Urzeczywistnianie ideałów

DOBRA wola, braterstwo i pokój na całym świecie — któż by nie przyklasnął tak szlachetnym ideałom? Baron Pierre de Coubertin, który wskrzesił tradycje olimpijskie, wierzył, że igrzyska odniosą tryumf nad rywalizacją między narodami, gdyż rozkrzewią głęboki szacunek dla współzawodników bez względu na ich rasę, religię czy płeć. Uważał, że „lepszy świat mogą zaprowadzić tylko lepsi ludzie”. Czy jednak dzięki zawodom sportowym może na świecie zapanować prawdziwy pokój? Sądząc po tym, co się wydarzyło w przeszłości, musimy odpowiedzieć przecząco.

Chociaż sport ma w życiu swoje miejsce, najważniejszą rolę w propagowaniu prawdziwego pokoju odgrywa działalność wychowawcza oparta na Biblii. Kierując się zasadami podanymi w tej Księdze, ludzie mogą  stać się „lepsi”, jak to powiedział Coubertin. Zwróćmy uwagę na kilka wersetów, które sprzyjają pokojowi wśród przedstawicieli wszystkich narodowości, o ile są oni gotowi zastosować je w praktyce.

„Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:35).

„Jeśli możliwe, o ile to od was zależy, zachowujcie pokój ze wszystkimi ludźmi” (Rzymian 12:18).

„Dopóki mamy czas sprzyjający temu, wyświadczajmy dobro wszystkim” (Galatów 6:10).

„Niczego nie czyniąc ze swarliwości czy z próżności, ale z uniżeniem umysłu uważając drugich za wyższych od siebie” (Filipian 2:3).

„Ćwiczenie cielesne jest tylko trochę pożyteczne, lecz zbożne oddanie jest pożyteczne we wszystkim, ponieważ zawiera obietnicę życia teraźniejszego oraz tego, które ma nadejść” (1 Tymoteusza 4:8).

Czy ideały przedstawione w tych wersetach naprawdę się sprawdzają? Weźmy pod uwagę, co się wydarzyło w Monachium. W roku 1974, zaledwie dwa lata po zorganizowanych tam igrzyskach, na których położyła się cieniem działalność terrorystów oraz popełnione morderstwa, Świadkowie Jehowy urządzili na tamtejszym stadionie olimpijskim zgromadzenie międzynarodowe. Wśród uczestników byli Grecy i Turcy, przedstawiciele walczących ze sobą nacji. Tamtego lata wojska tych narodów były uwikłane w konflikt zbrojny o Cypr. Czy wywarło to jakiś wpływ na chrześcijan obecnych na zgromadzeniu? Bynajmniej! Obserwatorzy ze wzruszeniem patrzyli, jak Grecy i Turcy biorą się w objęcia i mówią do siebie „bracie” i „siostro”!

Chyba na całej ziemi Świadkowie Jehowy są znani z tego, że przezwyciężyli podziały na tle narodowościowym, etnicznym i plemiennym, dzięki czemu żyją ze sobą w pokojowych stosunkach. Oczywiście nie twierdzą, że osiągnęli szczyt ogólnoświatowej jedności i współpracy. Tak jak wszyscy, muszą dokładać usilnych starań, by usłuchać następującej rady chrześcijańskiego apostoła Pawła: „Zrzućcie starą osobowość razem z jej praktykami i przyodziejcie się w nową osobowość” (Kolosan 3:9, 10). Głęboko jednak wierzą, że stosowanie zasad biblijnych pomaga ludziom ‛szukać pokoju i do niego dążyć’ (1 Piotra 3:11).

Niestety, pomimo wzniosłych ideałów igrzyska olimpijskie wyzwalają w wielu to, co najgorsze. Natomiast Słowo Boże wywiera potężny wpływ, wyzwalając w ludziach to, co najlepsze — na całym świecie krzewi życzliwość i pokój.

[Ilustracje na stronie 8]

Igrzyska propagują ducha rywalizacji

[Prawa własności]

Aus dem Fundus der MÜNCHNER OLYMPIAPARK GMBH, Monachium

[Ilustracje na stronie 9]

Biblia propaguje pokój