Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Ziemia — ostoja życia na zawsze

Ziemia — ostoja życia na zawsze

Ziemia — ostoja życia na zawsze

NIEZWYKŁA obfitość życia na Ziemi przywodzi na myśl słowa Psalmu 104:24, 25: „Jakże liczne są twe dzieła, Jehowo! Wszystkie je uczyniłeś mądrze. Ziemia jest pełna twych tworów. A w tym morzu tak wielkim i szerokim — tam bez liku jest poruszających się stworzeń, żywych stworzeń, małych i wielkich”. I to nawet w najbardziej niegościnnych miejscach — moglibyśmy dodać!

Niestety, z powodu ludzkiej niewiedzy i chciwości niektóre formy życia wyginęły, a inne mogą wkrótce podzielić ich los. W dużej mierze jest to wynikiem zanieczyszczenia środowiska. Dlatego też naukowcy badają organizmy wykazujące dużą tolerancję na toksyny i bardzo wysoką temperaturę — między innymi te, które żyją w okolicach wylotów głębokomorskich albo w gorących źródłach na terenie Parku Narodowego Yellowstone — z zamiarem wykorzystania ich tajemnic do usuwania zanieczyszczeń. Jednocześnie inni uczeni próbują lepiej zrozumieć sposób funkcjonowania systemów podtrzymujących życie na Ziemi i interakcję pomiędzy nimi a ludźmi.

Doświadczalny system podtrzymujący życie

Aby pogłębić swą wiedzę na temat systemów podtrzymujących życie na Ziemi, w latach dziewięćdziesiątych uczeni przeprowadzili w Arizonie eksperyment z całkowicie zamkniętym ekosystemem. Wierząc, że będzie samowystarczalny, nazwali go Biosferą II („Biosfera I” to Ziemia). Umieszczono w nim ponad 3000 gatunków istot żywych, w tym ośmioro ludzi, i na dwa lata odizolowano od świata zewnętrznego. W Biosferze II wyłoniły się jednak poważne trudności. „Pomarły niemal wszystkie ptaki, ssaki i owady, które miały się świetnie rozwijać w zamknięciu; wyjątek stanowiły karaluchy i mrówki Paratrechina longicornis” — napisano w raporcie i dodano, że „szlachetna idea Biosfery II stała się pośmiewiskiem”. Ten nieudany eksperyment uwypuklił niezwykłość „Biosfery I”!

Stwórca śpieszy na ratunek!

Im więcej dowiadujemy się o Ziemi i jej żywych cudach, tym głębszym szacunkiem powinniśmy darzyć tę naprawdę aktywną planetę i jej nieskończenie mądrego Stwórcę. Oczywiście sporo osób daje wyraz swemu przywiązaniu do Ziemi, na przykład angażując się mocno w ruchy ekologiczne. Niestety, napotykają przeszkody, takie jak ludzka chciwość i niewiedza, których nie sposób pokonać mimo najszlachetniejszych intencji.

Jednakże szczerze zatroskane osoby mogą czerpać pociechę z biblijnej obietnicy, według której sam Bóg usunie wkrótce wszystkie chciwe i bezbożne jednostki ‛rujnujące ziemię’ (Objawienie 11:18; 2 Tymoteusza 3:1-5). Następnie Stwórca, którego imię brzmi Jehowa, wdroży program odnowy polegający na dokładnym oczyszczeniu Ziemi i przeobrażeniu jej w rajskie źródło życia (Psalm 83:18; Izajasza 35:1, 2).

Do odnowy tej dojdzie za pośrednictwem Królestwa Bożego — niebiańskiego rządu z Chrystusem Jezusem na czele (Daniela 2:44; Mateusza 6:9, 10). Pod tym panowaniem planeta Ziemia rozkwitnie, gdyż opieka nad nią zostanie powierzona bogobojnym ludziom, którzy mają upodobanie w zwierzchnictwie Jehowy, a wszystkie Jego dzieła darzą głębokim szacunkiem (Psalm 37:10, 11; Objawienie 21:3, 4). Dlaczego możemy być pewni spełnienia się tych obietnic? Ponieważ „niewidzialne przymioty” Boga, objawione zarówno w dziele stwórczym, jak i w Biblii, dowodzą, że u Niego „żadne oznajmienie nie będzie niemożliwe” (Rzymian 1:20; Łukasza 1:37).

[Ilustracja na stronie 12]

Ziemia stanie się wkrótce rajem