Młodzi ludzie pytają:

Co zrobić, by pobyt za granicą był udany?

„Jedyne, czego pragnęłam po wyjściu z samolotu, to wrócić do domu! (...) Straciłam cały zapał do poszukiwania przygód i całą radość z odkrywania nowych rzeczy. Krótko mówiąc, tęskniłam za domem tak bardzo, jak jeszcze nigdy” (Uta).

NIEPRZYJEMNIE jest znaleźć się zupełnie samemu w obcym kraju. Jak jednak wykazał poprzedni artykuł z tej serii, wielu młodych decyduje się spędzić jakiś czas za granicą. Niektórzy pragną zdobyć tam wykształcenie lub określone kwalifikacje. Inni chcą się nauczyć języka albo po prostu zarobić trochę pieniędzy. A jeszcze inni przeprowadzają się, by pomagać w państwach, gdzie potrzeba więcej głosicieli Królestwa.

Zakładamy, że przebywasz za granicą z uzasadnionych przyczyn i uwzględniłeś swe potrzeby i cele duchowe. * Co więc mógłbyś zrobić, by twój pobyt tam był udany?

Bądź gotowy się przystosować

Przede wszystkim musisz być gotowy przystosować się do nowych warunków. Nie oznacza to porzucenia mierników chrześcijańskich lub zajęć teokratycznych. Na ogół w grę wchodzi przywyknięcie do innego jedzenia, zapoznanie się z zasadami dobrego wychowania albo wypróbowanie odmiennych sposobów wykonywania czegoś. Nowe zwyczaje mogą się bardzo różnić od tego, co znasz z rodzinnych stron. Warto jednak zastosować się do rady Jezusa, by ‛przestać osądzać’ (Mateusza 7:1). Przecież nikt nie ma prawa uważać, że jakaś narodowość czy kultura jest lepsza od pozostałych (Dzieje 17:26). Tak jak ludzie starsi powinni unikać niekorzystnych porównań między młodzieżą z czasów dawniejszych i obecnych, tak młodzi za granicą nie powinni krytycznie oceniać obcego kraju w porównaniu z własnym (Kaznodziei 7:10). Skup się na pozytywnych cechach, którymi dane państwo i kultura się odznaczają. Ponadto im prędzej nauczysz się miejscowego języka, tym szybciej poczujesz się jak w domu.

Apostoł Paweł umiał się przystosowywać do różnych kultur, gdy pracował jako misjonarz, ponieważ był gotowy ‛stać się wszystkim dla ludzi wszelkiego pokroju’ (1 Koryntian 9:22). Podobne nastawienie może pomóc tobie w przyzwyczajeniu się do nowego kraju. Adrianne, która  w zamian za mieszkanie i wyżywienie opiekuje się domem pewnej rodziny w Niemczech, wyjaśnia: „Muszę być elastyczna, bo przecież nie mogę oczekiwać, że to inni dostosują się do mnie”.

„Tęsknię za domem!”

To naturalne, że przez pierwsze tygodnie będzie ci dokuczać smutek i tęsknota za domem. Biblia mówi, że Jakub ‛bardzo tęsknił za domem swego ojca’ nawet wtedy, gdy przebywał w obcym kraju już ponad 20 lat! (Rodzaju 31:30). Nic więc dziwnego, że czasami sobie popłaczesz. Jednakże nieustanne rozmyślanie o tym, co zostawiłeś, będzie tylko nasilać przygnębienie (Liczb 11:4, 5). Aby je rozproszyć, najlepiej pracować nad przyzwyczajeniem się do nowego otoczenia i rozkładu zajęć. Chociaż dobrze jest pisać listy i dzwonić do rodziny, zbyt częste kontakty mogą przeszkadzać w przywyknięciu do obecnej sytuacji.

Wielu młodych chrześcijan przekonało się, że najskuteczniejszym antidotum na samotność są zajęcia teokratyczne (Filipian 3:16). Amber wspomina pierwsze tygodnie za granicą: „Było mi ciężko wieczorami, gdy nie miałam co robić, więc poświęcałam je na dodatkowe studium osobiste albo czytanie książek”. Rachel z Wielkiej Brytanii, przebywająca u pewnej rodziny w Niemczech, radzi z własnego doświadczenia: „Od razu zaangażuj się w życie zborowe. Chodź na wszystkie zebrania”. Początkowo możesz potrzebować pomocy, by na nie docierać. Niemniej w zborze chrześcijańskim znajdziesz odpowiednich przyjaciół, którzy będą dla ciebie jak „bracia i siostry, i matki” (Marka 10:29, 30).

Ważnym elementem życia duchowego jest chrześcijańska służba kaznodziejska. Udział w niej nie tylko wzbogaci cię pod względem duchowym, ale też pomoże ci poznać nową kulturę i opanować język.

Pamiętaj również o modlitwie i studium osobistym. Jest to niezbędne dla zachowania zdrowia duchowego (Rzymian 12:12; 1 Tymoteusza 4:15). Z tego powodu wspomniana wcześniej Adrianne zabrała ze sobą publikacje biblijne w ojczystym języku.

Życie z rodziną gospodarzy

Niektórzy młodzi chrześcijanie mieszkają za granicą u rodzin współwyznawców. Chociaż nie należy oczekiwać, że zastąpią oni rodziców, mogą być dobrym towarzystwem i źródłem duchowego pokrzepienia (Przysłów 27:17).

Jednakże utrzymywanie przyjaznych stosunków z gospodarzami wymaga prowadzenia szczerych rozmów (Przysłów 15:22; 20:5; 25:11). Amber zauważa: „Musisz mieć pojęcie, co będziesz robić i czego spodziewają się po tobie gospodarze. A oni powinni znać twoje oczekiwania”. Zorientuj się, jakie zasady obowiązują w ich rodzinie i jakie prace masz wykonywać. Takie sprawy powinny być dokładnie omówione.

Będzie ci szczególnie trudno, gdy podejmiesz pracę u rodziny, która nie podziela twych przekonań religijnych. Jeżeli jej członkowie nie zrozumieją twego stanowiska w kwestii zasad biblijnych, możesz się znaleźć w kłopotliwych sytuacjach (Przysłów 13:20). Wymagania związane z obowiązkami domowymi mogą kolidować z zajęciami teokratycznymi, takimi jak zebrania chrześcijańskie. Jeśli twój pobyt  u niewierzącej rodziny jest nieunikniony, powinieneś wziąć pod uwagę kilka spraw.

„Niech wiedzą, że jesteś chrześcijaninem. Najlepiej od razu otwarcie im to powiedzieć” — radzi Rachel. Wyjaśnienie, jakie są twoje przekonania religijne i jakich zasad moralnych się trzymasz, może stanowić dla ciebie ochronę. Powinieneś też jasno wytłumaczyć pracodawcy, jak wielką wagę przykładasz do udziału w zebraniach chrześcijańskich i służbie kaznodziejskiej. Oprócz tego mądrze jest utrwalić wcześniej na piśmie takie ważne kwestie, jak godziny pracy, dni wolne oraz wysokość pensji. Może ci to później zaoszczędzić przykrości.

Rozwiązywanie trudności

Mimo twych najlepszych chęci czasami mogą się wyłaniać trudności. Na przykład gospodarze zażądają, byś opuścił ich dom. Możesz się poczuć zdruzgotany. Jeżeli doszło do jakiegoś nieporozumienia, postaraj się omówić sprawę, zachowując spokój i rozwagę (Przysłów 15:1). Bądź gotowy przyznać się do błędów. Niewykluczone, że gospodarze zmienią zdanie. Jeżeli nie, będziesz musiał poszukać nowej kwatery.

Niekiedy problemów nie uda się rozwiązać bez zwrócenia się do kogoś o pomoc. Gdy na przykład popadniesz w kłopoty finansowe albo zachorujesz, możesz się obawiać, że jeśli powiadomisz rodziców, będą chcieli zabrać cię do domu. Poza tym rodzice są daleko i niekoniecznie muszą wiedzieć, jak w takiej sytuacji radzić sobie w obcym kraju. Wówczas z pomocą mogą ci przyjść miejscowi starsi, którzy zapewne mają doświadczenie w załatwianiu podobnych spraw i udzielą ci praktycznych wskazówek. Pomogą ci także zdecydować, czy powinieneś powiadomić rodziców.

Powrót do domu

Mimo trudności pobyt za granicą może być satysfakcjonującym przeżyciem, zwłaszcza jeśli wyjeżdżasz tam z przyczyn o charakterze duchowym. Rzecz jasna nadejdzie taka chwila, kiedy będziesz musiał wrócić do domu. Andreas opowiada: „O złych rzeczach szybko zapominałem, więc miałem tyle miłych wspomnień, że bardzo trudno było mi wyjeżdżać”. Po powrocie nie oczekuj, że skoro przybyłeś z zagranicy z nowymi poglądami, przyjaciele i krewni nagle zmienią swe przyzwyczajenia. Nie drażnij ich też ciągłymi uwagami, jak coś się robi w kraju, w którym byłeś. Oczywiście chciałbyś wszystkim opowiedzieć o swych przeżyciach, ale nie denerwuj się, gdy nie każdy będzie podzielał twój entuzjazm.

Naturalnie decyzję o wyjeździe na pewien czas za granicę trzeba poważnie przemyśleć. Jeżeli po rozmowie z rodzicami uznasz, że masz uzasadnione powody, by wyjechać, przygotuj się na ewentualne trudności. Jak w wypadku każdej ważnej decyzji życiowej najpierw się zastanów, czy zdołasz stawić czoła wszystkim jej konsekwencjom (Łukasza 14:28-30).

[Przypis]

[Ramka i ilustracja na stronie 27]

Środki ostrożności

● Paszport, pieniądze i bilet powrotny trzymaj w bezpiecznym miejscu.

● Zrób kopie paszportu, zezwolenia na wjazd do kraju lub wizy, biletu powrotnego i innych ważnych dokumentów. Jedną kopię trzymaj u siebie, a drugą zostaw rodzicom bądź przyjaciołom.

● Zawsze noś przy sobie numery telefonu do rodziców lub znajomych w twoim kraju oraz do rodziny, która cię gości.

● Zachowuj się odpowiednio wobec osób płci przeciwnej — w domu gospodarzy, szkole, pracy czy w innych miejscach.

● Naucz się przynajmniej podstawowych słów i zwrotów w języku używanym w kraju, do którego wyjeżdżasz.

● Przed wyjazdem poddaj się badaniom lekarskim. Upewnij się, że masz wystarczający zapas potrzebnych leków.

[Ilustracja na stronie 26]

Jeżeli dochodzi do nieporozumień z gospodarzami, spokojnie z nimi porozmawiaj