+.  „‚Po jakimś czasie zabrałem zza Eufratu* waszego praojca Abrahama+ i prowadziłem go po całej ziemi Kanaan, i pomnożyłem jego potomstwo+. Dałem mu Izaaka+,  a Izaakowi — Jakuba i Ezawa+. Potem Ezawowi przydzieliłem na własność górę Seir+, a Jakub i jego synowie udali się do Egiptu+.  Później wysłałem wam Mojżesza i Aarona+ i uderzyłem Egipt plagami+, po czym was stamtąd wyprowadziłem.  Kiedy wyprowadzałem waszych ojców z Egiptu+ i kiedy przyszli nad Morze Czerwone, Egipcjanie aż do morza ścigali ich z rydwanami wojennymi i jeźdźcami+.  Wasi ojcowie zaczęli wtedy wołać do Jehowy+. Umieściłem więc ciemny obłok między wami a Egipcjanami i sprawiłem, że zakryło ich morze+. Na własne oczy widzieliście, czego dokonałem w Egipcie+. Potem przez wiele lat* mieszkaliście na pustkowiu+.  „‚Stamtąd zaprowadziłem was do ziemi Amorytów, którzy mieszkali po drugiej* stronie Jordanu. I walczyli z wami+, ale ja wydałem ich w wasze ręce i ich wytraciłem, żebyście wzięli ich ziemię na własność+.  Później do walki z Izraelem wyruszył król Moabu Balak, syn Cyppora. I wezwał Balaama, syna Beora, żeby was przeklął+. 10  Ale ja nie zamierzałem słuchać Balaama+, dlatego raz po raz was błogosławił+. I wyzwoliłem was z jego rąk+. 11  „‚Potem przeprawiliście się przez Jordan+ i przyszliście do Jerycha+. A władcy* Jerycha oraz Amoryci, Peryzzyci, Kananejczycy, Hetyci, Girgaszyci, Chiwwici i Jebusyci walczyli z wami, ale ja wydałem ich w wasze ręce+. 12  Sprawiłem, że ogarnęła ich bezsilność*, i właśnie to ich zmusiło — tak jak zmusiło dwóch amoryckich królów — do ucieczki przed wami+, a nie wasz miecz ani łuk+. 13  Tak oto dałem wam ziemię, w związku z którą się nie trudziliście, i miasta, których nie budowaliście+, i zamieszkaliście w nich. Jecie z winnic i sadów oliwnych, których nie sadziliście’+. 14  „Dlatego bójcie się Jehowy i służcie Mu, zachowując nieskazitelność i wierność*+. Usuńcie bogów, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Eufratu* i w Egipcie+, a służcie Jehowie. 15  A jeśli się wam wydaje, że źle jest służyć Jehowie, to wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć+: czy bogom, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Eufratu*+, czy bogom Amorytów, w których ziemi mieszkacie+. Ale ja i mój dom będziemy służyć Jehowie”. 16  Wtedy lud odpowiedział: „Jest nie do pomyślenia, żebyśmy porzucili Jehowę i służyli innym bogom. 17  To Jehowa, nasz Bóg, wyprowadził nas i naszych ojców z ziemi egipskiej+, z domu niewoli+, i na naszych oczach dokonał wielkich cudów*+. Strzegł nas przez całą drogę, którą szliśmy, ochraniał nas wśród wszystkich ludów, przez których ziemie przechodziliśmy+. 18  Jehowa wypędził Amorytów i wszystkie inne ludy, które mieszkały w tej ziemi przed nami. Dlatego my też będziemy służyć Jehowie, bo jest naszym Bogiem”. 19  Na to Jozue rzekł do ludu: „Czy naprawdę będziecie w stanie służyć Jehowie? Przecież jest On Bogiem świętym+, Bogiem, który wymaga wyłącznego oddania+. Nie przebaczy waszych wykroczeń* ani waszych grzechów+. 20  Jeśli porzucicie Jehowę i będziecie służyć cudzoziemskim bogom, to On też zwróci się przeciwko wam i was wytraci, chociaż wcześniej wyświadczał wam dobro”+. 21  A lud odpowiedział Jozuemu: „Tak się nie stanie. Będziemy służyć Jehowie!”+. 22  Na to Jozue rzekł do ludu: „Jesteście przeciwko sobie świadkami, że sami postanowiliście służyć Jehowie”+. Wtedy lud odrzekł: „Jesteśmy świadkami”. 23  „W takim razie usuńcie spośród siebie cudzoziemskich bogów i zwróćcie swoje serca ku Jehowie, Bogu Izraela”. 24  Wtedy lud powiedział do Jozuego: „Będziemy służyć swojemu Bogu, Jehowie, i będziemy Mu posłuszni!”. 25  Tego dnia Jozue zawarł więc z Izraelitami przymierze i w Szechem nadał ich słowom rangę przepisu i zarządzenia. 26  Następnie zapisał te słowa w księdze Prawa Bożego+, po czym wziął wielki kamień+ i ustawił go pod okazałym drzewem przy sanktuarium Jehowy. 27  I przemówił do całego ludu: „Ten kamień będzie służył za świadka przeciwko nam+, bo słyszał wszystko, co Jehowa nam powiedział, i będzie służył za świadka przeciwko wam, żebyście się nie wyparli swojego Boga”. 28  Później Jozue odesłał wszystkich, każdego do jego dziedzictwa+. 29  Po tych wydarzeniach Jozue, syn Nuna, sługa Jehowy, umarł w wieku 110 lat+. 30  Pochowano go na terytorium jego dziedzictwa, w Timnat-Serach+ w górzystym regionie Efraima, na północ od góry Gaasz. 31  Izrael służył Jehowie przez cały okres życia Jozuego i starszych ludu, którzy przeżyli Jozuego i widzieli wszystko, czego Jehowa dokonał dla Izraela+. 32  Kości Józefa+, które Izraelici zabrali z Egiptu, pochowano w Szechem, na polu, które Jakub kupił kiedyś od synów Chamora+, ojca Szechema, za 100 kesitów*+. Stało się ono dziedzictwem synów Józefa+. 33  Umarł też syn Aarona Eleazar+. Pochowano go więc na wzgórzu jego syna — Wzgórzu Pinechasa+ — które dano Pinechasowi w górzystym regionie Efraima.

Przypisy

Dosł. „rzeki”.
Dosł. „rzeki”.
Dosł. „dni”.
Czyli wschodniej.
Możliwe też „obywatele”.
Możliwe też „panika; przerażenie”.
Lub „służcie Mu w nienaganności i prawdzie”.
Dosł. „rzeki”.
Dosł. „rzeki”.
Dosł. „znaków”.
Lub „buntu”.
Jednostka pieniężna o nieznanej wartości.