Objawienie 12:1-17
12 Później na niebie pojawił się niezwykły znak: kobieta+, która była ubrana w słońce, pod stopami miała księżyc, a na głowie koronę z 12 gwiazd.
2 Była w ciąży. I krzyczała w mękach i bólach porodowych.
3 Pojawił się też na niebie inny znak: wielki ognistoczerwony smok+, który miał siedem głów i 10 rogów, a na głowach siedem diademów*.
4 Smok swoim ogonem wlókł jedną trzecią gwiazd+ nieba i zrzucił je na ziemię+. Stał przed kobietą+ mającą właśnie urodzić, żeby — gdy ona już urodzi — pożreć jej dziecko.
5 I urodziła syna+, chłopca, który ma rządzić wszystkimi narodami za pomocą żelaznego berła*+. Dziecko zostało zabrane* do Boga i Jego tronu.
6 A kobieta uciekła na pustkowie, gdzie Bóg przygotował dla niej miejsce i gdzie ma być żywiona przez 1260 dni+.
7 I w niebie wybuchła wojna: Michał*+ ze swoimi aniołami toczył bitwę ze smokiem. Smok i jego aniołowie walczyli,
8 ale zostali pokonani* i już nie było dla nich miejsca w niebie.
9 Dlatego wielki smok+, pradawny wąż+, zwany Diabłem+ i Szatanem+, który zwodzi cały świat*+, został zrzucony na ziemię+ razem ze swoimi aniołami.
10 Wtedy usłyszałem, jak w niebie rozległ się donośny głos:
„Teraz nastało wybawienie+, moc i Królestwo naszego Boga+ oraz władza Jego Chrystusa, bo został zrzucony oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem!+
11 A oni go zwyciężyli+ dzięki krwi Baranka+ i dzięki orędziu, które ogłaszali*+, i nie bali się stracić życia*+.
12 Dlatego cieszcie się, niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie! Ale biada ziemi i morzu+, ponieważ zstąpił do was Diabeł, który pała wielkim gniewem, bo wie, że ma mało czasu”+.
13 A gdy smok zobaczył, że został zrzucony na ziemię+, zaczął prześladować kobietę+, która urodziła syna.
14 Ale kobieta otrzymała dwa skrzydła wielkiego orła+ i poleciała na pustkowie, na przygotowane dla niej miejsce, gdzie z dala od węża+ ma być żywiona przez czas, czasy i połowę czasu*+.
15 A wąż ze swojej paszczy wyrzucił wodę jak rzekę, żeby utopić w niej kobietę.
16 Ale kobiecie przyszła z pomocą ziemia. Otworzyła swoją paszczę i pochłonęła rzekę, którą smok wyrzucił ze swojej paszczy.
17 Dlatego smok bardzo się rozgniewał na kobietę i odszedł, żeby toczyć wojnę z pozostałymi z jej potomstwa*+, którzy przestrzegają przykazań Bożych i zajmują się świadczeniem o Jezusie+.
Przypisy
^ Lub „królewskich przepasek na głowę”.
^ Dosł. „paść wszystkie narody żelazną laską”.
^ Lub „porwane”.
^ Imię to znaczy „któż jest jak Bóg?”.
^ Możliwe też „ale on [czyli smok] został pokonany”.
^ Lub „zamieszkaną ziemię”.
^ Lub „nie kochali swoich dusz nawet w obliczu śmierci”.
^ Dosł. „słowu swojego świadczenia”.
^ Czyli trzy i pół czasu.
^ Dosł. „nasienia”.
