Ćerapundźi — jedno z najwilgotniejszych miejsc na ziemi

OD NASZEGO KORESPONDENTA Z INDII

JEDNO z najwilgotniejszych miejsc na ziemi? Czy może znajdować się w Indiach, gdzie dość często zdarzają się susze, a przez większość dni w roku nie trzeba używać parasola? O jakie niezwykłe miejsce chodzi? O Ćerapundźi — miasto w północno-wschodnim stanie Meghalaja, graniczącym z Bangladeszem. Ze względu na swe piękno stan ten jest określany mianem „Szkocji Wschodu”. Sama nazwa Meghalaja znaczy „dom chmur”. Dlaczego jednak Ćerapundźi od dawna uchodzi za jeden z najwilgotniejszych rejonów ziemi? Wybierzmy się na krótką wycieczkę do tego intrygującego miejsca. *

Podróż zaczynamy w Śilong, stolicy stanu Meghalaja. Wsiadamy do autokaru i ruszamy na południe. Mijamy faliste wzgórza i rozległe łąki, a wiszące przed nami nieruchome chmury wciąż nam przypominają o trafności nazwy Meghalaja.

Droga wznosi się i wije wzdłuż krawędzi głębokiego wąwozu gęsto porośniętego drzewami. Spadające z dużej wysokości wodospady zasilają rzekę płynącą w dolinie. Kiedy autobus zatrzymuje się w Mawkdok, widzimy, jak nisko między wzgórzami przetaczają się zwały chmur. Nagle przesłaniają cały krajobraz, po czym równie szybko go odsłaniają. Przez krótką chwilę my też jesteśmy spowici kłębami chmur i zatopieni w miękkiej białej zasłonie. Wkrótce jednak chmury pierzchają, odkrywając oszałamiający, skąpany w słońcu widok.

Ćerapundźi leży na wysokości 1300 metrów n.p.m. Na miejscu stwierdzamy, że w zasięgu naszego wzroku nie ma żadnej chmury deszczowej ani żadnego człowieka z parasolem. Na ulewę przygotowani jesteśmy tylko my, turyści! Kiedy zatem pada?

W strefie tropikalnej obfite deszcze występują wtedy, gdy pod wpływem działania promieni słonecznych z cieplejszych warstw oceanu wyparowuje duża ilość wody. Gdy wilgotne masy powietrza znad Oceanu Indyjskiego natrafiają na południowe zbocza Himalajów, muszą unieść się w górę. Wówczas nagromadzonej wody pozbywają  się w postaci nawalnych deszczów. Większość z nich spada na płaskowyż Meghalaja. Poza tym wydaje się, że ponieważ na tym wysoko położonym terenie tropikalne słońce operuje za dnia z pełną mocą, chmury deszczowe podnoszą się i zbierają nad płaskowyżem aż do wieczora — wtedy to powietrze się ochładza. Chyba właśnie dlatego deszcz pada przeważnie nocą.

W lipcu 1861 roku w Ćerapundźi spadło aż 9300 milimetrów deszczu! A w ciągu 12 miesięcy od 1 sierpnia 1860 roku do 31 lipca 1861 roku — 26 470 milimetrów. W Ćerapundźi jest średnio 180 deszczowych dni w roku. Najobfitsze opady występują od czerwca do września. Ponieważ zazwyczaj pada nocą, turyści mogą zwiedzać miasto, nie moknąc w strugach wody.

Trudno uwierzyć, że w tak deszczowej okolicy mogą zdarzać się susze. Tymczasem w miesiącach zimowych są one dość częste. Co się dzieje z wodą z opadów monsunowych? Wskutek nadmiernego przetrzebienia lasów wokół Ćerapundźi większość tej wody spływa z wysokiego płaskowyżu i zasila równinne rzeki, które przeważnie płyną do Bangladeszu. Obecnie rozważa się możliwość pobudowania zapór i sztucznych zbiorników wodnych. Jednakże jak mówi Glorence Syiem Malngiang, król plemienny z wioski Mawsynram, dotychczas nie podjęto „poważnych prób zaradzenia niedoborom wody”.

Wycieczka do Ćerapundźi z pewnością była bardzo ciekawym i pouczającym przeżyciem. Miejscowy krajobraz naprawdę zapiera dech w piersi! Rosną tu piękne kwiaty, między innymi jakieś 300 gatunków orchidei, a także niespotykany nigdzie indziej gatunek owadożernego dzbanecznika. Poza tym można podziwiać różnorodność tutejszej fauny i badać jaskinie wapienne oraz megality. Rozległe gaje pomarańczowe dostarczają soczystych owoców i umożliwiają naturalną produkcję miodu pomarańczowego. Wszystkie te atrakcje czekają odwiedzających stan Meghalaja, „dom chmur”, oraz Ćerapundźi, jedno z najwilgotniejszych miejsc na ziemi.

[Przypis]

[Mapa na stronie 22]

[Patrz publikacja]

INDIE

Ćerapundźi

[Prawa własności]

Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.

[Ilustracja na stronie 23]

Wodospady zasilają rzekę płynącą w dolinie

[Ilustracja na stronie 23]

Niespotykany nigdzie indziej gatunek owadożernego dzbanecznika

[Prawa własności]

Zdjęcie: Matthew Miller