Psalm 39:1-13
Dla dyrygenta. Na styl Jedutuna*+. Utwór muzyczny Dawida.
39 Powiedziałem: „Będę strzegł swoich kroków,żeby nie zgrzeszyć językiem+.
Nałożę sobie kaganiec na usta+,dopóki jest przy mnie ktoś niegodziwy”.
2 Byłem oniemiały, milczałem+,nie mówiłem nawet o tym, co dobre,ale odczuwałem ogromny* ból.
3 Serce we mnie płonęło*.
Gdy rozmyślałem*, ogień nadal się palił.
W końcu powiedziałem:
4 „Jehowo, pomóż mi uświadomić sobie, że moje życie jest krótkie*i że odmierzono mi mało dni+.
Pomóż mi pojąć, jak szybko przemijam.
5 Sprawiłeś, że moich dni jest niewiele*+,a długość mojego życia jest w Twoich oczach niczym+.
Doprawdy, każdy człowiek — choćby się wydawał niezagrożony — jest tylko tchnieniem+. (Sela).
6 Doprawdy, każdy człowiek snuje się jak cień.
Na próżno się miota*.
Gromadzi bogactwo, nie wiedząc, kto się będzie nim cieszył+.
7 Na co więc mogę liczyć, Jehowo?
Ty jesteś moją jedyną nadzieją.
8 Wybaw mnie od wszystkich moich przewinień+.
Nie pozwól, żebym był dla głupiego przedmiotem pogardy.
9 Pozostawałem oniemiały,nie mogłem otworzyć ust+,bo to Ty działałeś+.
10 Zabierz ode mnie swoją plagę.
Jestem wycieńczony od uderzeń Twojej ręki.
11 Korygujesz człowieka, karząc go za jego grzech+,i jak mól niszczysz jego cenne rzeczy.
Doprawdy, każdy człowiek jest tylko tchnieniem+. (Sela).
12 Jehowo, usłysz moją modlitwę,wysłuchaj mojego wołania o pomoc+.
Nie ignoruj moich łez.
Bo dla Ciebie jestem tylko przybyszem+,podróżującym wędrowcem*, tak jak wszyscy moi przodkowie+.
13 Odwróć ode mnie swój surowy wzrok, żebym mógł się rozchmurzyć,zanim przeminę i już mnie nie będzie”.
Przypisy
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „narastający”.
^ Dosł. „stało się gorące”.
^ Lub „wzdychałem”.
^ Dosł. „daj mi poznać mój kres”.
^ Dosł. „jest kilka piędzi”.
^ Dosł. „hałasuje”.
^ Lub „osiedleńcem”.
