Rodzaju 35:1-29
35 Potem Bóg powiedział do Jakuba: „Ruszaj w drogę i idź do Betel+. Zamieszkaj tam i postaw ołtarz prawdziwemu Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed swoim bratem, Ezawem”+.
2 Wtedy Jakub zwrócił się do swoich domowników i wszystkich, którzy z nim byli: „Pozbądźcie się wizerunków cudzoziemskich bogów+, oczyśćcie się i zmieńcie odzież.
3 Zbierajmy się i chodźmy do Betel. Tam postawię ołtarz prawdziwemu Bogu, który wysłuchał mnie w dniu mojej udręki i był ze mną, dokądkolwiek szedłem”+.
4 Dali więc Jakubowi wszystkie wizerunki cudzoziemskich bogów, które mieli ze sobą, oraz kolczyki, które nosili w uszach, a Jakub zakopał* je pod wielkim drzewem niedaleko Szechem.
5 Kiedy podróżowali, Bóg wywołał wielki strach w okolicznych miastach i nie ścigano synów Jakuba.
6 W końcu Jakub razem ze wszystkimi swoimi ludźmi przybył do Luz+, czyli Betel, które znajduje się w ziemi Kanaan.
7 Zbudował tam ołtarz i nazwał to miejsce El-Betel*, bo gdy uciekał przed swoim bratem, tam objawił mu się prawdziwy Bóg+.
8 Po jakimś czasie umarła Debora+, mamka Rebeki, i pochowano ją pod dębem w pobliżu Betel. Dlatego Jakub nazwał go Allon-Bachut*.
9 Bóg jeszcze raz ukazał się Jakubowi, gdy ten wracał z Paddan-Aram, i go pobłogosławił.
10 Przemówił do niego: „Masz na imię Jakub+. Ale nie będziesz już nosił tego imienia — będziesz się nazywał Izrael”. I zaczął go nazywać Izrael+.
11 Bóg rzekł jeszcze do niego: „Jestem Bogiem Wszechmocnym+. Sprawię, że będziesz miał liczne potomstwo i staniesz się ojcem wielu narodów+. Od ciebie będą się wywodzić* królowie+.
12 Tobie i twojemu potomstwu dam ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi”+.
13 Potem Bóg odszedł z miejsca, w którym z nim rozmawiał.
14 Jakub postawił tam kamienny pomnik i wylał na niego ofiarę płynną, jak też oliwę+.
15 Miejsce, gdzie Bóg z nim rozmawiał, Jakub znowu nazwał Betel+.
16 Po opuszczeniu Betel, kiedy byli jeszcze w pewnej odległości od Efratu, Rachela zaczęła rodzić. Miała bardzo ciężki poród.
17 Gdy cierpiała z powodu bólu, położna powiedziała do niej: „Nie bój się, bo i tym razem masz syna”+.
18 Ale Rachela umierała. Kiedy uchodziło z niej życie*, nadała dziecku imię Ben-Oni*, lecz jego ojciec nazwał je Beniamin*+.
19 Rachela umarła i została pochowana przy drodze do Efratu, czyli Betlejem+.
20 Jakub postawił na jej grobie słup, który stoi tam po dziś dzień.
21 Izrael ruszył w dalszą drogę i rozbił namiot za wieżą Eder.
22 Gdy przebywał w tej ziemi, pewnego razu Ruben poszedł do Bilhy, nałożnicy* swojego ojca, i współżył z nią. A Izrael się o tym dowiedział+.
Jakub miał 12 synów.
23 Synami, których urodziła mu Lea, byli: Ruben, pierworodny Jakuba+, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.
24 Rachela urodziła Józefa i Beniamina.
25 Bilha, służąca Racheli, urodziła Dana i Naftalego.
26 A Zilpa, służąca Lei, urodziła Gada i Aszera. Są to synowie, którzy urodzili się Jakubowi w Paddan-Aram.
27 W końcu Jakub dotarł do swojego ojca, Izaaka, do Mamre+, do Kiriat-Arby, czyli Hebronu, gdzie zarówno Izaak, jak i Abraham mieszkali jako cudzoziemcy+.
28 Izaak żył 180 lat+.
29 Umarł w późnej starości, zadowolony ze swego życia*. Dołączył do swojego ludu*. Pochowali go jego synowie, Ezaw i Jakub+.
Przypisy
^ Lub „ukrył”.
^ Nazwa ta znaczy „Bóg Betel”.
^ Nazwa ta znaczy „dąb płaczu”.
^ Dosł. „z twoich lędźwi wyjdą”.
^ Lub „uchodziła jej dusza”.
^ Imię to znaczy „syn mojej żałoby”.
^ Imię to znaczy „syn prawicy”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „stary i syty dni”.
^ Poetycki zwrot, którym opisywano śmierć.
