Liczb 35:1-34

  • Miasta Lewitów (1-8)

  • Miasta schronienia (9-34)

35  Jehowa dalej mówił do Mojżesza na pustynnych równinach moabskich, nad Jordanem+, naprzeciw Jerycha: 2  „Poleć Izraelitom, żeby ze swojej dziedzicznej własności dali Lewitom miasta do zamieszkania+ i pastwiska wokół tych miast+. 3  Oni będą mieszkać w miastach, a pastwiska będą dla ich stad i wszelkich innych zwierząt oraz dla ich dobytku. 4  Pastwiska należące do miast, które dacie Lewitom, będą rozciągać się ze wszystkich stron na 1000 łokci* od murów miejskich. 5  Odmierzycie poza miastem 2000 łokci po stronie wschodniej, 2000 łokci po stronie południowej, 2000 łokci po stronie zachodniej i 2000 łokci po stronie północnej, tak żeby miasto było pośrodku. Takie mają być pastwiska otaczające miasta. 6  „Dacie Lewitom sześć miast schronienia+, do których będzie mógł uciec zabójca+, a także 42 inne miasta. 7  W sumie dacie Lewitom 48 miast wraz z ich pastwiskami+. 8  Miasta te wydzielicie im z własności Izraelitów+. Od liczniejszej grupy weźmiecie więcej, a od mniejszej mniej+. Każda grupa da Lewitom pewną liczbę miast proporcjonalnie do wielkości swojego dziedzictwa”. 9  Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza: 10  „Powiedz Izraelitom: ‚Przeprawiacie się przez Jordan do ziemi Kanaan+. 11  Wybierzcie sobie dogodnie położone miasta. Będą wam one służyć za miasta schronienia dla zabójcy, który nieumyślnie kogoś zabije* — żeby mógł tam uciec+. 12  Będą wam służyć za schronienie przed mścicielem krwi+, żeby zabójca nie poniósł śmierci, dopóki nie stanie przed zborem na sąd+. 13  Właśnie w tym celu wyznaczycie tych sześć miast. 14  Trzy miasta schronienia wyznaczycie po tej stronie Jordanu+ i trzy w ziemi Kanaan+. 15  Tych sześć miast będzie służyć za schronienie dla Izraelitów, dla cudzoziemców+, którzy wśród nich mieszkają, i dla osiedleńców — żeby mógł tam uciec każdy, kto nieumyślnie kogoś zabije*+. 16  „‚Ale jeśli ktoś uderzy jakąś osobę narzędziem żelaznym i ona umrze, to ktoś taki jest mordercą. Morderca ma zostać bezwarunkowo uśmiercony+. 17  Jeśli uderzy ją kamieniem, którym można zabić, i ona umrze, to ktoś taki jest mordercą. Morderca ma zostać bezwarunkowo uśmiercony. 18  Jeśli uderzy ją narzędziem drewnianym, którym można zabić, i ona umrze, to ktoś taki jest mordercą. Morderca ma zostać bezwarunkowo uśmiercony. 19  „‚Mordercę uśmierci mściciel krwi. Zrobi to, gdy tylko się na niego natknie. 20  Jeśli jakaś osoba umrze, bo ktoś z nienawiści ją popchnie lub czymś w nią rzuci, mając złe zamiary*+, 21  albo z nienawiści uderzy ją ręką i ona umrze, to ten, kto to zrobił, ma zostać bezwarunkowo uśmiercony. Jest mordercą. Mściciel krwi uśmierci mordercę, gdy tylko się na niego natknie. 22  „‚Ale jeśli ktoś przypadkowo, nie z nienawiści popchnie jakąś osobę lub czymś w nią rzuci, nie mając złych zamiarów*+, 23  albo jeśli nie będzie jej widział i zrzuci na nią kamień — a nie jest jej wrogiem ani nie chce wyrządzić jej krzywdy — i ta osoba umrze, 24  to zbór rozstrzygnie sprawę między zabójcą a mścicielem krwi zgodnie z powyższymi postanowieniami+. 25  Następnie uwolni zabójcę z rąk mściciela krwi i odeśle go do miasta schronienia, do którego ten wcześniej uciekł, i będzie on tam mieszkał aż do śmierci arcykapłana namaszczonego świętym olejkiem+. 26  „‚Ale jeśli zabójca wyjdzie poza granice miasta schronienia, do którego uciekł, 27  i poza granicami tego miasta spotka go mściciel krwi, i go zabije, to nie będzie winny jego krwi. 28  Bo zabójca ma mieszkać w mieście schronienia aż do śmierci arcykapłana, a dopiero potem może wrócić do swojej dziedzicznej własności+. 29  To są postanowienia, na podstawie których będziecie wydawać wyroki przez wszystkie swoje pokolenia — wszędzie, gdzie będziecie mieszkać. 30  „‚Kto zabije jakąś osobę*, ma ponieść śmierć jako morderca+ na podstawie zeznań* świadków+. Ale nikt* nie może zostać uśmiercony na podstawie zeznań tylko jednego świadka. 31  Nie wolno wam wziąć żadnego okupu za życie* mordercy, który zasługuje na śmierć. Ma on zostać bezwarunkowo uśmiercony+. 32  I nie wolno wam wziąć okupu za kogoś, kto uciekł do miasta schronienia, i pozwolić mu wrócić do swojej ziemi, zanim umrze arcykapłan. 33  „‚Nie wolno wam kalać ziemi, w której mieszkacie. Krew kala ziemię+, a przebłagania za krew, którą przelano na ziemi, można dokonać tylko krwią tego, który ją przelał+. 34  Nie wolno wam kalać ziemi, w której mieszkacie i w której ja przebywam. Bo ja, Jehowa, przebywam pośród ludu Izraela’”+.

Przypisy

Łokieć odpowiadał 44,5 cm. Zob. Dodatek B14.
Lub „zada cios jakiejś duszy”.
Lub „zada cios jakiejś duszy”.
Dosł. „czyhając”.
Dosł. „nie czyhając”.
Lub „żadna dusza”.
Dosł. „ust”.
Lub „duszę”.
Lub „duszę”.