Mieczyk — przepiękny, delikatny kwiat

Chyba każdego zachwyca subtelne piękno roślin kwitnących, wśród których szczególną pozycję zajmuje mieczyk (gladiolus). W niektórych krajach, na przykład w Holandii i Izraelu, ze względu na wyjątkową popularność mieczyków hoduje się je na sprzedaż. Również w USA istnieją farmy specjalizujące się w uprawie mieczyków i wysyłające je miłośnikom kwiatów na całym świecie.

Mieczyki to rodzaj niezwykle pięknych kwiatów, obejmujący już ponad 2000 odmian, które odznaczają się niezwykłym bogactwem barw, odcieni i kształtów. Jak hodowcom udało się uzyskać tak oszałamiającą mnogość odmian tylko jednego kwiatka?

Tworzenie nowych odmian

Za pomocą odpowiedniego narzędzia, na przykład pędzelka z wielbłądziego włosa, hodowca pobiera pyłek z pręcika — męskiego elementu kwiatu i przenosi na znamię słupka — żeńską część innego kwiatu. W taki sposób zazwyczaj zapyla się pojedyncze kwiaty, najniżej usytuowane w kwiatostanie. Następnie kwiat trzeba zwinąć, żeby już nie mógł zostać naturalnie zapylony przez pszczoły czy muchy, co zmieniłoby efekt końcowy. Określony kolor lub pokrój kwiatu uzyskuje się przez skrzyżowanie dwóch odmian o pożądanych cechach.

Powstanie nowej odmiany, czyli mieszańca, nie jest jednak równoznaczne z powstaniem zupełnie nowej rośliny. Ewentualność pojawienia się tej odmiany istniała od samego początku — była zaszyfrowana w skomplikowanym kodzie genetycznym mieczyka. Przez odpowiedni dobór można uzyskać kwiaty od śnieżnobiałych po czarno-czerwone i ciemnopurpurowe, jak również cętkowane, nakrapiane, z kołnierzami i podwojonymi kwiatami w kwiatostanach. Są także odmiany wytwarzające subtelny zapach.

Delikatne piękno

Przyjrzyjmy się uważnie pokazanym tu mieczykom — cóż za różnorodność! Jak przepysznie prezentuje się odmiana „Pulchritude” (Urodziwy)! W miarę rozwijania się płatki ukazują delikatne, pofałdowane brzegi koloru bladoliliowego, na samej krawędzi przechodzącego w ciemnoliliowy. Dolna część płatków, tworząca wnętrze kielicha, jest w pięknej tonacji liliowopurpurowej.

U góry widzimy też odmianę o nazwie „Orchid Lace” (Koronka storczykowa), która sprawia wrażenie tak kruchej, jak gdyby miała się pognieść pod najlżejszym dotknięciem. Kwiaty przylegają do łodygi, a ze środka wielobarwnych kielichów sterczą długie pręciki. Innym mieczykom nadano takie sugestywne nazwy, jak „Glittering Star” (Świetlista gwiazda), „Dream’s End” (Kres marzeń), „Red Alert” (Czerwony alarm), „Peerless” (Niezrównany) czy „Silver Moon” (Srebrny księżyc).

Uprawa mieczyków

W gospodarstwach hodujących mieczyki zbiera się nasiona i bulwy. Oprócz bulw tkwiących u podstaw łodyg zbiera się również porastające je bulwki przybyszowe.

Mieczyki ogrodowe wywodzą się głównie z gatunków afrykańskich, czyli „korzeniami sięgają  tropików”, w związku z czym są wrażliwe na warunki klimatyczne. W krajach o surowszym klimacie mogą nie przetrwać zimy, za to pięknie rozwijają się w ciągu ciepłych miesięcy letnich.

Tam, gdzie klimat jest chłodniejszy, pod koniec sezonu wegetacyjnego wykopuje się bulwę mieczyka i starannie oczyszcza. Ponieważ roślina wytwarza nową bulwę, więc oczyszczenie jej ze szczątków starej, martwej bulwy, znajdujących się na samym spodzie łodygi, ułatwi jej wypuszczenie korzeni. Ponadto z bulwy matecznej trzeba usunąć porastające ją bulwki przybyszowe, wielkości ziaren grochu. W zimie bulwy i bulwki przechowuje się w miejscu suchym i chłodnym, w temperaturze powyżej 0°C.

Bulwki, które po zasadzeniu wypuszczają cienkie liście, pod koniec okresu wegetacyjnego wykopuje się już jako dorosłe bulwy. W następnym roku sadzi się je, żeby otrzymać w pełni rozwinięte rośliny kwitnące.

W klimacie umiarkowanym do sadzenia można przystąpić wczesną wiosną, natomiast w cieplejszym pora sadzenia nie jest tak istotna. Najodpowiedniejsza dla mieczyków jest gleba wilgotna i lekko kwaśna. Nie lubią cienia, dlatego ich stanowisko powinno być dobrze nasłonecznione.

Bulwki sieje się w rowki głębokości 8 centymetrów, a następnie przysypuje ziemią. Bulwy sadzi się na głębokość 13 centymetrów. Żeby w przydomowym ogródku kwiaty nie rosły zbyt gęsto, bulwy średniej wielkości należy sadzić co jakieś 8 centymetrów, a większe co 10—13 centymetrów. Za staranne czyszczenie i sadzenie bulw czeka cię po kilku miesiącach nagroda: nieopisanie piękny ogródek pełen delikatnych, bajecznie kolorowych mieczyków.

[Ilustracja na stronie 16]

„Orchid Lace”

[Ilustracja na stronach 16, 17]

„Coral Dream”

„Monet”

„Dream’s End”

„Sunsport”

[Ilustracja na stronie 17]

„Pulchritude”