Psalm 90:1-17

  • Wieczność Boga a ulotność życia człowieka

    • Tysiąc lat jak wczorajszy dzień (4)

    • Człowiek żyje 70—80 lat (10)

    • „Naucz nas, jak mamy liczyć swoje dni” (12)

Modlitwa Mojżesza, sługi prawdziwego Boga+. 90  Jehowo, przez wszystkie pokolenia jesteś naszym mieszkaniem*+.  2  Zanim się narodziły góry,zanim stworzyłeś* ziemię — ziemię, na której można mieszkać*+ —Ty od zawsze i na zawsze* jesteś Bogiem+.  3  Sprawiasz, że śmiertelnik wraca do prochu. Mówisz: „Wracajcie, synowie ludzcy”+.  4  Bo w Twoich oczach tysiąc lat jest zaledwie jak wczorajszy dzień, który już przeminął+,zaledwie jak jedna straż nocna.  5  Zmiatasz ludzi+; stają się oni po prostu jak sen. Rano są jak trawa, która kiełkuje+.  6  Z rana wschodzi i się odnawia,ale do wieczora więdnie i usycha+.  7  Bo pochłania nas Twoja złość+i przeraża nas Twój gniew.  8  Jesteś świadomy naszych przewinień*+,wyraźnie widzisz* to, co robimy w tajemnicy+.  9  Z powodu Twojego wielkiego gniewu nasze dni* topnieją,nasze lata kończą się jak westchnienie*. 10  Nasze życie trwa 70 lat,a jeśli ktoś jest szczególnie silny* — 80+. Ale są one pełne udręki i smutku,szybko przemijają, a my odchodzimy*+. 11  Kto może pojąć moc Twojego gniewu? Twoja złość jest tak wielka jak należna Ci bojaźń+. 12  Naucz nas, jak mamy liczyć swoje dni+,żeby nasze serce stało się mądre. 13  Wróć, Jehowo!+ Jak długo to potrwa?+ Miej litość dla swoich sług+. 14  Nasyć nas z rana swoją lojalną miłością+,żebyśmy radośnie wykrzykiwali i cieszyli się+ przez wszystkie swoje dni. 15  Spraw, żebyśmy się cieszyli przez tyle dni, ile nas trapiłeś+,przez tyle lat, ile spotykało nas nieszczęście+. 16  Niech Twoi słudzy widzą Twoje działania,a ich synowie — Twoją wspaniałość+. 17  Niech spoczywa na nas przychylność naszego Boga, Jehowy. Zechciej sprzyjać* dziełu naszych rąk,tak, sprzyjaj* dziełu naszych rąk+.

Przypisy

Możliwe też „schronieniem”.
Lub „od wieczności po wieczność”.
Lub „żyzną krainę”.
Lub „wydałeś jakby w bólach porodowych”.
Lub „światłem swojego oblicza ujawniasz”.
Dosł. „stawiasz przed sobą nasze przewinienia”.
Lub „życie”.
Lub „szept”.
Lub „dzięki szczególnej sile”.
Dosł. „odlatujemy”.
Lub „utwierdzić”.
Lub „utwierdź”.