Rodzaju 15:1-21

  • Bóg zawiera z Abramem przymierze (1-21)

    • Zapowiedź 400 lat ucisku (13)

    • Bóg powtarza Abramowi swą obietnicę (18-21)

15  Po tym wszystkim Jehowa przemówił do Abrama w wizji: „Nie bój się+, Abramie. Jestem dla ciebie tarczą+. Twoja nagroda będzie bardzo wielka”+.  Abram odpowiedział: „Wszechwładny Panie, Jehowo, jaką mi dasz nagrodę, skoro wciąż jestem bezdzietny, a moje dziedzictwo przypadnie Eliezerowi z Damaszku?”+.  I dodał: „Nie dałeś mi żadnego potomstwa+ i moim dziedzicem zostanie mój sługa*”.  Ale Jehowa odparł: „Twoim dziedzicem nie będzie ten człowiek, lecz twój własny syn*+.  Następnie Bóg polecił mu wyjść z namiotu i rzekł: „Spójrz, proszę, na niebo i policz gwiazdy, jeśli potrafisz”. I dodał: „Tak liczne będzie twoje potomstwo”+.  Abram uwierzył Jehowie+ i w rezultacie On uznał go za prawego*+.  Potem Bóg powiedział: „Ja jestem Jehowa, który cię wyprowadził z chaldejskiego Ur, żeby dać ci tę ziemię na własność”+.  Wtedy Abram zapytał: „Wszechwładny Panie, Jehowo, skąd będę wiedział, że ją otrzymam?”.  On mu odpowiedział: „Weź dla mnie trzyletnią jałówkę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana oraz turkawkę i młodego gołębia”. 10  Wziął więc wszystkie te zwierzęta, porozcinał na dwie części i każdą część położył naprzeciw drugiej*. Tylko ptaków nie porozcinał. 11  I do tych martwych zwierząt zaczęły się zlatywać drapieżne ptaki, ale Abram je odpędzał. 12  Kiedy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i ogarnęła go przerażająca ciemność. 13  Wtedy Bóg powiedział do niego: „Wiedz, że twoi potomkowie będą cudzoziemcami w nie swojej ziemi, a jej mieszkańcy uczynią z nich niewolników i będą ich uciskać przez 400 lat+. 14  Ale ja osądzę naród, któremu będą służyć+, i potem wyjdą z tej ziemi z wielkim dobytkiem+. 15  A ty dożyjesz późnej starości i umrzesz w spokoju, i zostaniesz pochowany ze swoimi przodkami+. 16  Lecz twoi potomkowie powrócą tu+ w czwartym pokoleniu, bo czas ukarania Amorytów jeszcze nie nadszedł*+. 17  Gdy słońce zaszło i nastała gęsta ciemność, pojawił się dymiący piec i płonąca pochodnia, która przesuwała się między częściami zabitych zwierząt. 18  Tego dnia Jehowa zawarł z Abramem przymierze+, mówiąc: „Twojemu potomstwu dam tę ziemię+ — od rzeki egipskiej do wielkiej rzeki, rzeki Eufrat+: 19  ziemię Kenitów+, Kenizzytów, Kadmonitów, 20  Hetytów+, Peryzzytów+, Refaitów+, 21  Amorytów, Kananejczyków, Girgaszytów i Jebusytów”+.

Przypisy

Dosł. „syn mojego domu”.
Dosł. „ten, który wyjdzie z twojego wnętrza”.
Lub „a On poczytał mu to za prawość”.
Lub „każdą lewą połówkę zwierzęcia położył po jednej stronie, a prawą połówkę po drugiej stronie”.
Lub „bo wtedy dopełni się wina Amorytów”.