Malachiasza 2:1-17

  • Kapłani nie dopisują w pouczaniu ludu (1-9)

    • Kapłani mają stać na straży wiedzy (7)

  • Lud ponosi winę za bezpodstawne rozwody (10-17)

    • „,Nienawidzę rozwodów’ — mówi Jehowa” (16)

2  „A teraz, kapłani, daję wam polecenie+,  żebyście przysparzali chwały mojemu imieniu. Jeżeli nie usłuchacie, nie weźmiecie sobie tego do serca”, mówi Jehowa, Bóg Zastępów, „to ja sprowadzę na was przekleństwo+, wasze błogosławieństwa zamienię w przekleństwa+. Właściwie już zamieniłem je w przekleństwa, bo nie bierzecie sobie tego do serca”.  „Z waszego powodu zniszczę* zasiane przez was ziarno+, a na wasze twarze rzucę odchody* zwierząt, które składacie w ofierze w czasie swoich świąt. I zostaniecie wyrzuceni razem z tymi odchodami.  Wtedy się przekonacie, że dałem wam to polecenie, żeby pozostało w mocy moje przymierze z Lewim”+ — mówi Jehowa, Bóg Zastępów.  „Moje przymierze z nim oznaczało dla niego życie i pokój, a także bojaźń* przede mną. I bał się mnie. Moje imię budziło w nim lęk i respekt.  Na jego ustach było prawo prawdy*+, w jego słowach* nie doszukano się nic nieprawego. Żył* ze mną w pokoju i prawości+ i wielu zawrócił ze złej drogi.  Bo kapłan ma stać na straży wiedzy*, lud ma od niego oczekiwać pouczeń*+, ponieważ jest on posłańcem Jehowy, Boga Zastępów.  „Ale wy zeszliście na manowce. I sprawiliście, że wielu się potyka i nie przestrzega prawa*+. Złamaliście przymierze, które zawarłem z Lewim”+ — mówi Jehowa, Bóg Zastępów.  „Dlatego ja poniżę was w oczach całego ludu, sprawię, że będziecie w pogardzie. Bo nie trzymaliście się moich dróg, lecz byliście stronniczy w stosowaniu prawa”+. 10  „Czy wszyscy nie mamy jednego ojca?+ Czy nie stworzył nas jeden Bóg? Czemu więc zachowujemy się nielojalnie* wobec siebie nawzajem+, bezczeszcząc przymierze zawarte z naszymi przodkami? 11  Nielojalnie postępuje się w Judzie, w Izraelu i w Jerozolimie czyni się coś obrzydliwego. Bo mieszkańcy Judy bezczeszczą świętość Jehowy+ — którą On tak kocha — i poślubiają czcicielki* cudzoziemskiego boga+. 12  Jehowa usunie z namiotów Jakuba każdego, kto tak czyni, bez względu na to, kim on jest*, nawet jeśli składa dary ofiarne Jehowie, Bogu Zastępów”+. 13  „Jest jeszcze inna* rzecz, której się dopuszczacie. Przez nią ołtarz Jehowy jest pokryty łzami, słychać przy nim płacz i wzdychanie, wskutek czego nie zwraca On już uwagi na wasze dary ofiarne, niczego z waszych rąk nie przyjmuje z uznaniem+. 14  Ale wy pytacie: ‚Dlaczego?’. Dlatego, że sam Jehowa był świadkiem między tobą a żoną, którą poślubiłeś w młodości — twoją partnerką, żoną związaną z tobą przymierzem* — a ty postąpiłeś wobec niej nielojalnie*+. 15  Jednak znaleźli się i tacy, którzy tego nie zrobili, bo mieli resztkę ducha Bożego. Czego pragnęli? Potomstwa wiernego Bogu. Strzeżcie więc swojego ducha* i niech nikt z was nie postępuje nielojalnie* wobec żony poślubionej w młodości. 16  Bo ja nienawidzę* rozwodów”+ — mówi Jehowa, Bóg Izraela. „I nienawidzę tego, kto dopuszcza się przemocy*” — mówi Jehowa, Bóg Zastępów. „Strzeżcie więc swojego ducha i nie postępujcie nielojalnie*+. 17  „Zmęczyliście Jehowę swoimi słowami+. Ale pytacie: ‚Czym Go zmęczyliśmy?’. Tym, że mówicie: ‚Każdy, kto czyni źle, jest w oczach Jehowy dobry i cieszy się Jego uznaniem’+, albo tym, że pytacie: ‚Gdzie jest sprawiedliwy Bóg?’”.

Przypisy

Dosł. „zgromię”.
Lub „zawartość jelit”.
Lub „respekt; szacunek”.
Lub „nauczał prawdy”.
Dosł. „chodził”.
Lub „na jego wargach”.
Lub „wargi kapłana mają strzec wiedzy”.
Lub „na jego ustach lud ma szukać prawa”.
Możliwe też „potyka się przez wasze pouczenia”.
Lub „zdradziecko”.
Dosł. „córkę”.
Dosł. „[usunie z namiotów Jakuba] tego, kto czuwa, i tego, kto odpowiada”.
Dosł. „druga”.
Lub „zdradziecko”.
Lub „twoją prawowitą żoną”.
Czyli swoich skłonności, nastawienia umysłu.
Lub „zdradziecko”.
Dosł. „On nienawidzi”.
Lub „kto pokrywa swą szatę przemocą”.
Lub „zdradziecko”.