Rodzaju 16:1-16
-
Hagar i Ismael (1-16)
16 A Saraj, żona Abrama, była niepłodna+. Miała egipską służącą o imieniu Hagar+.
2 Dlatego zwróciła się do Abrama: „Posłuchaj mnie, proszę! Jehowa sprawił, że nie mogę mieć dziecka. Współżyj więc z moją służącą. Może dzięki niej będę miała dzieci”+. I Abram wysłuchał prośby Saraj.
3 Wtedy Saraj wzięła swoją egipską służącą Hagar i dała ją swemu mężowi, Abramowi, za żonę. Stało się to po 10 latach pobytu Abrama w ziemi Kanaan.
4 Abram współżył z Hagar i ta zaszła w ciążę. Kiedy zdała sobie sprawę, że jest w ciąży, zaczęła pogardzać swoją panią.
5 W końcu Saraj powiedziała do Abrama: „To twoja wina, że spotyka mnie ta krzywda. Sama dałam ci* swoją służącą. Ale ona, gdy zobaczyła, że jest w ciąży, zaczęła mną pogardzać. Niech Jehowa osądzi, kto ma rację — ja czy ty”.
6 Abram odpowiedział: „Twoja służąca jest w twoich rękach. Zrób z nią, co uważasz za słuszne”. Wtedy Saraj zaczęła ją upokarzać i ta od niej uciekła.
7 Później anioł Jehowy znalazł ją koło źródła na pustkowiu, przy drodze do Szur+.
8 I zapytał: „Hagar, służąco Saraj, skąd przyszłaś i dokąd idziesz?”. Ona odparła: „Uciekam od mojej pani, Saraj”.
9 Anioł Jehowy powiedział: „Wróć do swojej pani i bądź wobec niej uległa”.
10 I anioł Jehowy dodał: „Pomnożę twoje potomstwo tak bardzo, że nie będzie go można policzyć”+.
11 Anioł Jehowy rzekł jeszcze: „Jesteś w ciąży i urodzisz syna. Nadasz mu imię Ismael*, bo Jehowa usłyszał o twojej udręce.
12 A on będzie jak dziki osioł*. Będzie walczył ze wszystkimi, a oni będą walczyli przeciwko niemu. I będzie mieszkał w pobliżu swoich braci*”.
13 Wówczas Hagar wzywała imienia Jehowy, który z nią rozmawiał, i powiedziała: „Ty jesteś Bogiem, który widzi wszystko*”+. Mówiła też: „Czy nie patrzyłam tutaj na Tego, który mnie widzi?”.
14 Dlatego studnię tę nazwano Beer-Lachaj-Roj*. (Znajduje się ona między Kadeszem a Beredem).
15 Później Hagar urodziła Abramowi syna i Abram dał mu na imię Ismael+.
16 Gdy Hagar urodziła Ismaela, Abram miał 86 lat.
Przypisy
^ Dosł. „na twoją pierś”.
^ Imię to znaczy „Bóg słyszy”.
^ Lub „kułan”. Niektórzy uważają, że chodzi o zebrę. Być może wzmianka ta miała wskazywać na niezależną naturę Ismaela.
^ Możliwe też „będzie żył we wrogich stosunkach ze wszystkimi swoimi braćmi”.
^ Lub „który mnie widzi; który się objawia”.
^ Nazwa ta znaczy „studnia Żyjącego, który mnie widzi”.
